ویژه نامه روزبیست و پنجم ماه مبارک رمضان*عطر عاشقی *

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

حتی اگر لَختی از ماجرای اوليای تو را خوانده و دانسته
و نيک و بد روزگارانشان را شناخته باشم

خواهم دانست که آن بزرگ‌مردان
در رويارويی با دشمنان چه سختی‌ها کشيده‌اند
و در روايی کيش تو چه پريشانی‌ها چشيده‌اند

خواهم فهميد که آن انسان‌های پاک، در نبرد با بدکرداران
چه مايه اندوه خورده‌اندو برای فراز آوردن
پرچم آيين تو، چه رنج‌ها برده‌اند

بدين سان امروز از تو می‌خواهم که مرا
در شمارِ دوستان آنان برشماری

و با دوستی‌شان مرا از بدی‌ها
ايمن و آسوده داری

دانسته‌ام که بنيادِ دين
بر دوستی و دشمنی استوار باشد

و انسان تا آن هنگام دين‌باور است
که مرز حبّ و بغضش آشکار باشد

چون خواسته‌ام که با دوستانت دوستی ورزم
و آيين و مَنش آنان را چراغ راه خويش سازم
تنها نيمی از راه را پيموده‌ام

اکنون خواهم خواست که با دشمنانت
نيز از سر دشمنی برخيزم
و هماره با آنان بستيزم

که اگر چنين کنم
به ساحل رسيده و رسته‌ام

پاک خدايا !
واپسين پيام‌آورت همو است که برترين پيامت را آورد
و آيينی را گسترانيد که مايه‌ی زندگانی شد

و سرمايه‌ی جاودانی
اگر پند او بنيوشيم
رستگاری سود ما است

و اگر از سرچشمه زلالش نوشيم
طراوت بهره‌‌ی تاروپود ما

ای که دل‌های پيامبران را تو پاس داشتی
و بذر سُتواری در قلب‌هاشان کاشتی

ما را نيز شمه‌ای از اين زاد افزا
و پاکيزگی جانمان را به‌عطا در

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

ای كه هستی موجد افراد ناس
هم دهی روزی به هر، حق ناشناس

هم كنی مومن ز آب دین نظیف
بر تنش از علم پوشانی لباس

كن تو ما را پاك و طاهر این زمان
از كثافت ها و چرك و اختلاس

شستشو فرما به آب فضل خویش
آن نجاست ها كه ناید در قیاس

چرك های ظاهر و باطن همه
تا نگوید عقل بر ما لا مساس

هم بگردان میل ما بر آنچه شد
بهر ما تقدیر بی خوف و هراس

كن موفق بهر تقوا حال ما
اندر این شهر شریف خوش اساس

خوش به حال متقین با عمل
در شبان تار خالی از نعاس

صحبت خوبان الهی كن نصیب
تا كنم از فیض ایشان اقتباس

حق عون و یاریت در هر زمان
ای تو نور چشم مسكینان ناس

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

رمضان؛ یعنی بی کرانگی روح. رمضان؛ یعنی بالاتر از جبرئیل رفتن
و در ضیافت و در خانه دوست، بی پرده و بی حضور نامحرم قدم نهادن.

رمضان؛ یعنی غرق شدن در زلال لاهوت. رمضان امسال چه حال و هوایی دارد!
ماه نو که به دنبالش می گردیم، چه سرمست و از خود رهیده داس نو اش را از چشم ها پنهان می دارد.

با این حال، ستارگان امشب با شادی، در هرم بیابان ها سوسو می زنند
و چشمک زنان، نوید آغاز ماهی نو را می دهند.

امشب فرشتگان ازدحام کرده اند و بر در و دیار عالم گلاب می پاشند.
امشب شادی فرشتگان در وصف نمی گنجد و طراوت شکفتن این ماه نو
و شهر رحمت، از فهم خورشید نیز بالاتر است.

شب نیاز است و شب عروج، شب فرود رحمت و شب فراز و به معراج رسیدن،
شب آرامش و یک رنگی با فرشتگان. شبی که می توان دریای طوفانی را
به ساحل نجات بخش خداوند رساند و در حرم امن الهی مهمان شد.

شبی که هزار هزار فرشته، بال گشوده اند تا قطر ه های بارانِ بخشش و مغفرت را
بر روی زمینیان ببارانند. آری، فرشتگان رمضان، از هفت آسمان عشق به
سوی زمین می آیند، به پای بوس ماه نویی که می آید.

رمضان؛ یعنی مرحم دل های توبه کنندگان؛ دل هایی که سوخته از گناه
و گداخته از بی معرفتی هاست؛ ماهی که در آن، فریادگرایی
عاشقان اوج می گیرد و کاسه های تهی دستان، رو به میزبان آن بلند است.

رمضان، ماهی است که در سحرهایش، چشمان دل سوختگان،
قطره قطره از فراق یار، گریان و پریشان می بارند.

