*اشعار ویژه مبعث*ازبعث او جهان جوان شد... گیتی چو بهشت جاودان شد

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

و آن شب تا سحر غار حرا خورشید باران بود
زمان،دل بی قرار لحظه تکوین قرآن بود

سکوت لحظه ها را می شکست از آه خود مردی
که در هر قطره اشک او غمی دیرین نمایان بود

امین مکه را می گویم آن نارفته مکتب را
یتیم خسته آری او که چندین سال چوپان بود

هُبَل آن سو میان کعبه در آشفته خوابی سرد
و عزی غرق حیرت از خدا بودن پشیمان بود

حضور عرشیان را در حریم خود حرا حس کرد
که «اقرأباسم ربک» یا محمد ذکر آنان بود

شاعر: محمود شریفی

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

به به كه چه روز خرم آمد
مبعوث نبى اكرم آمد

بس عید فرا رسید
بى شك عیدى نبود چنین مبارك

از بعثت او جهان جوان شد
گیتى چو بهشت جاودان شد

این عید به اهل دین مبارك
بر جمله مسلمین مبارك

از غیب ندا رسید او را
آن ذات خجسته نكو را

كاى ذات نكو پیمبرى كن
برخیز و به خلق رهبرى كن

چون قدر و مقام رهبرى یافت
در كوه «حرى» پیمبرى یافت

بشنید چو این ندا محمد (ص)
شد خاتم انبیا «محمد (ص)»

