ویژه نامه شهادت امام موسی کاظم(ع)* آزاده کاظمین *

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

۩✿۩ آزاده کاظمین ۩✿۩

۩✿۩ ویژه نامه شهادت امام موسی کاظم(ع) ۩✿۩

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

قال الامام الکاظم (عليه السلام):

إنّ الزَّرعَ يَنبُتُ في السَّهلِ ولايَنبُتُ في الصَّفا ؛ فكذلكَ الحِكمَةُ تَعمُرُ في قَلبِ
المُتَواضِعِ ، ولا تَعمُرُ في قَلبِ المُتَكبِّرِ الجَبّارِ ؛
لأنّ اللّه‏َ جَعلَ التَّواضُعَ آلَةَ العَقلِ ، وجَعَلَ التَّكبُّرَ مِن آلَهِ الجَهلِ .

هـمـانا زراعـت در خـاك مى ‏رويد و روى تخته سنگ نمى‏ رويد . حكمت نيز چنين
است ، در دل شخص فروتن مى رويد و در دل انسان متكبّر و گردن
فراز نمى ‏رويد ؛ زيرا خداوند فروتنى را ابزار خرد قرار
داده است و تكبّر را ابزار نابخردى .

بحار الأنوار : 78 / 312 / 1

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

آزاده کاظمین ، ای صنوبر صبور!

اینک ما رهروان مکتب صبوری تو، غمنامه کوچ تو را سرود
کرده ایم و مرثیه خوان، بر سفره سوگواری تو مویه می کنیم.

ای اسوه شکیب!
گر چه حسودان قرن هارونی، از آواز جان جوان تو
هراسیدند و تو را میهمان تاریکای زندان کردند

امّا جان تو را به بند نکشیدند که تو دنیا را به بند آوردی و
از قفسْ خانه خاک گذشتی و در افلاک آشیان کردی.

نامت نگین روزهای تاریخ است و داستان صبوری ات
زبان به زبان در زمین و آسمان می چرخد و آشوب می کند.

صبوری و کاظمی را از تو آموخته ایم!
از تو که در اسارت، درس آزادگی دادی و اندیشه ات
معجزه خردمندان است و راهت میراث جاودانه ای
است که هماره عاشقانت را به رستگاری رهنمون است.

ای آزاده کاظمین!
اگر چه هارون ـ این انبان زشتی و غرور ـ شعاع خورشیدی
امامت تو را تاب نیاورد، امّا خورشید هرگز نمی میرد.

آفتاب تو از کاظمین تا همیشه تاریخ بر تشنگان زمان می بارد
و جان جهان، از عطر روشن سبز تو لبریز شکوفه می شود.

ای آن که شانه هایت کوله بار غربت زمان را به دوش می کشد
و ای حقیقت روشن! ما را که بی شمار، نام تو را گریسته ایم
دریاب و به مائده شهود مهمان کن!

