[1] . سوره آل عمران، آیه 31.
[2] . کلینی، الکافی؛ ج2، باب العباده؛ ص 83.
[4] . نهایة الحكمه، مرحوم طباطبایی، ص227(مرحله11، فصل10).
[5] . مقدمه «اسفار» و كتاب «المبدأ و المعاد»، ص278.
[6] . وافی فیض كاشانی، ج1، ص88)
[8] . مقدمه یوسف و زلیخا.
[9] . «صحیح بخاری»، ج4، ص56، و «جامع صغیر»، ج2، ص4.
[10] . مراجعه شود به اسفار ملاصدرا، چاپ جدید، ج7، ص158 به بعد.
[12] . وافی فیض، ج3، ص70.
[13] . تذكرةالاولیا، ج1، ص73.
[14] . اشعةاللمعات، ص72.
[15] . «رساله عشق» ابنسینا، فصل1و2.
[16] . «الاسفارالاربعة» چاپ جدید، ج7، ص158 به بعد.
[17] . رساله عشق، فصل چهارم.
[21] . رساله عشق ابنسینا، فصل 6 و اسفار ملاصدرا، ج7، ص160 به بعد.
[22] . «احیاء علومالدین»، ج4، ص294 به بعد.
[24] . «مشارقالدّراری»، شرح تائیه ابنفارض، اثر: فرغانی، چاپ انجمن فلسفه، ص107.
[25] . «اشارات و تنبیهات»، نمط نهم.
[26] . «نان و حلوا»، اثر شیخ بهایی.
[29] . «تاریخ تصوف»، غنی، ص585.
[30] . اسفار، ج7، ص171 و احیاء، ج4، ص294.
[32] . قرآن كریم، سوره یوسف، آیه3.
[33] . «عبهرالعاشقین»، ص12-8 و 22-18.
[34] . مناقبالعارفین4/27
[35] . «سقتنی حمیا الحب راحة مقلتی»، مشارقالدراری، ص81.
[36] . قرآن كریم، سوره بقره، آیه260.
[37] . سوره اعراف، آیه143.
[38] . فتوحات مكیه؛ ج2، ص362-319.
[39] . فتوحات مکیه، ج2، ص337