ویژه نامه ولادت امام سجاد علیه السلام{سید المتقین}

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

*✿* زیباترین روح پرستنده *✿*

✿ویژه نامه ولادت فرخنده امام سجاد علیه السلام✿

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

لجه ای ازدریای معرفت امام سجاد علیه السلام

خَیرُ مَفَـاتیـحِ الأمـوُرِ الصِّـدقُ وَخَیـرُ خَوَاتیمِهَـا الوَفَـاءُ

بهترین گشایندۀ کارها ، راستی و بهترین پایان برندۀ آن ، وفاداری است

بحارالأنوار، ج 75، ص 161

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

از چشم‏های آینه، می‏توان خواند که امروز، شفاف‏ترین مرحله سجاده است
و هیچ رنگی، از احساس معطر سجاده زیباتر نیست.

از این پنجره‏هایی که رو به دقایق معنوی باز می‏شوند،
می‏توان خواند که نیایش‏هایی از جنس بلور،
در محراب چکیده شده است و هیچ انبساطی،
فراتر از تصاویر جذبه ‏های الهی نیست.

شوقستانی از ذکر «سبحان اللّه‏» پدید آمده است
و دریاها، بوی قنوتِ «ربّنا» می‏دهند.

شعرها، کاروانی از پرنده و لبخندند
که تا دیار خدا پر می‏کشند.

پایان بی‏قراری‏ها، خبری شاد است
که درِ خانه حسین علیه‏ السلام را می‏زند.

گل سرودهایِ بشارت می‏آیند
تا در محضر مادری عفیف، زانو بزنند.

برای خطِ سرخِ حسین علیه ‏السلام ،
ادامه ‏ای مقدس‏تر از امروز نیست.

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

از مهین بانوى ایران سر زد از خاک عرب
آفتابى کز جمالش شد عیان آیات ربّ

حجّت حقّ، رحمت مطلق ، علىّ بن الحسین
درّه التّاج شرف ، ماه عجم ، شاه عرب

حَبّذا شاهى که محکوم شد از او کاخ کمال
فرّخا ماهى که روشن شد از او مهد ادب

زینت پرهیزکاران بود در زهد و عفاف
زان خدا سجّاد و زین العابدین دادش لقب

آن شنیدستم که در عهد ولى عهدى هشام
رهسپار کعبه شد، با مردم شام و حلب

خواست تا بوسد حجر را، گشت مانع ، ازدحام
شد ز جمعیّت برون ، کاساید از رنج و تعب

دید ناگه صف ز هم بشکست ، ماهى شد پدید
کافتاب از پرتو صبح جمالش در عجب

ماه گرد کعبه مى گردید و خلقى گرد ماه
سنگ را از بوسه اى سیراب کرد از لعل لب

چون هشام ، آن عزّت و قدر و جمال و جاه دید
از شرار آتش کین حسد شد ملتهب

زان میان یک تن از او پرسید کاین شه زاده کیست
کاین چنین بر دامن مطلوب زد دست طلب

کرد در پاسخ تجاهل ، گفت نشناسم که کیست
زان تجاهل ها که بر اعجاز احمد بولهب

چون فرزدق آن سخندان توانا از هشام
این سخن بشنید، شد آشفته از خشم و غضب

گفت گر نامش ندانى با تو گویم نام او
گر بپرسى خاک بطحا را وجب اندر وجب

از زمین و آسمان و آفتاب و مشترى
زهره و پروین و ماه و کهکشان و ذوذنب

مروه و بیت و صفا و زمزم و رکن و مقام
مى شناسندش نکونام و نسب اصل و حَسَب

میوه بستان زهرا، قرّه العین حسین
آن که شد پیدایش او آفرینش را سبب

کوکب صبح هدایت ، آن که نور طلعتش
کرد محو از ساحت دین ، ظلمت جهل و شغب

دکتر رسا

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

فعالیتهای فرهنگی - هنری

	ویژه نامه ولادت فرخنده امام سجاد علیه السلام* زیباترین روح پرستنده *سال97-96
	خورشید چهارم * ویژه نامه ولادت با سعادت امام زین العابدین (ع)*سال95-94
	روح مناجات * ویژه نامه ولادت امام سجاد علیه السلام ** ( سال 93-92)*
	یعقوب آل طاها {ویژه نامه ولادت فرخنده امام سجاد علیه السلام}(سال 91)
	ويژه نامه ولادت باسعادت زينت عابدان،امام سجاد علیه السلام(سال 90)
	ويژه نامه ميلاد خجسته زين العابدين امام سجاد علیه السلام (سال 89)
	مسیح مناجات(مجموعه صوتی مولودی های ویژه ولادت امام سجاد(ع))
	آبشار احساس * اشعار زیبا در وصف موالید فرخنده شعبان
	آلبوم تصاویر ویژه میلاد با سعادت امام سجاد علیه السلام
	کلیپ های تصویری به مناسبت اعیاد فرخنده شعبانیه
	زیباترین پیامک های تبریک موالید فرخنده شعبانیه

