روزه؛ عبادت خاضعان
آدمی زاده آنجا که راه حقیقت در پیش دیدگانش به تیرگی فرو رفت و در ژرفای مسیر خلقت و هدف اصیل آن به حیرانی و انحراف دچار گردید، اشکال مختلفی در عبادت ها ابداع کرد، ولی به واسطه آنکه از نهاد جان و از پس فطرت پاک او نشئت می گرفت، از حقیقت خالی نمی بود.
در میان این عبادت های اصیل و فطری انسانی، «روزه» با تابناکی خاصی جلوه گر است. روزه از دیر باز در میان قوم ها و ملت های مختلف جهان رایج بوده و هر قومی بر سیاق فرهنگ و آداب و رسوم فطری و مذهبی خویش، به نوعی به این جلوه گاه طاعت و خضوع پای بند بوده است.