یکی از بهترین نشانهها و شواهد استحکام و کمال صحّت برنامهها و روش تربیتی اسلام برای متعهّد کردن جامعه، احترام به قوانین و احکام در اوضاع جوامع کنونی عالم اسلام است.
با این که تبلیغات گمراه کننده و عوامل انحراف و تضعیف ایمان، و موانع رشد افکار اسلامی بیشمار شده و تقریباً در همه جوامع اسلامی،مسلمانان در ترک عمل به احکام دین، آزاد و غیر مسؤول هستند، امّا اکثریت آنان هنوز هم با وجود فشارهایی که برای ترک سنن دینی بر آنان وارد میشود، بسیاری از احکام و شعائر را حفظ کرده و به آن ملتزم هستند. از باب مثال:
بیشتر مسلمانان نماز خوانده و روزه میگیرند. حج به جای میآورند؛ عقود و معاملات خود را محترم میشمارند؛ سلام میکنند؛ به نماز جماعت حاضر میشوند؛ زکات و سایر وجوه شرعیه را میپردازند؛ در سال، مبالغ بسیاری به مصرف خیرات و احسان و بنای مساجد، مدارس، و بیمارستانها و درمانگاهها، کتابخانه و ... میرسانند؛ شراب نمینوشند؛[7] زنا نمیکنند؛ ربا نخورده و قمار نمیکنند، دزدی نکرده و مرتکب ظلم و تجاوز نمیشوند؛ مال کسی را غصب نمیکنند؛ حقّ دیگری را ضایع نمیسازند؛ کم فروشی و تقلّب نمیکنند؛ دروغ نمیگویند؛ تهمت
نمیزنند؛ در برابر همنوعان خود به تملّق و چاپلوسی نمیپردازند و از راه تقوا و پارسایی و پاکدامنی بیرون نمیروند.