نام تو در خون همه گلبرگ‏های زیبا جریان دارد.
همه عطرها از مهربانی تو سرچشمه می‏گیرند.

تمام اردیبهشت‏ ها از آغوش گرامی تو جان می‏گیرند.
بهشت، بهانه ‏ای‏ست برای دیدن تو.

بی ‏تو، بهار توهمی بزرگ است
که به کویرهای بی‏پایان ختم می‏شود.


تو مسافر تمام قلب‏هایی هستی
که پرنده‏ها را دوست دارند.

ماه از گریبان گرامی تو آغاز می‏شود
و روز در پیراهن تو تکثیر می‏شود.

با تو می‏توان خورشید را به کوچک‏ترین ایوان‏ها دعوت کرد
و باران را مهمان تمام شیشه‏ های غبار گرفته بی‏ رهگذر.

امشب به یمن آمدنت تمام آینه‏ ها قد می‏کشند.
ابرها همه باران می‏شوند تا بی‏ واسطه گونه‏ های بهشتی‏ ات را ببوسند.

با آمدنت، عشق به مهمانی خانه ‏های فراموش شده می‏رود
و سقف خانه ها ستاره ‏پوش می‏شوند.


میلادت مبارک ای شقایق دشت کربلا