دعاهای ماه رمضان و یاد مهدی علیه السلام
1. شکوه فراق
در دعای افتتاح مخصوصاً اواخر دعا که خود حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف در این دعا به ما یاد داده است، این گونه از درد لاعلاج غیبت به درگاه خدای چاره ساز شکوه نمائیم:
اللهم انا نشکو الیک فقد نبینا صلواتک علیه و اله و غیبه ولینا؛ خدایا! شکایت می کنم به تو از فقدان پیامبران و غیبت ولیمان.
و کثره عدوّنا، و قلّه عددنا، و شدّه الفتن بنا، و تظاهر الزّمان علینا؛ و زیادی دشمنان، و کمی یاران، و شدت فتنه ها و غلبه زمان بر ما.
در دعای افتتاح، بیش از چهل مورد از حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف یاد شده است؛ از قبیل: اسم ظاهر، ضمیر، القاب و اوصاف و شؤونات و برکات حضرت.
________________________________________
1- حافظ.
ص:42
الحمد لله الذی یؤمن الخائفین، و ینجّی الصالحین و یرفع المستضعفین. و یضعُ المستکبرین و یهلک ملوکاًً، و یستخلف آخرین.
باید بدانیم ناگریز، امنیت خائفان، نجات صالحان، رفع مستضعفان، وضع و زمین خوردن گردن کشان، هلاک ملوک و پادشاهان جور، و خلیفه شدن و امامت پابرهنگان بر کره زمین، به دست حضرت مهدی موعود علیه السلام است.
بر خوانندگان و شنوندگان دعای با عظمت افتتاح است که توجه داشته باشند این دعا 70 سطر است که اعم از مناجات و مطالبی درباره چهارده معصوم علیهم السلام می باشد و مهم این است که از70 سطر 11 سطر آن درباره 13 معصوم علیهم السلام و 21 سطر آن، مخصوص امام زمان حضرت مهدی علیه السلام است. شاهد بر این معنا، همان ضمیر های مفرد «بِهِ» می باشد و این که نفرموده اند: «بهم» یعنی به حق حضرت مهدی حوائج ما را برآور.
... اللهم و صَلّ علی ولی امرک القائم المؤمَّل والعدل المنتظَر و حُفَّهُ بملائکتک المقرّبین و اَیّده بِروح القُدُس یا رب العالمین. اللهم اجعله الداّعَی الی کتابک و القائم بدینک استَخلِفْهُ فی الاَرض کما استخلَفت الذینَ مِن قبله، مَکِّنْ دینِه الذی ارتَضَیتَهُ له، اٍبدِلْهُ مِن بَعدِ خَوفِه اَمناً، یَعبُدُکَ لا یُشرِکُ بِکَ شَیئاً، اللّهم اَعِزَّهُ و اَعْزِزْبِهِ، و انْصُرْهُ و انتَصِرِبِهِ، وانصُره نصراً عزیزاً، و افْتَح له فَتْحَاً یَسیراً، و اجعَل له مِنْ لَدنک سُلطاناً نَصیراً، اللهم اَظِهِر به دینَکَ، و سُنَّهَ نَبیّکَ، حَتّی لا یَستَخفیَ بِشَیٍ منَ الحقّ مَخافَهَ احدٍ مِنَ الخَلق، اللهم اِنّا نَرغَبُ الیکَ فی دَِولَهٍ کریمَهٍ، تُعِزَّبِهاالاسلامَ و
ص:43
اَهلَه، و تُذِلّ بِها النّفاقَ و اَهلَهُ، و تَجعَلُنا فیها من الدُّعاهِ اِلی طاعتِکَ، و القادَه الی سَبیلک و ترزُقٌنا بها کرامهَ الدنیا و الاخرهِ، اللهم ما عَرَّفتَنا مِنَ الحق فَحَمِّلناهُ، و قَصرنا عنه فَبَلّغْناه، اَللّهمّ الْمُمْ به شَعَثَنا، و اشعَبْ به صَدعَنا، وار تُقْ به فَتْقَنا، و کَثّر به قلَّتَنا، و اَعْزِز به ذِلَّتَنا، و اَغنِ به عائلَنا، و اقضِ به عَنْ مُغرَمنا، و اجبُر به فَقَرنا، و سُدَّ به خَلَّتَنا، و یَسِّرْ به عُسرَنا، و بَیّضْ بِهِ وُجوهَنا، و فُکَّ به اَسَرنا، و اَنجِحْ به طَلَبتِنا،و اَنجِز به مَواعیدَنا، وِ استَجِبْ به دَعْوَتَنا، و اَعطِنا به سُؤلَنا،و بَلّغِنا به من الدنیا و الاخره آمالَنا، و اَعْطِنا به فوقَ رَغبَتنا، یا خیر المسئولین، و اَوسَعَ المُعطین، اشفِ به صُدُور رَنا، و اَذهب به غیظَ قُلُوبِنا، و اَهدِنابه لِمَا اختُلِفَ فیه من الحق بِاذنک،انک تَهدی مَن نَشاءُ الی صراطٍ مستقیم، وانصُرنا به عَلی عُدوّک وعَدوّنا، اله الحق آمین...
خدایا درود فرست بر ولی خود صاحب الامر امام عدل منتظر، و او را به سپاه فرشتگان مقّربت فراگیر، و به روح القدسش مویّد بدار،ای پروردگار عالمین.