هر روح كه دور از بدى شد
با آمدنش محمدى شد

قانون حیات و هستى آورد
آیین خدا پرستى آورد

پیدا چو شد آن جمال هستى
بشكست اساس بت پرستى

با بعثت آن نبى مرسل
بتخانه به كعبه شد مبدل

هر دم صلوات بر جمالش
بر احمد و بر على و آلش

صد شكر به دین آن جنابم
قرآن مقدسش كتابم

خوشبخت كسى كه امت اوست
در سایه دین و رحمت اوست

از عرش ملك دهد سلامش
شد ختم پیمبرى به نامش

اى داده ز ماه تا به ماهى
بر پاكى ذات تو گواهى

در شأن تو گفت ایزدپاك
لولاك لما خلقت الافلاك

اى بر سر هر پیمبرى تاج
یك قصه توست شام معراج‏

قرآن كریم حجت توست
خوشبخت كسى كز امت توست

گر زانكه تو بت نمى‏شكستى
اسلام نبود و حق پرستى

توحید به ما تو یاد دادى
بتخانه و بت به باد دادى

اى معنى ممكنات دریاب
اى خواجه كائنات در یاب

ما غیر تو دادرس نداریم
دریاب كه هیچ كس نداریم

اى آنكه تو یار بینوائى
فریاد رس و گرهگشائى

دریاب كه ما گناهكاریم
امید شفاعت از تو داریم

تنها نه منم به غم گرفتار
غم از دل هر كه هست بردار

اى جان جهان فداى جانت
«شهرى» است غلام آستانت

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

نبض هستی لرزه بر رگ‌های کوهِ نور زد
باغبان انبیاء گل نغمه‌ای مسرور زد

چشمِ کوه‌های دگر پیش حرا تاریک بود
چشم خورشیدی او علت بر این مشهور زد

بسکه شیرین بود وصلِ یار در غارِ حرا
صد ملک با بال‌های سر درش را تور زد

هم نبوت را به دست آورد و هم ختم الرسل
فکر را از نو بنا کرد و دم از معمور زد

با چنین والا مقامی چشم‌ها را خیره کرد
تیرها بر دیدگانِ دشمنانِ کور زد

دیگر از حرف یتیمی و شبانی نیست حرف
سیلی سنگین بعثت بر رخِ مغرور زد

دست شیطان را ببست و شاهکاری را گشود
گفت اسلام و همه ابلیسیان را دور کرد

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

عید نجـات عـالم خلقـت مبارک است
آوای وحـی و لیلـۀ بعثـت مبارک است

عیـد نـزول سـورۀ اقـرأ بـه عقـل کل
جشن کمال و علم و فضلیت مبارک است

ریحانه‌های زنده نهان گشته زیر خاک
عیـد حیات، عیـد ولادت مبارک است

عیـد نـزول وحـی الهی به احمد است
جان در طبق نهید که عید محمّد است

آوای وحی می‌رسد از شش جهت به گوش
بر قلب‌های مرده دمد روح از این سروش

از سنگ‌هــای غـار حـرا آیـد ایـن نـدا:
فریاد بی‌صدای خـدا تا بـه کی خموش؟

اقرأ! بخوان! بخوان! که خدا گویدت بخوان
اقرأ! و ربک ای همـه سر تا قدم خروش

اقرأ! بخوان! که قلب بشر بی‌قرار توست
فصـل خـزان گذشت؛ طلوع بهار توست

اقرأ! بخوان! که نور نبوت دمیده است
اضرب گذشت؛ نوبت اقرأ رسیده است

اقرأ! بخـوان! بخوان! که خداوندگار تو
بهر نجات خلق، تـو را برگزیـده است

اقرأ! بخوان! که پیش‌تر از خلقت وجود
ذات خـدا پیامبــرت آفریــده اسـت

اقرأ! بخوان! که از همگان دلبری کنی
مــا کبریـایـی و تـو پیــام‌آوری کنی

بنگر به کعبه ذکر بتـان یامحمّد است
فریاد بی‌صـدای جهـان یامحمّد است

خورشید و ماه و قطره و دریا و کوه و دشت
با هم ندایشـان همگان یامحمّد است

آوای اولیـای خــدا تـا خـدا خـداست
هر لحظه با هزار زبان یامحمّـد است

در پهن‌دشت ملک خـدا انقلاب کن
با دست ما تو بتکده‌ها را خراب کن

ای کل وحی، در نفـس جان‌فـزای تو
دیگر بـه تخته‌سنگ حرا نیست جـای تو

ما کرده‌ایم اراده که تا حشر، سرکشان
سـر آورند یکسـره بر خـاک پـای تو

ما کرده‌ایم اراده کـه بـر قلـۀ کمـال
باشـد در اهتــزاز، همیشـه لـوای تو

ای بت‌شکن که هست سر بت شکستنت
دسـت علـی بـود تبـر بـت شکـستنت

تو پیش‌تر ز خلق و پس از خلق، رهبری
هـم اولیـن رسـول هم آخـر پیمبری

پیغمبری به نام تو گردید ختم و بس
با آن کــه از تمـام پیـام‌آوران سری

