جهانگشای عادل

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

آبی سردتر از برف و شیرین تر از عسل



مردی پارسا به حج خانه خدا رفته، و سفر خویش را این چنین گزارش می کند:
صحرای عربستان چون تنوری سوزنده، و هرم آفتاب، توفنده بود.از قافله عقب ماندم.راه را گم کردم و خود را تنها یافتم.تشنگی مرا از پای در آورد و نقش بر زمین ساخت. ریگهای داغ، چون تابه ای مرا می سوزاند.
تشنگیم آن چنان شدت یافت که به آستانه مرگ رسیدم. ناگهان صدایی شنیدم. چشمم را باز کردم. جوانی زیبا روی از گرد راه رسید، و با چهره ای مهربان، مرا آبی سردتر از برف و شیرین تر از عسل نوشاند و از مرگ حتمی نجاتم داد. آنگاه که رمقی گرفتم پرسیدم کیستی؟ فرمود: من حجت و بقیه الله در زمینم. همان کسی که زمین ظلم زده را، به عدل و داد زنده خواهد کرد.
من فرزند حسن بن علی بن محمد بن علی بن موسی بن جعفر بن محمد بن علی بن الحسین بن علی بن ابیطالب - که درود خدا بر تمامی آنان باد - هستم.
و چون چشم بر هم نهادم و دیده باز کردم خود را در پیشاپیش کاروان دیدم و او از نظرم ناپدید شده بود.

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

دو فرزند دانشمند

پدر شیخ صدوق یکی از دانشمندان بزرگ اسلام در قرن سوم هجری - دوران غیبت صغری است.
او که سالها از ازدواجش می گذشت - هنوز پدر نشده بود. نامه یی به
حسین بن روح یکی از نایبان مخصوص امام زمان می نویسد که امام دعا کند.
خدا به او پسری ببخشد.
جواب نامه، چنین بود: علی بن حسین! تو از این همسر، دارای فرزند نخواهی شد، ولی به زودی از زن دیگر، دو فرزند فقیه و دانشمند خواهی یافت.
علی بن حسین، همسر دیگری اختیار می کند و خدا او را دو فرزند فقیه و دانشمند به نامهای محمد و حسین می دهد که هر دو فقیهی ماهر و محدثی (8)عالی مقام بودند.
آرامگاه شیخ صدوق در شهر ری و آرامگاه پدرش در قم است.

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

جانشینت کیست؟

مردی یهودی به نام نعثل خدمت پیامبر اسلامی (ص) شرفیاب می شود و می گوید: ای محمد! از مسایلی که مدت درازی است در سینه ام مانده و مرا به زحمت انداخته است، می پرسم. چنانچه جواب آنها را گفتی، مسلمان می شوم.
پیامبر فرمود: بپرس.مرد یهودی پرسش هایی کرد و جواب های قانع کننده دریافت تا بدینجا رسید که: ای محمد! جانشینت کیست؟زیرا هیچ پیامبری بدون جانشین نبوده است.پیامبر ما حضرت موسی هم یوشع بن نون را جانشین خود قرار داد. پیامبر (ص) فرمود: وصی و جانشین من علی بن ابیطالب است، و پس از او دو نواده ام حسن و حسین و پس از آنها نه امام، از دودمان حسین
دگر بار پرسید: نامها ایشان را یاد کن پیامبر فرمود: پس از شهادت حسین فرزندش علی،، پس از او فرزندش محمد، پس از او پسرش جعفر و پس از او پسرش موسی، پس از او پسرش علی، پس از او پسرش محمد و پس از او پسرش علی و پس از او حسن و آنگاه که حسن از دنیا رفت، پسرش حضرت حجت - که پیوسته درود خدا بر آنان - می باشند.
نعثل، پس از شنیدن نام امامان دوازده گانه - همانطور که در تورات دیده بود - مسلمان شد.