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

مقالات و سایر مطالب مرتبط :

	مقایسه ای درآراء امام سجاد(ع) وامام خمینی درباره حقوق اجتماعی مردم
	امام زمان علیه السلام در کلمات و دعاهای امام سجاد علیه السلام
	مواضع سیاسی ، اجتماعی و فرهنگی امام سجاد(ع)
	نقش امام سجاد علیه السلام در رساندن پیام کربلا
	امام سجاد علیه السلام و روشهای تفسیری قرآن
	بحران های فکرى و عقیدتى دوران امام سجاد(ع)
	رسالت دينى و اجتماعى امام سجاد علیه السلام
	سیره اخلاقی و اجتماعی امام سجاد علیه السلام
	داستانهایی از زندگانی امام سجاد علیه السلام
	حیات پرفروغ امام زین العابدین علیه السلام
	چهل حدیث گهرباراز امام سید السجادین (ع)
	بهترين زندگي در پرتو سخنان امام سجاد(ع)
	آثار برخی گناهان از زبان امام سجاد(ع)
	معصوم ششم ،‌حضرت سجاد علیه السلام
	تربیت از دیدگاه امام سجاد(علیه السلام)
	بازبور آل محمد (ص) بیشتر آشنا شویم
	داستانهاى برگزيده از صحيفه سجاديه
	گلبرگهای حُسن حضرت سجاد(ع)
	جملات ناب از امام سجاد (ع)
	حلم امام سجاد علیه السلام
	امام سجاد (ع) فاتح قلبها

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

تبسم بر لبان عبادت

به این حقیقت پدید آمده در پهنه گیتی گوش فرا ده؛
به این فصل پرشکوفه و لبخند.

سلامی آفتابی داشته باش به این موسم «ارتباط با خدا». نگاه کن!
تبسم ملیحی بر لبان عبادت نقش بسته است.

زیباترین مناجات ها در دیار «صحیفه سجادیه» ماندگار می شوند.
صحیفه سجادیه، سرزمین نور و خوشبختی است که همیشه
مهیای ورود سالکان دلسوخته است.

نگاه کن، چگونه سجاده ها روی سنگفرش اشتیاق، نیایش های
بکر را می سرایند! امروز، آکنده است از تپش های پردوام وصال.

امروز، سرشار است از عطشناکی واژه ها.
بوی ابدی ترین قصیده ها می آید.

اوقات شریف، رنگ سبز نماز به خود گرفته اند و در قنوت های
اشک ریز، صدای سوزناکی از «ربنا» می درخشد.
زین العابدین، پلک وا کرده است.

محمد کاظم بدرالدین

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

سجده خورشید

سلام، همه نیایش!
سلام، تمامیت ذکر!سلام، آغاز سجده!

این ترانه بی بدیل توست که در ذکر فرشتگان می پیچد.
این شرمساری ملکوت است که آغاز بهار
نیایش ها و نمازها را جشن می گیرد.

آفتاب! از پس کدام ابر، زمین را روشن می کنی که
هنوزا هنوز، در زُلال تو و این همه باران نور غرق می شویم؟

بهارا! سجده های عرفانی عشق را از کدام فصل نور آغاز کردی
که دنیا همیشه بوی گُلاب گریه های تو را دارد؟

آمده ای تا نماز معنا شود و نیاز، قافله ناز را همراه.
ای وارث نافله های شبانه زهرا!ای همدم چاه های مدینه!

ای اشک، ای عابد، ای نور، ای سرور!
این شیرینی یکدست، از آمدن تو کام مرا لبریز می کند.
این ذکر که بر لبانم می جوشد، حمد خدای توست.

از صحیفه تا ملکوت پُل زدی و فاصله ها را کوتاه کردی.
ممنونم آقاجان؛ وگرنه این همه کهکشان را نمی شد
بدون سجده خورشید، رد کرد.

تو نوازش همه فرشتگانی در کلماتی سبز.تو خنده های مزامیری، تو
غزل غزل های سلیمانی، توروح ذکری، خدای سجده های
طولانی، آفتاب بی بدیل نیاز و نماز.

تو شناسنامه همه دُعاهای دنیایی.زینت همه عبادت ها، شکوه
شعری در قامت ملکوت، بهانه تغزلی برای ملایک.

تو شروه ای، اشکی، آهی، سوزی، کربلایی... وارث کربلایی
شعر کربلایی... اندوه کربلایی... آه!
کربلا مرا یاد قامت تو می اندازد.

پیچیده در زنجیر! کربلا مرا میهمان آن همه تازیانه که
بر پیکر تو نشست نمی کند، کربلا مرا به تو می رساند.

آمدی تا ملکوت، عطر اشک بگیرد.آمدی تا اندوه، بوی ذکر بگیرد
و آمدی تا خدا فخرکند به این همه چین و پینه زانوها.

ای حمد بی دریغ خداوند!ای عشق سیّال!
آمده ای تا بارانی از کلمات، تا بارانی از
تمنا، از نیاز، از عشق، بر سرمان بریزد.

