بنابراین آزمایشی که بعد از پیامبر (ص) صورت گرفت و باگذشت یک چهارم قرن به دست آمد، تایید کننده همان نتیجه گیری قلبی ماست، مبنی بر این که واگذاری مستقیم رهبری فکری و سیاسی به گروه مهاجرین و انصار بلافاصله پس از وفات پیامبر (ص) کاری بود ناشیانه و عجولانه و زودرس که قبل از فرار رسیدن زمانی طبیعی اش صورت می گرفت و به این جهت منطقی و معقول نیست که پیامبر این روش را در پیش گرفته باشد.