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

فرماندار کشته شد

فرماندار شهر سامره که از ستمکاران نابکار و تشنه خون پیروان علی (ع)بود، حکم قتل ابراهیم بن محمد را صادر کرد.ابراهیم از ترس جان خویش تصمیم گرفت از شهر بگریزد.از زن و فرزند، خداحافظی کرد.در آخرین لحظه ها به خانه امام حسن عسکری (ع) رفت تا با امامش نیز وداع کند.بقیه داستان را از زبان خود ابراهیم بشنوید: بر امام وارد شدم.کودکی پهلوی او نشسته بود و صورت زیبای او می درخشید؛ به گونه ای که من غم خود را فراموش کردم و غرق تماشای او شدم.
کودک رو به من کرد و فرمود: ای ابراهیم! فرار نکن خدا ترا از شر فرماندا حفظ خواهد کرد. سخن طفل، بیشتر مرا به شگفتی واداشت.به امام عسکری (ع) عرض کردم، فدایت شوم این کودک کیست که از ناپیدا و نیامده گزارش می دهد؟
امام فرمود: این، فرزند و جانشین من است و هموست که زمانی دراز از دیدگان مردم پنهان خواهد شد...ای ابراهیم! آنچه امروز از ما دیدی و شنیدی، پوشیده دار. مگر از دوستان
بر آل پیامبر درود فرستادم، و با خاطری آسوده و دلی پر آرامش -که شادی از رحمت خدا در آن موج می زد - از خانه امام بیرون آمدم.تو گویی سخن امام قائم (ع) آب سردی بود که جگر سوخته و پر تلاطم را آرام کرد. زمانی نگذشت که به دستور معتمد خلیفه عباسی، فرماندار کشته شد.

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

ما را به هدیه او نیازی نیست

نشانه بازار مسلمانان، سر پوشیده های دور و دراز، طاق های گنبدی و دکان های ساده نبود.نشانه بازار مسلمانان، راستی، درستی، رحم و انصاف بود.
هر جا غیر از اینها بود، می گفتند:
اینجا بازار مسلمانان نیست.
داخل حجره ها و دکانها، گفتگو از داد و ستد، تهیه و پخش کالاهای مورد نیاز مردم و تأمنی آسایش آنها بود، که بر اساس دستورهای تجارتی اسلام دور می زد. گاهی نیز در فکر و مشورت کمک و یاری بینوایان، و یا سر گرم کتاب خدا بودند هر چه بود، از عمر گرانبهای خود، حداکثر استفاده را می بردند و از همه بالاتر به یاد عزیزشان امام زمان (ع) بودند.
در شهر قم مردی بزازی - از شیعیان و دوستداران امام قائم (ع) شریکی داشت که او شیعه دوازده امامی نبود.از قضا پارچه گرانبها و جالبی به دست آنها افتاد.
مرد شیعه به شریکش گفت:
این پارچه قابلیت مولایم را دارد.
شریکش گفت من مولایت را نمی شناسم، ولی آن را به هر که می خواهی بده.و او پارچه را برای امام زمان (ع) فرستاد.
آنگاه که پارچه به دست امام (ع) رسید، آن را دو نیم کرد و نیمی از آن را پس فرستاد و فرمود: به مال مخالف و غیر شیعه نیازی نداریم.

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

دروازه غرب به دست او گشوده می شود

حضرت باقر (ع) فرمود: قائم ما نهضت خویش را از مکه می آغازد، و پرچم و شمشیر رسول خدا (ص) و دیگر نشانه های پیامبر و درخشش گفتار محمدی (ص) با اوست.
پس از نماز شامگاه فریاد بر می آورد: ای مردم! شما که در دیدگاه خدا و زیر فرمان و اراده او هستید، به هوش باشید.به خدا ایمان آرید که پیامبران را با مشعل کتاب و قانون و برهان های روشن، فرستاده است خدا شما را فرمان می دهد که برای او شریک قرار ندهید و پاسدار دین و گفتار پیامبر باشید.زنده بدارید آنچه قرآن زنده کرده است.و نابود سازید آنچه قرآن از بین برده است.قلبتان به خاطر هدایت و نجات گمراهان بتپد.من شما را به سوی خدا و پیامبر می خوانم، که برنامه های قرآن را اجرا کنید. باطل را بکوبید و راه و روش پیامبر را به پا دارید. پس از این گفتار، یارانش که 313 نفر می باشند، مانند بارانهای پراکنده پاییز، به هم می پیوندند.آنها مردانی هستند که در شب به راز و نیاز با خدا زنده اند و در روز، شیران بیشه شجاعتند.
خداوند نخست حجاز را برای او می گشاید و او زندانیان بنی هاشم را آزاد می سازد، پرچم های سیاه کوفه به زیر می آید، و به عنوان نشانه بیعت، به سوی امام قائم فرستاده می شود. در این هنگام است که امام سپاه را به شرق و غرب جهان می فرستد تا بیداد و بیدادگران را ریشه کن سازند، و کشورها برای او گشوده می گردد و به دست او استانبول (دروازه غرب) فتح می شود.