از آدم و خلیل و کلیم و مسیح و نوح
ای برتـرین سفیـر الهـی تـو برتری

تا روز حشـر، زنـدۀ جاوید، دین توست
قرآن کتاب توست، علی جانشین توست

یاری که هست بـر تو برادر فقط علی‌ست
پیروز بـدر و خنـدق و خیبر فقط علی‌ست

شهـر بــزرگ علـم الـهـی فقــط تویـی
این شهـر را دری‌ست که این در فقط علی‌ست

شمشیـرِ حـق و شیـر خروشـان توست او
اعلام کن به خلق که حیدر فقط علی‌ست

تو جان جان عالمی و جان تو علی‌ست
مـا حافظ توایم و نگهبان تو علی‌ست

امـروز، اوج قلـۀ هستـی سریـر توست
خورشید بر فراز فلک سر به زیر توست

تـا دیـن زنـدۀ تـو نمیــرد نوشتـه‌ایم
غـار حـرا مقدمـه‌ای بـر غدیر توست

تـو شهریـار عالـم امکـان محمّــدی
حکم صریح ماست که حیدر وزیر توست

این نکته در صحیفه وحی تو خواندنی‌ست
بعثت اگـر غدیـر نباشـد نمانــدنی‌ست

برخیـز تــا ابـوذر و سلمـان بپروری
مقــداد در تجلــی قــرآن بپـروری

در روزگار تیرگی و جهل و خودسری
اسـلام آوری و مسلمــان بپــروری

برخیز تا به خُلق خوش و ذوالفقار عدل
در سینه‌هـا محبت و ایمـان بپروری

فرق صنم بکوب و سخن از صمد بگو
سنگت اگـر زننـد سپـر شـو احد بگو

باید رها خلایق از این خودسری شوند
رو سوی حق کنند و ز باطل بری شوند

باید کلاف جان همه گیرند روی دست
بازار یوسفـی چـو تـو را مشتری شوند

تا مکتب تـو زنـده بمـاند چـو نـام تو
بایـد تمـام امـت تـو حیـدری شـوند

آغاز کار تو همه نور و هدایت است
اما کمال مکتب تو در ولایت است

تو آفتاب و نور جهان‌گسترت علی‌ست
تو خود پیمبری و پیـام‌آورت علی‌ست

حتـی اگـر تمـام جهان دشمنت شوند
ما یاور توایم و همه لشکرت علی‌ست

با آن که هست بر سر دستت کتاب وحی
قـرآن ناشنـاختۀ دیگـرت علــی‌ست

هرجا دلت گرفت سخن با علی بگو
حتی به جنگ بدر و احد یاعلی بگو

ای روی حق جمال منیر تو یاعلی
ای قلـۀ کمــال سریــر تو یاعلی

تنهـا نه در صحابـه کـه در جمـع انبیا
هرگز کسی نبوده نظیر تو یـاعلی

مـا از طریـق تـو بـه محمّد رسیده‌ایم
غار حرای ماست غدیر تو یـاعلی

روز نخست تـا کـه ولـی آفریده شد
«میثم» هم از برای علی آفریده شد

شاعر: حاج غلامرضا سازگار

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

ز انواری که تابان است امشب
حرا آیینه بندان است امشب

حرا آن غار متروک زمان ها
تجلی گاه قرآن است امشب

حرا آن غار دور افتاده از شهر
ز شوکت قبله جان است امشب

حرا هر قلبه سنگش نقش قبریست
که همچون اشک لرزان است امشب

حرا سر برده در دامن نداند
که خورشیدش به دامان است امشب

ز خورشیدی که او دارد به دامان
جهانی نور باران است امشب

ز اعجازی که او دارد پیاپی
حرا مبهوت و حیران است امشب

شروع عصر ناب حق پرستی
طلوع ماه ایمان است امشب

حرا آن معبد مأنوس احمد
ز نور وحی رخشان است امشب

حرا طور تجلی هست و او را
امین وحی مهمان است امشب

به مأموریتی جبریل تا أرض
روان از سوی یزدان است امشب

به کف لوحی ز اسرار الهی
به لب آیات رحمان است امشب

که این آیات بر خوان یا محمـــد
بِاِسم ربک الأعلی محمـــد

شاعر:سید رضا موئید

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

زمین مکّه به سوی خدا رها شده بود
مدار کلّ فلک گوشه ی حرا شده بود

طواف عشق به دور شما مشخّص بود
به پشت پلک تو نور خدا مشخص بود

نشست ثانیه ها غرق در تماشایت
به پا شد آتش عظمای طور سینایت

زلالی سحر آیه ها گدایت شد
و فرش نور خدا پهن زیر پایت شد

صفا به مروه رسید از دل صفای شما
مطار لحظه ی معراج شد حرای شما

فروغ لحظه ی دیدار در خروش آمد
صدای زمزمه ی آسمان به گوش آمد

بخوان به نام خدایت که آفریده کرده تو را
