دشمن شناسی(شناخت دشمن و روش های مقابله با آن)

[نازنین رقیه* خادمه گل نرگس*]

عکس العمل ما در برابر تعریف و تمجید دشمن

این نظام، نظامی است که خود شماها همیشه هم میگویید، درست هم میگویید که بر پایه ی تلاشهای بیشمار و فداکاریهای فراوان به وجود آمده و امروز هم در دنیا دارد یکه تازی میکند؛ اما همین رادیوهای بیگانه ای که آقای پورمحمدی اشاره کردند، هرچه میخواهند بگویند، بگویند. بله، معلوم است؛ اگر مثلا ده نفر بچه ی هرزه دور آدم دانشمند و شخصیت برجسته ای را بگیرند؛ یکی به او اهانت کند، یکی بگوید تو بیسوادی و...، طبعا ممكن است او انکساری هم در خودش پیدا کند؛ اما شما که او را میشناسید، باورتان نمی آید. بله، نسبت به انقلاب و جمهوری اسلامی حرف میزنند؛ نمیزدند، تعجب میکردیم. امام میگفتند هر وقت از ماها تعریف میکنند، آدم در دلش چیزی پیدا میشود که چه اشکالی در من به وجود آمده که دشمن دارد از من تعریف میکند؛ واقعا عقیده ی امام این بود؛ نه اینکه فقط در حرفهای عمومی آن را بیان کنند؛ حتی به ماها هم آن را میگفتند. بنابراین، ارزشها و اصول و هدفهایی وجود دارد؛ این تلاش ارجمند شما باید در همین سمت انجام گیرد؛ مقصود این است.(بیانات در دیدار با اعضای «گروه اجتماعی» صدای جمهوری اسلامی ایران 29/11/1370)

[نازنین رقیه* خادمه گل نرگس*]

کوچک نشمردن دشمن

دشمن را نباید کوچکتر از آنی که هست گمان کرد؛ چون انسان آن وقت ضربه خواهد خورد. اما نباید هم دشمن را بزرگتر از آنکه هست جلوه داد. یعنی همان کاری که امروز دستگاه تبلیغاتی صهیونیستها و مستکبرین، خودشان انجام میدهند: از آمریکا و از قدرتها غولی درست کردند، که اگر کسی تجربه نداشته باشد، خیال میکند به یک اشارہی اینها، همه جا دود خواهد شد، پودر خواهد شد و از بین خواهد رفت این حرفها چیست؟! اینها اگر قدرت داشتند، روزبه روز نهضت اسلامی در دنیا ریشه دارتر و پرشکوه تر نمیشد! اینها در هر جا که دخالت زورمندانه و قدرتمندانه کردند یا خودشان یا عواملشان برای خودشان و عواملشان جهنم سوزان و باتلاقی درست کردند که تا خرخره در آن فرو رفتند. نگاه کنید به آنجاها که اینها کسانی را بر مردم تحمیل کردند! ببینید در چه وضعیت زشتی به سر میبرند و در چه گرفتاریهایی زندگی میکنند!(بیانات در اجتماع بزرگ فرماندهان «نیروی مقاومت بسیج» سراسر کشور در دومین روز از هفته بسیج 30/8/1372)

[نازنین رقیه* خادمه گل نرگس*]

ضعف ما باعث جسارت دشمن

به هیچ ملتی، دشمن با التماس چیزی نخواهد داد. هیچ ملتی بخاطر ضعیف بودن و گردن کج کردن در مقابل دشمن، به چیزی نمیرسد. هر ملتی که در دنیا به جایی رسیده است، بخاطر عزم و اراده و ایستادگی و سینه سپر کردن و سر را بالا نگه داشتن رسیده است. بعضی از ملتها این توان را ندارند؛ اما آن ملتی که به اسلام معتقد است، آن ملتی که به قرآن معتقد است، آن ملتی که به وعده ی خدا معتقد است، آن ملتی که معتقد است لینصرن الله من ینصره هر که خدا و دین خدا را یاری کند، خدا با تأكید او را یاری خواهد کرد، این توانایی را دارد.(بیانات در جمع بسیجیان شرکت کننده در اردوی فرهنگی، رزمی یاران امام علی (ع) 29/7/1379)