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

و اوست که زمین را پر از داد خواهد کرد

احمد بن اسحق اشعری می گوید: خدمت امام عسکری (ع) شرفیاب شدم. می خواستم از جانشینش بپرسم پیش از آنکه سخن بگویم امام فرمود: ای احمد! خداوند زمین را - از روزگاری که آدم را آفرید تا روز رستاخیز - از حجت و راهنمای الهی. خالی نگذارده و نخواهد گذاشت.
پرسیدم: ای فرزند رسول خدا! امام پس شما کیست؟
حضرت بی درنگ از جا بر خاست و به داخل خانه رفت و پس از لحظه ای، در حالی که کودک سه ساله ای را به دوش داشت، بیرون آمد. آنگاه فرمود: ای احمد! به خاطر آنکه پیش خدا و ما گرامی هستی، فرزندم را به تو نمایاندم. نام و کنیه او، نام و کنیه پیامبر است. و اوست که زمین را از عدل و داد پر خواهد کرد، پس از آنکه از ظلم و جور پر شده باشد.
در این هنگام احمد بن اسحق نشانه ای از امام خواست تا قلبش اطمینان بیشتری پیدا کند.
کودک سه ساله به عربی فصیح گفت: من، بقیه الله و انتقام گیرنده از ظالمان هستم...

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

نابودی ستمکاران به دست قائم ما است

امام یازدهم فرمود: بنی امیه و بنی عباس ما را هدف شمشیرهای خود قرار داده اند، به دو جهت:
نخست: می دانستند سرپرستی مردمان حق آنها نیست و از آن بهره ای ندارند و از اینکه ما قیام کنیم و حقمان را از آنان بگیریم و حکومت حق را بر پا سازیم - در وحشت و اضطراب بودند.
دو دیگر: از حدیث های روشن و مسلم دریافته اند که نابودی حکومت ستمگران و زورگویان به دست قائم ما است و خود، نیکو می داند که ستمگر و زورگو هستند.
اینها در کشتن دودمان پیامبر، سخت کوشیده اند تا نگذارند قائم آل محمد به دنیا آید، ولی خداوند نخواست آنها جای او را بدانند تا آنگاه که دولت و حکومت او ظاهر شود، اگر چه ستمگران را خوش نیاید

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

آبی سردتر از برف و شیرین تر از عسل

مردی پارسا به حج خانه خدا رفته، و سفر خویش را این چنین گزارش می کند:
صحرای عربستان چون تنوری سوزنده، و هرم آفتاب، توفنده بود.از قافله عقب ماندم.راه را گم کردم و خود را تنها یافتم.تشنگی مرا از پای در آورد و نقش بر زمین ساخت. ریگهای داغ، چون تابه ای مرا می سوزاند.
تشنگیم آن چنان شدت یافت که به آستانه مرگ رسیدم. ناگهان صدایی شنیدم. چشمم را باز کردم. جوانی زیبا روی از گرد راه رسید، و با چهره ای مهربان، مرا آبی سردتر از برف و شیرین تر از عسل نوشاند و از مرگ حتمی نجاتم داد. آنگاه که رمقی گرفتم پرسیدم کیستی؟ فرمود: من حجت و بقیه الله در زمینم. همان کسی که زمین ظلم زده را، به عدل و داد زنده خواهد کرد.
من فرزند حسن بن علی بن محمد بن علی بن موسی بن جعفر بن محمد بن علی بن الحسین بن علی بن ابیطالب - که درود خدا بر تمامی آنان باد - هستم.
و چون چشم بر هم نهادم و دیده باز کردم خود را در پیشاپیش کاروان دیدم و او از نظرم ناپدید شده بود.

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

دو فرزند دانشمند

پدر شیخ صدوق یکی از دانشمندان بزرگ اسلام در قرن سوم هجری - دوران غیبت صغری است.
او که سالها از ازدواجش می گذشت - هنوز پدر نشده بود. نامه یی به
حسین بن روح یکی از نایبان مخصوص امام زمان می نویسد که امام دعا کند.
خدا به او پسری ببخشد.
جواب نامه، چنین بود: علی بن حسین! تو از این همسر، دارای فرزند نخواهی شد، ولی به زودی از زن دیگر، دو فرزند فقیه و دانشمند خواهی یافت.
علی بن حسین، همسر دیگری اختیار می کند و خدا او را دو فرزند فقیه و دانشمند به نامهای محمد و حسین می دهد که هر دو فقیهی ماهر و محدثی (8)عالی مقام بودند.
آرامگاه شیخ صدوق در شهر ری و آرامگاه پدرش در قم است.