خدایا او را مقرر فرما تا دعوت به کتاب آسمانی تو کند، و به ترویج دین تو قیام فرماید، و او را خلیفه خود در زمین گردان، چنانچه پیشنیان او را امام و خلیفه گردانیدی، و او را تمکین ده برای حفظ دین او که پسند توست، و خوف او را پس از این مدت بدل به ایمنی گردان تا تو را بپرستد و هیچ به تو شرک نیاورده
خدایا او را عزّت بخش، و ما را به ظهورش عزیز گردان، و او را
ص:44
یاری کن، و ما را به او یاری فرما، و او را نصرت کامل با عزت و اقتدار بخش، و به آسانی جهان را به دست او فتح کن، و از جانب خود او را سلطنت و قدرت عنایت فرما.
خدایا به دست او دینت را و سنّت پیمبرت را آشکار ساز، تا آنکه دیگر چیزی از حق و حقیقت از ترس احدی از خلق مخفی نمایند
خدایا ما از تو امید و اشتیاق داریم که دولت با کرامت آن امام زمان را به ظهور آوری، و اسلام و اهلش را به آن عزّت بخشی، و نفاق و اهل نفاق را ذلیل و خوار گردانی، و ما را در آن دولت حقه اهل دعوت به طاعتت و از پیشوایان راه هدایت قرار دهی و به واسطه آن بزرگوار به ما کرامت دنیا و آخرت عطا فرمایی.
خدایا آنچه از حق که ما را به آن شناسا کردی بعمل آن هم وادارکن و آنچه شناخته ایم به معرفتش برسان. خدایا پریشانی ما را به آن جمع گردان، و پراکندگی امور ما را بوجود او اصلاح فرما، و شکاف و تفرقه های ما را اتّحاد بخش، و عده ی قلیل ما را بسیار گردان، و ذلت ما را بوجودش بدل بعزت ساز، و نقص ما را مسدود ساز، و مشکلات ما را به برکتش آسان گردان، و بوجود او ما را روسفید گردان، و امیران ما را آزاد ساز، وحاجت های ما را رواگردان، و وعده هایی که دادی منجّز گردان، و به برکتش دعاهای ما مستجاب، و درخواستهای ما را عطا فرما، و به آرزوهایی که در دنیا و آخرت داریم برسان، و به ما فوق آنچه مایلیم عطا فرما،ای بهترین سؤال شدگان، و وسیع نظرتر از همه عطا کنندگان، و به برکت او دردهای باطنی ما را شفابخش، به او خشم دلهای ما را فرو نشان، و به
ص:45
وجودش ما را با همه ی اختلاف که شده است، به حق به التفاتت هدایت فرما، که تو البته هر که را خواهی به راه راست هدایت می فرمایی، و به ظهور او ما را نصرت بخش، بر دشمان تو و دشمنان ما،ای خدای به حق، این دعا را به کرمت مستجاب فرما.
خواندن دعای افتتاح توسط حضرت مهدی و تشرف شیخ صالح قطیغی
عالم عامل، شیخ صالح قطیغی _ صاحب کتاب اعمال السنه _ فرمود:
بعد از کشتاری که در روز یکشنبه 27 رجب سال 1325، در شهر قُدَیْح که از بلاد فطیف و مسکن است من است.) واقع شد، در حالی که در محاصره دشمن بودیم به من مشغول تألیف این کتاب بودم و اغتشاش حواس داشتم.
شب جمعه ای بعد از اداء نماز فریضه در مسجد قُدَیْح. مشغول نافله عشاء بودم، ناگاه صدای شخصی را شنیدم که از حفظ مشغول خواندن «دعای افتتاح» است و حال آنکه از اهل قُدَیح احدی آن دعا را نمی توانست بخواند و آنها هم که می خواندند. از حفظ نبودند خصوصاً در آن حال محاصره و دگرگونی اوضاع، این شخص، دعا را به لهجه عربی و با کمال رقت و حال حزن، که مناسب آن است، می خواند، که همه اینها موجب تعجب من گردید! در حین خواندن فقره «اللّهم أنا نشکوا الیک فَقْدَ نبیّنا» متوجه او شدم ببینم که کیست که دعا را به این حال حزن و رقت می خواند، دیدم شخصی فقیر و مریض و بسیار صابر در فقر و مرض... غبطه خوردم که این
ص:46
طور شخصی چنین حالی در عبادت دارد و من آن حال را ندارم.
مدتی مشغول شنیدن حال خواندن او بودم و خودم را سرزنش می کردم. به او خطاب کردم و از التماس دعا نمودم. او هم از من التماس دعا کرد. از مسجد بیرون آمدم و این قضیه را فراموش کردم. پانزده روز از این جریان گذشت. شب جمعه در همان مسجد، همان شخص را که اسم او مهدی بود، به همان حالت گذشته دیدم. از کثرت تعجب سؤال کردم: شما این دعا را که هر شب ماه رمضان خوانده می شود، از حفظ دارید، گفت: نه.
با خود گفتم: شاید اسم این دعا را نمی داند، لذا بعضی از فقرات آن را که از آن شخص شنیده بودم، خواندم که شاید به خاطر بیاورد. گفت: نه.
دانستم که خوانند. دعا در آن شب یا حضرت ولی عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف یا یکی از اولیاء الله بوده است. (1)