[نازنین رقیه* خادمه گل نرگس*]

پیشرفت ما على رغم خواست دشمن

علی رغم آنچه دشمنان ما میخواستند و امروز تبلیغ میکنند، ما پیشرفت کرده ایم. معنای این پیشرفتها این نیست که ما به هدفهای خود رسیده ایم. من بارها گفته ام، الآن هم میگویم: بنده بعنوان یک طلبه ی انقلابی معتقد به اسلام و انقلاب، اعتقادم این است که در بسیاری از اهداف خود هنوز در نیمه ی راه هستیم. ما عدالت اجتماعی و بنیان کنی فقر و آبادسازی همه جانبه ی کشور را میخواستیم؛ اما هنوز به آن مقاصد نرسیده ایم و در وسط راه هستیم؛ در عین حال حرکت کرده ایم و جلو آمده ایم و بخش مهمی از راه را پیش رفته ایم. این کارها را انقلاب و نظام اسلامی کرد.(بیانات در خطبه های نماز جمعه ی تهران 24/11/1382)

[نازنین رقیه* خادمه گل نرگس*]

کینه ی دشمن را از دل بیرون نکنید

مردم نباید هیچ وقت کینه ی شیطانها و شیطان صفتان را از دل خود بیرون کنند. نگویید حالا گذشت و تمام شد و چه لزومی دارد که دیگر به یادمان آوریم. نه، دین ما این است: «هل الدین إلا الحب و البغض».( بحارالانوار، ج 65، ص63) دین، عبارت از محبت و کینه است: از یک طرف، محبت به خوبان و خوبیها و مظلومان و انسانهایی که مورد جفای شیطانها قرار گرفته اند و از طرف دیگر بغض و کینه نسبت به شیطانها و موجودات پلید و پلیدیها و کسانی که برای آنها، انسان و انسانیت و خدا، حرف مفت است. این هم جزو دین است. تولی و تبری، جزو فروع دین و به قول بعضی از علما، جزو اصول دین است. زشت صورتی دشمنان خدا و خلق را فراموش نکنید. اگر فراموش کردید، همان دشمن، چهره ی خودش را عوض خواهد کرد و نزدیک میشود. دشمن که نزدیک شد، برای ضربه زدن نزدیک میشود. دشمن که برای نوازش نزدیک نمیشود. اینکه شما میبینید گاهی دشمنان ما - چه دشمنان شناخته شده، مثل مستکبران عالم و قلدرهای روزگار و چه دشمنان شناخته نشده که خطرشان بیشتر است- چهره ی خوب نشان میدهند و مثل مار خوش خط و خال به صورت فریبنده به طرف انسان می آیند، اظهار محبت میکنند و میگویند بیایید با هم دست بدهیم، بدانید این یک حمله و تهاجم خصمانه است. حواستان جمع باشد. نباید کینه ی دشمن از دلتان خارج شود. وقتی که دشمن میگوییم، منظور ما دشمنی نیست که برای یک شاهی صنار دنیا دشمنی کند- که اینها دشمنی نیست- و نه دشمنی برای اختلاف سلیقه و اختلاف نظر- که اینها خیالات است- و نه دشمنی برای امور دنیوی و مادی- که ممنوع و مطرود است- دشمن، یعنی آن شیطان و شیطان صفتی که با خوبیها و فضیلتها و بندگان صالح و صلاح و خدای صلاح آفرین، مخالف و دشمن است. این، آن دشمن اصلی است. نباید کینه ی این دشمن از دلتان خارج بشود. اگر احساس کردید که نسبت به این دشمن، در دلتان بغض و کینه کم شد، این یک علامت خطر شخصی برای شماست؛ باید احساس کنید مثل اینکه درجه ی ایمان در حال تنزل است. عینا مثل محبت بندگان خدا که باید روزبه روز در دل قویتر و ریشه دارتر بشود. اگر به شیطان کینه و دشمنی نورزید، او می آید و راه شما به طرف خدا را سد خواهد کرد. این چیزی است که دیگر قابل جبران نیست. بنابراین، نسبت به اصل و تحلیل حادثه و آن سیه روهایی که این حادثه را راه انداختند، باید آحاد مردم از کوچک و بزرگ، بغض و کینه داشته باشند و آن را به یکدیگر نیز توصیه کنند.(بیانات در دیدار اقشار مختلف مردم استان چهار محال و بختیاری و جمعی از خواهران بسیجی شهرهای اصفهان، یزد، فومن و گروهی از طلاب پاکستانی 8/6/1368)


