ب- اقوامی که در خلال قرن اول و دوم هجری به تشیع گرویدند
روشن است که در خلال مدت مذکور تشیع بیشتر در محیط عربی رشد کرد و چنان که قبلا بیان شد، مرکز آن کوفه و اطراف آن بود و در این زمان بیشتر طرفداران این مکتب را ساکنان این منطقه که بیشتر آن ها عرب بودند، تشکیل می دادند چنانکه که گلولد زبهر می گوید: تشیع همانند اسلام از محیط عربی برخواست و در آن رشد کرد(137)
گولدد زیهر با توجه به حدیث و تاریخ، نتیجه فوق را به دست آورده است، اما از نظر حدیث از ابوذر روایت شده است که گفت: پیامبر را دیدم بر شانه علی (ع) زد و فرمود: یا علی (ع)! کسی که ما را دوست دارد، منسوب به عرب است و کسی که ما را دشمن دارد، او بی ایمان است؛ پس شیعیان ما اهل شرافت و بزرگواری بوده و از حسب و نسبی عالی برخوردار می باشند...(138) همچنین امام صادق (ع) فرموده است: ما فرزندان هاشمیم و شیعیان ما عرب می باشند و غیر آن ها جاهل و بدوی می باشند همچنین فرمود: ما از قریشیم و شیعیان ما عربند و سایر مردم وحشی رومی هستند(139)
نقل قول