آمده ای تا در دُعاهای صحیفه، چشم هایمان را بشوییم.
آمده ای تا اشک، معنای تازه ای بگیرد و ملکوت، شعر تازه ای
بخوانداین همه خنده های خورشید نیست که آمدن تو را جشن گرفت؟

این همه باران ابر نیست که بهار را میهمان می کند؟
این همه سخاوت باد نیست که بوی بهار نارنج و
اقاقیا را مهمان قلبهایمان می کند؟

همه بهار و خورشید و ابر و باران، در کلمات تو جاری است
از قلب تو می جوشد، از لبخند تو می تراود.

از سرانگشتانت می توان عشق را دوباره نوشت، هزار باره نوشت.
می آیی و فرشتگان، کلمات ملکوتی ات را از بر می کنند.

می آیی و جامه ذکر، تازه می شود و خورشید، طولانی ترین
سجده اش را نثار آمدن تو می کند.

می آیی و...

امیر مرزبان

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

چهارمین اشراق

مرا سلوک به حدی رسیده در جانم، که از تو گریزی نمی شود
و نمی توانم به سرمنزل برسم؛ بی آنکه بارانیِ قنوت های روشن تو،
راهنمای این همه تیرگی های تنم و شکستگی اندوهبار روحم باشد.

من خودم را گم کرده ام، خدایم را می جویم؛
کدام عبادت جاری در رگ هایم افسرده که این طور
می خواهم از امام عبادت ها، شفاعت بگیرم؟

مهربان ترین یار سلام!
می خواهم اگر لایق باشم، پشت سرت قامت
به استقامت افراها بیاویزم.

می دانم آقا! شانه های صبوری ام قدر شمشادها هم نیست؛
امّا چشم های تو معراج سلوکم می شود؛

اگر بگذاری پای بی کرانه های نمازت فقط وضو
بگیرم و زل بزنم به همه نماز... .

آقا! امروز میلاد توست؛
میلاد ششمین قافله معصوم، چهارمین اشراق امامت،
اولین زینت نماز...

سجاده سجاد، پر می شود از بوی خلسه روزهایی دیگر...
تو دم به دم بر آسمان دعا، ستاره می پاشی، ماه مهربان.

می گویم آقا! یادم می دهی «بسم اللّه» را چطور بگویم
که شانه هایم از برکات حرف اولش بلرزند؟ یادم می دهی
صحیفه کدام درخت طور عاشقی است؟

امروز میلاد ققنوس هاست در آتش عشق تو.
خاکستر کدام سوره خوانی سبزت بوده اند
که این گونه به آسمان بال تازه می زنند؟

شنیده ام پیاده می رفتی به خانه عشق، از این
سوی سرزمین وحی تا به دوست برسی!

آقا! این همه مرکب داریم و پاهایمان نمی کشد!
نشان بده که تولاّ چگونه است؟

از توکل، کوله بار عنایتمان را پُر کن
و با عشق آسمانی ات، ما را شفاعت!

می دانم تو آمده ای تا بفهمم خورشید چقدر کوچک است!
آمده ای تا شهاب های ثاقب ذکر بر جان دیو و شیاطین بنشیند.

آمده ای که تقدیر ملکوتی دست هایت
بر سر غریبه های غمگین بنشیند.

امام صبور گریه ها و رکوع ها، امام مهربان سجده ها
و سلوک ها، سجاده ها دارند یاس می پاشند و گل محمدی؛
به برکت این که تقدیسشان خواهی کرد.

حالا که می آیی، بگو در عبای تو چندین هزار پروانه لانه دارند؟
بگو پرستوها از کدام اشاره سر انگشت تو به خورشید می روند؟

امروز می خواهم جواب همه سؤال های
چشم هایم را از دست های تو بگیرم.

ای کرامت جاری در ثانیه های آغاز!
می خواهم برای خودم قصه تولد مردی را بگویم که
با دُعاهای او هزاران بُلبل شیدا متولد می شوند.

می خواهم از آغاز مردی بگویم که وارث هزاران
زخم است؛ امّا شکر، آستانه دست هایش را می بوسد.

می خواهم بروم یک گوشه دنج مسجد، صحیفه
را باز کنم و به شکرانه چهارمین امام اشراق سجده کنم.

امیر مرزبان

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

بهارا! سجده های عرفانی عشق را از کدام فصل نور آغاز کردی
که دنیا همیشه بوی گُلاب گریه های تو را دارد؟

آمده ای تا نماز معنا شود و نیاز، قافله ناز را همراه.
ای وارث نافله های شبانه زهرا!ای همدم چاه های مدینه!

ای اشک، ای عابد، ای نور، ای سرور!
این شیرینی یکدست، از آمدن تو کام مرا لبریز می کند.
این ذکر که بر لبانم می جوشد، حمد خدای توست.

از صحیفه تا ملکوت پُل زدی و فاصله ها را کوتاه کردی.
ممنونم آقاجان؛ وگرنه این همه کهکشان را نمی شد
بدون سجده خورشید، رد کرد.