کم شدن کینه در برابر دشمن یعنی یک علامت خطر شخصی

مردم نباید هیچ وقت کینه ی شیطانها و شیطان صفتان را از دل خود بیرون کنند. نگویید حالا گذشت و تمام شد و چه لزومی دارد که دیگر به یادمان آوریم. نه، دین ما این است: «هل الدین الا الحب و البغض». دین عبارت از محبت و کینه است: از یک طرف، محبت به خوبان و خوبیها مظلومان و انسانهایی که مورد جفای شیطانها قرار گرفته اند و از طرف دیگر بغض و کینه نسبت به شیطانها و موجودات پلید و پلیدیها و کسانی که برای آنها، انسان و انسانیت و خدا، حرف مفت است. این هم جزو دین است. تولی و تبری، جزو فروع دین و به قول بعضی از علما، جزو اصول دین است. زشت صورتی دشمنان خدا و خلق را فراموش نکنید. اگر فراموش کردید، همان دشمن، چهره ی خودش را عوض خواهد کرد و نزدیک میشود. دشمن که نزدیک شد، برای ضربه زدن نزدیک میشود. دشمن که برای نوازش نزدیک نمیشود. اینکه شما میبینید گاهی دشمنان ما چه دشمنان شناخته شده، مثل مستکبران عالم و قلدرهای روزگار و چه دشمنان شناخته نشده که خطرشان بیشتر است چهره ی خوب نشان میدهند و مثل مار خوش خط و خال به صورت فریبنده به طرف انسان می آیند، اظهار محبت میکنند و میگویند بیایید با هم دست بدهیم، بدانید این یک حمله و تهاجم خصمانه است. حواستان جمع باشد. نباید کینه ی دشمن از دلتان خارج شود. نباید کینه ی این دشمن از دلتان خارج بشود. اگر احساس کردید که نسبت به این دشمن، در دلتان بغض و کینه کم شد، این یک علامت خطر شخصی برای شماست؛ باید احساس کنید مثل اینکه در جه ی ایمان در حال تنزل است. عینا مثل محبت بندگان خدا که باید روزبه روز در دل قویتر و ریشه دارتر بشود. اگر به شیطان کینه و دشمنی نورزید، او می آید و راه شما به طرف خدا را سد خواهد کرد. این چیزی است که دیگر قابل جبران نیست. بنابراین، نسبت به اصل و تحلیل حادثه و آن سیه روهایی که این حادثه را راه انداختند، باید آحاد مردم از کوچک و بزرگ، بغض و کینه داشته باشند و آن را به یکدیگر نیز توصیه کنند.(بیانات در دیدار اقشار مختلف مردم استان چهار محال و بختیاری و جمعی از خواهران بسیجی شهرهای اصفهان، یزد، فومن و گروهی از طلاب پاکستانی 8/6/1368)

[نازنین رقیه* خادمه گل نرگس*]