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

طایر عرشم و عمریست اسیر قفسم
خود به زندانم و در دل شده زندان نفسم

شجر طور تجلاّیم و در آب و گلم
لاله ی دامن زهرایم و در خار و خسم

مرگ صد بار ملاقات کند هر روزم
جز اجل در دل شب سر نزند هیچکسم

تا که از باد صبا بوی رضا را شنوم
کاش می بود خدا، روزنه ای در قفسم

در دل حبس به دل حبس شده فریادم
من که در هر دو جهان بر همه فریاد رسم

تازیانه مزن ای سندی شاهک به تنم
غم معصومه و هجران رضا هست بسم

من که بودم بری از آز و مبرّا زهوی
زیر زنجیر ستم کُشته ی اهل هوسم

«میثم» آزادیم امضا شده خود می شنوم
کآید از قافله ی مرگ صدای جرسم


شاعر: غلامرضا سازگار

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

فعالیتهای فرهنگی, ادبی، صوتی و تصویری

	ویژه نامه شهادت امام موسی کاظم (ع) * اسوه شکیبایی * (ویژه نامه سال97 -96)
	غروب هفتمین فروغ امامت * ویژه نامه شهادت امام موسی کاظم(ع) (سال95-94)
	خزان هفتمین گلشن امامت{ویژه نامه شهادت جانگداز امام کاظم*ع*}(سال 92-93)
	خورشید در زنجیر{ویژه نامه شهادت مظلومانه امام موسی کاظم (ع) ( سال 91)
	شهيد مکتب تقوا(وبژه نامه شهادت امام کاظم عليه السلام)( ویژه نامه سال 90 )
	ويژه نامه شهادت غم انگیز امام موسي کاظم علیه السلام ( ویژه نامه سال 89)
	اشعار شهادت مطلومانه امام موسی کاظم علیه السلام
	آه از دمی که آید، دیگر برون ز زندانمردی که در سیه چال، از یاد رفته باشد{ اشعار شهادت امام موسی کاظم *ع*}
	♥فلش♥ شهادت هفتمین گلشن امامت حضرت موسی بن جعفر علیه السلام
	خورشید هفتم* کلیپهای تصویری ویژه شهادت امام موسی کاظم (ع)*
	مجموعه مداحی وروضه خوانی های شهادت امام موسی کاظم*ع*)
	غریب کاظمین* پيامک هاي تسليت شهادت امام موسي کاظم(ع) *
	پیامک های تسلیت شهادت امام موسی کاظم علیه السلام
	آلبوم تصاویر ویژه شهادت امام موسی کاظم علیه السلام
	صلوات بر امام کاظم عليه السّلام

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

مقالات وسایر مطالب مرتبط :

	مبارزه تا مرز شهادت (به مناسبت شهادت امام موسى بن جعفر عليه‏السلام )
	بخشی از اخلاق ؛ صفات و کرامات موسی ابن جعفر الکاظم علیه السّلام
	پرسش و پاسخ هایی در باره امام موسی بن حعفر علیه السلام
	ستاره هفتم آسمان امامت، و موجود زنده ای به نام «حکمت»
	با حضرت امام موسی کاظم(علیه السلام) در سایه قران کریم
	برآورده شدن حوائج شیعیان توسط امام کاظم (علیه السلام)
	تربیت یافتگان مكتب تربیتى امام موسی کاظم(علیه السلام)
	رهنمودهاي ارزشمند امام موسي كاظم (ع) با شرح كوتاه
	پرتوى از سیره و سیماى امام موسى کاظم(علیه السلام)
	گوشه هایی از مکارم اخلاقی امام موسی بن جعفر (ع)
	گزیده ای از سخنان امام موسی کاظم(علیه السلام)
	آمدن مامور زندان به احوالپرسی امام علیه السلام
	صلابت و مدارا در سیره امام کاظم علیه السلام
	موجبات شهادت امام موسى كاظم علیه السلام
	امام هفتم عليه السلام مشعل‏دار عبادت و دعا
	امام کاظم علیه السلام اسوه ظلم ستيزي
	مناظرات امام موسی کاظم علیه السلام
	آنچه خوبان همه دارند، تو یکجا داری
	.:كيست اين عبد صالح ؟:.
	کریم‌ترین حکیم

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

نورِ حضور
هنوز از پس لحظه‏ های دور، نجواهای عاشقانه ‏ات را می‏شود شنید.
حک کرده‏ اند بر تن تمام خشت‏ها و ستون‏های زندان، مرام صبوری ‏ات را.

اینک نوبت توست؛ گلی از بوستان فاطمه علیهاالسلام .

باز هم دستان پاییز کدورت یاس غربت دیده ‏ای را چیده هردم!
بی‏کرانگی‏ ات را چهار گوشه زندان، تاب حضور ندارند.

عطر سخن‏هایت، می ‏نواخت جان‏های مشتاق را.

عطر سخن‏هایت، فرو می‏پاشید شیرازه قدرت پوشالی خفاشان شب‏ پرست را.
عطر سخن‏هایت، در هجوم هوایی مسموم، به رویش فرامی‏خواند جوانه‏ ها را.

نور حضورت چشم‏ها را به بیداری دعوت می‏کرد.

توطئه چیده شد؛خورشید را، از آسمان‏ها گرفتند و در کنج
زندان به زنجیر کشیدندتا غل و زنجیرها، همدم اوقات
آسمانی‏ات شوند و میله ‏های زندان، پای ناله ‏های شبانه ‏ات قد بکشند.
چه کند این حلقه‏ های آهنی، با این همه روسیاهی و شرمندگی؟
اما تاریکنای زندان هم نتوانست روشنان حضور تو را خاموش کند.

عطر نیایش‏های عاشقانه ‏ات، حصارها را درهم شکست.