بخوان برای جهان هم نوای سوز صبا

علی کنار تو این سان سرود سر می داد
ردا و خلعت پیغمبری مبارک باد

تو آمدی که دلم را برای "هو" بخری
تمام اهل زمین را به آسمان ببری

برای همچو منی مثل حیدر آوردی
کنار واژه ی حیدر ، تو کوثر آوردی

ضمیر هر که در این بزم اهل ایمان شد
فقط به خاطر لبخندتان مسلمان شد

توئی که بی تو شوم همنشین هر مرداب
به جان کوثر خود " تشنه " را کمی دریاب

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

به روی قله یک کوه، غار مشهود است
و سبز قامت آن نوبهار مشهود است

زمانه چشم به راه تولد عشق است
دلیل گردش لیل و نهار مشهود است

نیاز نیست تلسکوپ، نیاز نیست ببین!
چهل ستاره دنباله دار، مشهود است

صدای جوشش وحی است در حرا جاری است
طنین «اقرأ...» آموزگار مشهود است

و باز معجزه ای بی بدیل در راه است
که در نگاه زمان انتظار مشهود است

به روی قله تاریخ ـ بین گرد و غبار ـ
حضور روشنی از یک سوار مشهود است

خدیجه پنجی

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

به به كه چه روز خرم آمد
مبعوث نبى اكرم آمد

بس عید فرا رسید
بى شك عیدى نبود چنین مبارك

از بعثت او جهان جوان شد
گیتى چو بهشت جاودان شد

این عید به اهل دین مبارك
بر جمله مسلمین مبارك

از غیب ندا رسید او را
آن ذات خجسته نكو را

كاى ذات نكو پیمبرى كن
برخیز و به خلق رهبرى كن

چون قدر و مقام رهبرى یافت
در كوه «حرى» پیمبرى یافت

بشنید چو این ندا محمد (ص)
شد خاتم انبیا «محمد (ص)»

هر روح كه دور از بدى شد
با آمدنش محمدى شد

قانون حیات و هستى آورد
آیین خدا پرستى آورد

پیدا چو شد آن جمال هستى
بشكست اساس بت پرستى

با بعثت آن نبى مرسل
بتخانه به كعبه شد مبدل

هر دم صلوات بر جمالش
بر احمد و بر على و آلش

صد شكر به دین آن جنابم
قرآن مقدسش كتابم

خوشبخت كسى كه امت اوست
در سایه دین و رحمت اوست

از عرش ملك دهد سلامش
شد ختم پیمبرى به نامش

اى داده ز ماه تا به ماهى
بر پاكى ذات تو گواهى

در شأن تو گفت ایزدپاك
لولاك لما خلقت الافلاك

اى بر سر هر پیمبرى تاج
یك قصه توست شام معراج‏

قرآن كریم حجت توست
خوشبخت كسى كز امت توست

گر زانكه تو بت نمى‏شكستى
اسلام نبود و حق پرستى

توحید به ما تو یاد دادى
بتخانه و بت به باد دادى

اى معنى ممكنات دریاب
اى خواجه كائنات در یاب

ما غیر تو دادرس نداریم
دریاب كه هیچ كس نداریم

اى آنكه تو یار بینوائى
فریاد رس و گرهگشائى

دریاب كه ما گناهكاریم
امید شفاعت از تو داریم

تنها نه منم به غم گرفتار
غم از دل هر كه هست بردار

اى جان جهان فداى جانت
«شهرى» است غلام آستانت

شاعر : عباس شهرى

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

شبِ بعثت نبي شبِ ثناي احمده
روشني بخشِ دلا نبوته محمده

جبل النور ببين به دل داره جلا مي‌ده
از دلِ غارِ حرا نوايي آشنا مي‌ده

صل الله عليک يا محمد يا محمد يا محمد


چي شده غار حرا سرودِ مستي مي‌خونه
نغمه‌ي محمد و تموم هستي مي‌خونه

کار هر چي عرشيه زمزمه و ثنا شده
به مسلمونا بگيد حاجتشون روا شده

صل الله عليک يا محمد يا محمد يا محمد
دور هر چي کافره شرم و خجالت پيچيده

چونکه تو چشم نبي برقِ رسالت پيچيده
دلِ کل عالمين افتاده تو تاب و تبش

بسم ربک الذي خلق شده نقشِ لبش
صل الله عليک يا محمد يا محمد يا محمد

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

معشوق عاشقا کيه؟
با همه آشنا کيه؟

دردِ‌ ما رو دوا کيه؟
منجي آدما کيه؟

عزيز کبريا کيه؟
خاتم الانبياء کيه؟

حضرت مصطفي کيه؟ صل علي محمد ـ‌ و آله و سلم

عسل عسل نگاهش
گلشنه روي ماهش

داره فلک مي‌ريزه
گلاب و گل به راهش

صل علي محمد ـ‌ و آله و سلم