کم شدن کینه در برابر دشمن یعنی یک علامت خطر شخصی

مردم نباید هیچ وقت کینه ی شیطانها و شیطان صفتان را از دل خود بیرون کنند. نگویید حالا گذشت و تمام شد و چه لزومی دارد که دیگر به یادمان آوریم. نه، دین ما این است: «هل الدین الا الحب و البغض». دین عبارت از محبت و کینه است: از یک طرف، محبت به خوبان و خوبیها مظلومان و انسانهایی که مورد جفای شیطانها قرار گرفته اند و از طرف دیگر بغض و کینه نسبت به شیطانها و موجودات پلید و پلیدیها و کسانی که برای آنها، انسان و انسانیت و خدا، حرف مفت است. این هم جزو دین است. تولی و تبری، جزو فروع دین و به قول بعضی از علما، جزو اصول دین است. زشت صورتی دشمنان خدا و خلق را فراموش نکنید. اگر فراموش کردید، همان دشمن، چهره ی خودش را عوض خواهد کرد و نزدیک میشود. دشمن که نزدیک شد، برای ضربه زدن نزدیک میشود. دشمن که برای نوازش نزدیک نمیشود. اینکه شما میبینید گاهی دشمنان ما چه دشمنان شناخته شده، مثل مستکبران عالم و قلدرهای روزگار و چه دشمنان شناخته نشده که خطرشان بیشتر است چهره ی خوب نشان میدهند و مثل مار خوش خط و خال به صورت فریبنده به طرف انسان می آیند، اظهار محبت میکنند و میگویند بیایید با هم دست بدهیم، بدانید این یک حمله و تهاجم خصمانه است. حواستان جمع باشد. نباید کینه ی دشمن از دلتان خارج شود. نباید کینه ی این دشمن از دلتان خارج بشود. اگر احساس کردید که نسبت به این دشمن، در دلتان بغض و کینه کم شد، این یک علامت خطر شخصی برای شماست؛ باید احساس کنید مثل اینکه در جه ی ایمان در حال تنزل است. عینا مثل محبت بندگان خدا که باید روزبه روز در دل قویتر و ریشه دارتر بشود. اگر به شیطان کینه و دشمنی نورزید، او می آید و راه شما به طرف خدا را سد خواهد کرد. این چیزی است که دیگر قابل جبران نیست. بنابراین، نسبت به اصل و تحلیل حادثه و آن سیه روهایی که این حادثه را راه انداختند، باید آحاد مردم از کوچک و بزرگ، بغض و کینه داشته باشند و آن را به یکدیگر نیز توصیه کنند.(بیانات در دیدار اقشار مختلف مردم استان چهار محال و بختیاری و جمعی از خواهران بسیجی شهرهای اصفهان، یزد، فومن و گروهی از طلاب پاکستانی 8/6/1368)

[نازنین رقیه* خادمه گل نرگس*]

پیشگیری از نفوذ دشمن

آنچه امروز برای این ملت اهمیت دارد، این است که مسئولان کشور با همه قدرت و توان، شاخصهای اصلی را برای اصلاح امور کشور در نظر بگیرند؛ همان سه شاخص عمده‌ای که گفته شد: مبارزه با فقر، مبارزه با فساد، مبارزه با تبعیض. این اساس قضیه است. اگر فقر و فساد و تبعیض به وسیله مسئولان کشور تحمّل نشود؛ رضای الهی، توفیق الهی، هدایت الهی، شامل حال همه خواهد شد؛ گره‌ها باز خواهد شد. این ملت در میدان است؛ این ملت باوفاست؛ این ملت به قرآن دل داده است. اگر بخواهیم این کارها انجام گیرد، راهش این است که جلوِ نفوذ دشمن با کمال قدرت بسته شود. امام بزرگوار ما، قاعده‌ای پیش خودشان داشتند و بارها هم آن را بر زبان میآوردند. میگفتند هرجا که دیدید دشمنانِ سوگند خورده این ملت و این کشور، آن‌جا توجّه و علاقه‌مندی نشان میدهند و از آن‌جا دفاع میکنند، به کار آنها سوءظن پیدا کنید. گاهی برای این که شخصیتی را خراب کنند، از او جانبداری میکنند. گاهی برای این که یک دست‌نشانده خود را بزرگ کنند، از او حمایت میکنند و جنگ روانی به راه میاندازند. خوشبختانه ملت ما سیاسی است؛ ملت ما هشیار و بیدار است و فریب این چیزها را نخواهد خورد.(بیانات در اجتماع بزرگ مردم قم 14/7/1379)

[نازنین رقیه* خادمه گل نرگس*]