رمضان، ماهی است که بندگان خدا، در شب های قدرش فریاد می زنند
رسوایی و اندوه پریشانی شان را و سرشار از اندوه گناه، با بندبند جوشن کبیر،
رنگ خدا می گیرند. رمضان، ماهی است که قدر پرقدرش را در خود جای داده است.

قانون بی مانند آفرینش، بر قاموس قلب محمد، در قدر پرقدر رمضان حک می شود.
ماهی آمده است که شکسته دلان، انتظار آمدنش را می کشیدند تا با بال توبه پرواز کنند.

الهی! من آمده ام تا سرود دل نشین محبوبیت و بندگی را هم نوا
با شب زنده داران سر دهم. الها! من آمده ام
تا تسبیح توبه و پشیمانی را دانه دانه بشمارم.

پناه من! در این ماه نو آمده ام تا از وجود تو عطر اجابت بگیرم.
آمده ام ای کریم ترین! تا در شب غریبی خویش،

از سفره های گسترده آسمانی، طعام معنویت برگیرم.
آمده ام تا در دروازه های گشوده اجابت، استغاثه ام را دوچندان کنم.

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

[نرگس منتظر]

دعای روز بیست‌وپنجم

دوستدار مؤمن اهل بهشت است

اللّهمّ اجْعَلْنی فیهِ محبّاً لأوْلیائِکَ
خدایا قرار بده در این روز دوست دوستانت

ومُعادیاً لأعْدائِکَ
و دشمن دشمنانت

مُسْتَنّاً بِسُنّةِ خاتَمِ انْبیائِکَ
و پیرو راه و روش خاتم پیغمبرانت

یا عاصِمَ قُلوبِ النّبیین
ای نگهدار دل‌های پیامبران

امام باقر (ع) فرموده‌اند:
اگر دیدی اهل طاعت را دوست داری،
اهل بهشت و اگر اهل گناه را دوست داری،
اهل جهنم هستی.

[نرگس منتظر]

اللهم اجعلنی فیه محبا لاولیاءک و معادیا لاعداءک

حدیث است که به حقیقت ایمان نمی‌رسید مگر آنکه نزدیک‌ترین خویشان خود را برای خدا دوست نداشته باشید، چون متدین نیست و دورترین افراد را برای اینکه متدین است، دوست داشته باشید.

امام باقر (ع) به شخصی فرمودند؛
«اگر اراده کردی که بفهمی بهشتی و یا جهنمی هستی، به قلبت مراجعه کن، اگر دیدی اهل طاعت را دوست داری، اهل بهشت و اگر اهل گناه را دوست داری، اهل جهنم هستی و انسان در قیامت با کسی که او را دوست دارد، محشور می‌شود.»

[نرگس منتظر]

اولیاء الله

همان‌طور که در آیات و روایات موجود می‌باشد اولیاء خداوند همان یاران و بندگان مخلص خداوند هستند که هیچ گاه از فرمان خداوند و رسولش سرپیچی ننمودند، شاید سوال شود اولیاء شامل چه کسانی می‌شود؟
که در جواب باید گفته می‌شود که انبیاء، ائمه معصومین (صلوات الله علیهم اجمعین) و شهدای در راه خدا و تمام عبادلله المخلصین جزو اولیای خداوند می‌باشند اما از نظر رتبه و مقام با هم متفاوتند،
به طور مثال: پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) یکی از اولیای خداوند می‌باشد، اما رتبه و مقام ایشان در پیشگاه ذات اقدس احدیت مقام نبوت و رساندن رسالت است به طوری که خداوند (عزوجل) در قرآن خطاب به رسول مکرم اسلام می‌فرماید:
”قل ان کنتم تحبون الله فاتبعونی یحببکم الله و یغفرلکم ذنوبکم والله غفور رحیم
”‌یعنی ”بگو (ای پیغمبر) اگر خدا را دوست می‌دارید، مرا پیروی کنید که خدا شما را دوست می‌دارد و گناه شما را می‌بخشد که خداوند آمرزنده و مهربان است”‌ چرا که ”لقد کان لکم فی رسول الله اسوه حسنه...
”‌ یعنی ”قطعاً برای شما در (اقتدا) به رسول خدا سرمشقی نیکو است”‌ و این را هم می‌دانیم که تمام انبیای الهی از اولیاءالله می‌باشند اما از نظر رتبه خداوند در قرآن می‌فرماید:
”تلک الرسل فضلنا بعضهم علی بعض منهم من کلام الله و رفع بعضهم درجات
”‌ یعنی ”این پیغمبران را برخی بر بعضی برتری و فضیلت دادیم، برخی با خدا سخن گفته و بعضی مقام رفیع یافته”‌.