چه جان‏های به خواب رفته‏ای که از حقیقت منتشرشده
گلوی تو، جرئت جوانه زدن یافتند!

مگر می‏شود باب معرفت و حکمت را بست؛

وقتی که آن باب، باب الحوائج باشد؟!
دری گشوده‏ای از چشم ‏اندازهای جاودانگی، رو به
معصیت کارترین جان‏های گرفتار شده.

در ازدحام گرگ‏ها و خفاش‏ها جان ‏پناه آهوان
رمیده ‏ای بودی که تشنه معرفت بودند.

در محبس هارون بودی، در حصار گرفتار بودی؛
اما باران حضورت بر هوای کاظمین می‏بارید.

اعجازهای همیشه ‏ات را میله ‏های زندان هم جرئت حاشا نداشت.
عطر نیایش‏های شبانه ‏ات، پیراهن تقوا پوشاند بر قامت دقایق گناه‏کار.

اینک، به سر سلامتی آمده است دنیا، اندوه «رضا» را.
بهشت، در فراسو آغوش گشوده است رهایی‏ ات را.

تابوت توست بر شانه‏ های غریبی تاریخ.
خداحافظ، چهارده سال صبوری مطلق!

خداحافظ، معصومیت محض در هجوم دقایق ظلم!
باب الحوائج! چهارده سال رنج مداوم، تمام شد.


خدیجه پنجی

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

گمان می‏کرد می‏تواند وسعت بی‏کرانگی ات را
به چهار دیواری زندان بکشاند!

گمان می‏کرد می‏تواند معصومیت محض را
در پشت میله‏ها به زنجیر کشد!

گمان می‏کرد می‏تواند نور خدا را
در تاریکی زندان پنهان کند!

چهارده سال رنج مکرّر؛
چهارده سال از پشت میله‏ها تابیدن!

تو خورشیدی و خورشید هرجا که باشد می‏تابد؛
میله‏ها نمی‏توانند مانع نورافشانی‏اش شوند.

یا باب‏الحوائج! دیرگاهی است که این میله ‏ها،
شاهد سجده‏های آسمانی‏ات هستند.

دیرگاهی است که خشت خشت دیوارهای زندان
به سوز ناله‏های شبانه‏ات، دلخوش‏اند.

میله‏ های زندان، بزرگ‏ترین دلیل مظلومیت تو
و غل و زنجیر دست و پاهایت، بهترین راویِ مصائب توست.

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

تلخیِ غربتِ زندان و کامِ شیرین آفتاب؟!
دریا و دیوارهای تنگ؟! کوه و غل و زنجیر؟!

چه شگفتی ها که این عالم تزاحم، به خود نمی بیند!
وقتی که شب، در این میان خانه به خانه نفوذ کند
و تمام پنجره ها را ببندد؛

هرچه فریاد را خاموش کند و هرچه تولد را به مرگ نزدیک سازد
جز شما، کیست که مشعل به دست بگیرد و راهی بگشاید
در میان این شب آلودگی مسموم؟!

چه شگفت آور است که آسمان سِیری، تلخی غربت
زندان را به کام شیرین خود بخرد؛

برای فریاد آزادی و دیوارهای تنگ را برای درهم شکستن
بایدهای بی منطق و غل و زنجیر را برای به
تصویر کشیدن شکوه یک زندانی!

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

می‏ترسم از پس این دیوار، به عشق نگاه کنم به پاهای خون آلود
می‏ترسم به خورشید نگاه کنم که در زنجیر است
می‏ترسم به ملکوتی نگاه کنم که جای تازیانه بر تن دارد...

آه از جفای هارون...
با عشق چه کرده‏ای که دارد خون... ؟
زمین خشکش زده؛ یکی قطره‏ای آب برای این تشنه بغداد بیاورد؛
کربلا دارد این‏جا تکرار می‏شود...

دلم بوی مدینه می‏دهد... خون... خون... خون...
این‏جا دارند برای ماه، ختم فراق می‏گیرند.
رهایم کنید! این‏که بر تکه چوبی می‏آورند، پاره‏ای از خداست...
چه قدر زخمی می‏آید از این دریای شکسته!

زنجیرها آب می‏شوند.
زنجیرها می‏سوزند.
زنجیرها از خجالت می‏سوزند.
چه قدر پروانه زیر این عبا جمع شده!
...................