لزوم تبلیغات در جهت شکست تبلیغات دشمن

اگر آگاهی ملت ایران و گویندگان و نویسندگان و هنرمندان، در خدمت حقیقتی که در این کشور وجود دارد، قرار نگیرد، دشمن در میدان تبلیغات غالب خواهد شد. میدان تبلیغات، میدان بسیار عظیم و خطرناکی است. البته، اکثریت قاطع ملت و آحاد مردم ما، به برکت آگاهىِ ناشی از انقلاب، در مقابل تبلیغات دشمن بیمه هستند و مصونیت پیدا کرده‌اند. از بس دشمن دروغ گفت و چیزهایی را که در مقابل چشم مردم بود، به عکس و واژگون نشان داد و منعکس کرد، اطمینان مردم ما نسبت به گفته‌ها و بافته‌ها و یاوه‌گوییهای تبلیغات جهانی، بکلی سلب شده است.(بیانات در دیدار با اقشار مختلف مردم نایین و ابرده ی خراسان و جمعی از خانواده های شهدای تهران، گرگان و چهاردونگه، اعضای جمعیت هلال احمر و خواهران دانشجوی دانشگاه اصفهان 29/6/1368)

[نازنین رقیه* خادمه گل نرگس*]

عدم نرمش در برابر پیشروی دشمن

دشمنی دشمنان و هیاهوی آنان نباید اراده ها را سست و دلها را مرعوب کند. ملت ایران نشان داده که میتواند بر دشمنی مانند ابرقدرتها در عرصه های مختلف پیروز شود و با استقامت و ایمان و مجاهدت، دشمن را از سر راه دور کند. خطای بزرگی است اگر کسی گمان کند که با نرمش و عقب نشینی میتوان دشمن را از پیشروی بازداشت. دشمن یعنی همان استکبار جهانی و به طور ویژه آمریکا و صهیونیزم، به چیزی کمتر از بازگرداندن وضع پیش از انقلاب یعنی سلطه ی کامل سیاسی و اقتصادی و قبضه کردن ایران و بر سر کار آوردن دست نشانده ای همچون محمدرضا پهلوی راضی نخواهد شد. ملت ایران باید با استقامت و قاطعیت خود آنها را برای همیشه مأیوس کند و خواهد کرد.( پیام به ملت ایران به مناسبت بیستمین سالگرد انقلاب اسلامی 21/11/1377)

[نازنین رقیه* خادمه گل نرگس*]

تمرکز دشمن در نقاط حساس تبلیغی

عزیزان من! یکی از خدمتهایی که دشمنان ما به ما میکنند، همین است که به ما نشان میدهند در تبلیغ روی چه نقاطی باید متمرکز شویم. امروز اگر شما نگاه کنید، میبینید که همه ی دستگاههای تبلیغی دشمن دست به دست هم داده اند و تبلیغات خود را بر روی چند نقطه متمرکز کرده اند. در رأس آنها هم تبلیغات صهیونیستهاست. صهیونیستها که عرض میکنیم، فقط مراد ما دولت صهیونیست غاصب نیست؛ او بخشی از مجموعه ی صهیونیستهاست؛ مجموعه ی صهیونیستهایی که سرمایه داران بزرگ کشورهایی از جمله آمریکا را تشکیل میدهند و بر سیاست آن کشور مسلطند. امروز متأسفانه کشور آمریکا، دولت آمریکا، کنگره ی آمریکا، در زمینه های گوناگون مالی، تبلیغاتی، فرهنگی و غیره اسیر طلسم صهیونیستند. تبلیغات رسانه ای دنیا هم غالبا در اختیار اینهاست. این خبرگزاریهای معروفی که شما میبینید، عمده شان در اختیار همین مجموعه اند. بعضیها هم که متعلق به آنها نیستند، با آنها هم جهتند. اگر شما تبلیغات اینها را نگاه کنید، میبینید که در مورد کشور عزیز و ملت بزرگ و قهرمان و در عین حال مظلوم ما، بر روی چند نقطه متمرکزند: اول، اختلاف و دوئیت و تفرقه است؛ همان داستان قدیمی «تفرقه بینداز، حکومت کن»؛ همان درد و بلای عمده ای که از قدیم در جان ملتها می افتاده است. درصددند تفرقه ایجاد کنند، یا اگر هرچه تلاش کردند دیدند نمیتوانند تفرقه ایجاد کنند، شایعه ی تفرقه بیندازند.(بیانات در دیدار با علما و روحانیون در آستانه ماه مبارک رمضان 3/10/1376)