سیاستهای دشمن
ملّت ایران باید بداند چه کار بزرگی انجام داده است. طبیعی است که در چنین شرایطی، دشمنان همه ی همت خود را علیه نظام جمهوری اسلامی متمرکز کنند. چگونه این کار را بکنند؟ با حمله ی نظامی کاری از پیش نمیبرند؛ خودشان هم میدانند. کودتا و روشهای براندازی را تجربه کردند و دیدند کاری از پیش نمیبرند. یک راه برای آنها بیشتر باقی نمیماند و آن این است که در درون ملّت نفوذ کنند؛ افکار و انگیزه های مخالف با اسلام را همراه با تهمت و اهانت و نارواگویی نسبت به انقلاب اسلامی گسترش دهند؛ بتدریج دلهای مردم را نسبت به سرچشمه ی جوشان و فیاضی که آنها را در طول سالها وادار به حرکت و مقاومت کرده است، سرد کنند. این جزو کارها و برنامه ریزیهای اصلی آنهاست. خود آنها از این حرکت به «فروپاشی» تعبیر کرده اند و گفته اند ما میخواهیم نظام اسلامی فروبپاشد! فروپاشی یعنی چه؟ یعنی ملّت را نسبت به آرمانهای انقلاب دچار تردید و تزلزل و دودلی کنند و مردم پشتیبانی لازم را از نظام نداشته باشند. این، سیاست دشمن است. (بیانات در خطبه های نماز جمعه ی تهران 1/9/1381)
***
خیال نکنید ملتهای دنیا نسبت به شعارهای شما بی تفاوتند. هرچند دولتهای آنان غالبأ محافظه کارند و مجبورند به نحوی ملاحظه کنند؛ لیکن ملّتها این شعارها را تا اعماق وجود میفهمند، میشنوند، مینیوشند و به آنها معتقد میشوند. اعتقادات مردم ما، شعارهای اساسی امروز ملّتهای مسلمان است. دشمن به شدّت از این امر بیمناک است. (بیانات در دیدار جوانان استان سیستان و بلوچستان 6/12/1381)
***
هرگز دشمن آرام نمینشیند. یک سیاست خبیثی از دوران طاغوت بر کشور حاکم بود و آن عبارت بود از بیگانه دانستن اقوام گوناگون؛ کُرد بیگانه بود، بلوچ بیگانه بود، ترک بیگانه بود، عرب و ترکمن بیگانه بودند، اینها را بیگانه حساب میکردند. در عملکرد آنها هم این معنا مشهود بود. (بیانات در جمع مردم استان کردستان در میدان آزادی سنندج 22/2/1388)
نقل قول