[نرگس منتظر]

اولیاء الشیطان یا اعداء الله

برای آنکه بدانیم اعداء الله چه کسانی هستند ؟
باید اشاره کنیم به شیطان رانده شده از درگاه حق که از زمان خلقت حضرت آدم ابوالبشر(علیه‌السلام) شیطان تنها کسی بود که به نافرمانی از ذات اقدس الهی اراده نموده و با تکبر و غرور خود به سرمنشأ دشمنی با خداوند معروف گردید،
اما این نکته لازم است که در اینجا بیان گردد و آن این است که ذات اقدس ربوبیت دارای مقامی است که هیچ موجودی نمی‌تواند در برابر او به دشمنی برخیزد بلکه خداوند برای امتحان و رتبه بندی مخلوقاتش آن هم برای آنکه خود مخلوقات درک کنند که ظرفیت آنان در چه حد است
و در چه رتبه و مقامی باید قرار بگیرند امتحان را قرار داد و کسانی که از این امتحانات که به دستورات و قضا و قدر الهی می‌باشد با موفقیت بگذرند آن هنگام است که نزد خداوند اجر و قربی دارند
ولی اگر خلاف آن صورت پذیرد آنگاه است که نزد خداوند جایگاهی نخواهند داشت و یکی از کسانی که در امتحان همه چیز خود را از دست داد ابلیس یا همان شیطان معروف است که همه جا سرک می‌کشد و در قرآن از او به دشمن بزرگ انسان تعبیر گردیده است :
”انه لکم عدو مبین یعنی ”همانا شیطان برای شما دشمنی آشکار است”‌ که خداوند (عزوجل) امر فرموده است که از او یعنی شیطان تبعیت نکنید ”ولا تتبعوا خطوات الشیطان و (از) وسوسه‌های شیطان پیروی نکنید”‌ چرا که او ”یخرجونهم من النور الی الظلمات
یعنی خارج می‌کند ایشان را از نور به سوی تاریکی”‌ و چون وسوسه‌های شیطانی بر خلاف سعادت و رستگاری انسان‌هاست و خداوند می‌خواهد تمام انسان‌ها مسیر سعادت و رستگاری را بپیمایند، پس در اینجاست که شیطان به دشمن خداوند معروف است و همان‌طور که می‌دانیم شیطان هم برای خود یاران و پیروانی دارد که به وسیله آن‌ها وسوسه‌ها و خطوات خود را به نسل آدم ابوالبشر و جنیان تلقین می‌کند .
چنانچه خداوند در قرآن می‌فرماید: ”‌وان الشیاطین لیوحون الی اولیاءهم
یعنی ”به درستی که شیاطین (جن و انس) سخت به دوستان و پیروان خود وسوسه کنند تا با شما به جدال و منازعه برخیزند”‌

[نرگس منتظر]

مستنا بسنه خاتم انبیاءک یا عاصم قلوب النبیین

سنت شکنی‌های آخرالزمان

در این قسمت از این دعا از خداوند خواستاریم که ما را توفیق دهد تا از راه و روش پیامبر اعظم (صلی الله علیه و آله) که به سنت تعبیر گردیده است پیروی کنیم چرا که امروزه مشاهده می‌شود چقدر سنت‌های پیامبر گرامی اسلام مظلوم واقع شده است و کسی اهمیت زیادی بر این سنت‌ها قائل نیست، شاید گفته شود که مثالی بیاورد تا روشن گردد، ما هم می‌گوییم مثال بارز آن ازدواج است که صراحتاً پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) فرمودند:
”‌النکاح سنتی فمن رغب عن سنتی فلیس منییعنی : ازدواج سنت من است پس هر کس از آن دوری گزیند و روی گردان شود، از من نیست”‌ اما امروزه می‌بینیم که با غلوهای زبانی و بادهای اندرونی بعضی‌ها خود را مدرنیته نشان داده و سنتی را که پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله) بر اساس خواست خداوند پایه گذارده‌اند با وسوسه‌های شیطانی زیر پا گذاشته و با سخت گیری‌های بیجا و غیر عقلانی آن سنت نیکو را مانند یک هیولای وحشتناک جلوه گر نموده‌اند.

آن هم سنتی را که امام زین‌العابدین علیه‌السلام هنگامی که بر سفره طعام بودند استخوانی را که اندکی گوشت داشت برداشتند و فرمودند: ”پس از توافق دختر و پسر برای ازدواج، این امر به اندازه پاک کردن باقی‌مانده گوشت از این استخوان است”‌
یعنی به قدری ازدواج باید آسان صورت پذیرد که هیچ دختر و پسری بدون همسر نباشند.
اما متأسفانه با این سنت شکنی‌ها، بلاهای خانمان سوزی که بر سر جوانان می‌آید مشاهده می‌گردد که ما در این روز از خداوند خواستاریم که ما را پیرو واقعی سنت‌های رسول اکرم اسلام قرار دهد.

نماز شب بیست وششم

هشت ركعت در هر ركعت حمد و صد مرتبه توحید

فرآوری : زهرا اجلال
گروه دین تبیان

منابع :سایت مفاد
بیانات آیت الله مجتهدی تهرانی