پله پله مهربانی

[عاشورا* خادمه چشم براه گل نرگس*]

[عاشورا* خادمه چشم براه گل نرگس*]

مقدمه

با این تکرار پشتِ تکرار، باز چگونه بنویسم و دوباره چه زبانِ با طراوتی تازه کنم؟ راستی کجاست ردّ پای بهارآورش که داغ از بوسه های فرشته هاست؟
کجاست عطر پیکر پاک و رعنایی که مَحرم تر از هر پیراهن است با من و آشناتر از هر سپیده ای است با بلور صبح؟
مردانِ خدا، تاب و قرار ندارند و در صبحگاهِ «انتظار» با فانوس دعای عهدشان، سال هاست که در انتظار آفتاب دوازدهم هستند. آمدنش به معنیِ زندگی دوباره زمین است. تولدی از نو برای باران و بهار.
پایان دردها و رنج های مظلومان؛ رویش مجددسلام و صمیمیت، و تکه تکه شدن تندیس خُدعه و دروغ و زور.
وقتی بیاید، منتظران، طعمِ شیرین ایمان را بیش تر از پیش خواهند چشید؛ دست ها به آسمان پیوند خواهند خورد و بر سجاده ها، شبنم دعا و نماز، زیباتر از همیشه، خواهد نشست. او که بیاید، اکسیژن زندگی، سرشار آرامش و آزادی خواهد بود.
«پله پله مهربانی» حاصل تلاشی کوچک، اما عاشقانه، برای آن مهربان بزرگ است. این کتاب حاصل چند ماه تلاش برای بازآفرینی «فرهنگ نامه مهدویّت» نوشته آقای خدامراد سلیمیان است. این فرهنگ نامه پیش از این با واژگانی متعدّد و به شکلی علمی تحقیقی، برای بزرگسالان تألیف شده بود. اما مرکز تخصصی مهدویّت تصمیم گرفت تا بازآفرینی آن به شکلی روان و صمیمی برای نوجوانان صورت پذیرد. پس این کار به عهده من گذاشته شد. چند ماهی به طول انجامید و چند مدخل اضافه شد تا کار به شکلی جذّاب و با نثری موجز و شاعرانه، برای مخاطبان نوجوان نوشته شود. به بعضی مدخل ها شعر اضافه شد، به بعضی حکایت های کوتاه، یا نثرهای ادبی موجز؛ و حاصل کار کتابی شد که اسمش هست: «پله پله مهربانی، فرهنگ نامه امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف».
خدا کند که امام عزیز و مهربانمان، ما را بپذیرد و یار صمیمی و هم رکابش باشیم. این کار را نوشتم. فقط به خاطر خدا و گل رویِ گل زیبای نرگس.
مجید ملامحمدی

[عاشورا* خادمه چشم براه گل نرگس*]

در دل هر باغچه ست
مثل گلی رنگ رنگ
آینه چشم اوست
صاف و زلال و قشنگ

خنده مهتاب از
خنده زیبای او
روشنی آفتاب
از گل سیمای او

غنچه نگاهش پر از
عطر خوش و ناز اوست
توی نوک چلچله
نم نم آواز اوست

هست قنوتش پر از
شاپرک و یاکریم
از نفسش می چکد
بوی لطیف نسیم

ابر صدا می زند
گریه کنان: « او کجاست؟»
سایه به سایه دلم
در پی آن آشناست

چشم جهان تشنه از
دیدن رخسار او
کی دل ما می شود
تازه به دیدار او


مجید ملامحمدی

[عاشورا* خادمه چشم براه گل نرگس*]

آثار انتظار

برای انتظار جز با خود سازی درونی و پاکی دل، انسان ها نمی توانند خود را در شمار منتظران واقعی بدانند. درباره آثار انتظار حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف خودسازی فردی و اجتماعی تسلیم نشدن در برابر سمتگران و زورگویان، مبارزه با فساد و بی عدالتی، معنویت و انجام اعمال دینی و… را نیز می توان بر شمرد

[عاشورا* خادمه چشم براه گل نرگس*]

آخرالزّمان


بخش پایانی زندگی در دنیا. آخرین فصل زندگی انسان در زمین. روزگاری که مردمان سرگشته اند ….
حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم روزی به امام علی علیه السلام فرمود: «آیا به تو بشارتی ندهم، آیا تو را خبر ندهم؟».
حضرت علی علیه السلام عرض کرد: «بله یا رسول الله!».
حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم ادامه داد: «هم اینک جبرییل در نزد من بود و به من از قائمی خبر داد که در آخرالزمان ظهور می کند و زمین را پر از عدل و داد می سازد. _ همان گونه که از ظلم و جور لبریز شده _ او از نسل تو و از فرزندان حسین علیه السلام است».
در بیشتر ادیان آسمانی و بزرگ هم به «آخرالزمان» اشاره شده است. در کتاب مقدس انجیل می خوانیم: «… و این را بدان که اوقات سخت در زمانِ آخر خواهد رسید».
در توصیف مردم آخرالزمان چنین می خوانیم: «امام صادق علیه السلام فرمود: مردی را می بینی هنگامی که یک روز بر او گذشته و گناه بزرگی انجام
ص:12
نداده (مثل فحشاء، کم فروشی، کلاهبرداری و یا خوردن مشروب) او بسیار غمگین و اندوهگین است».
یا حضرت علی علیه السلام در توصیف زنان آخرالزمان گفته است: « در آخرالزمان و نزدیک شدن قیامت که - بدترین زمانهاست- زنانی ظاهر می¬شوند که برهنه هستند، زینت های خود را آشکار می سازند، به فتنه ها داخل می شوند و به سوی شهوت ها می روند، حرام های خدارا حلال می شمارند و در جهنّم جاودانه خواهند بود…».
البته در همین دوران، انسان های خوب، تلاشگر و اهل مبارزه با ظلم و بدی ها کم نیستند که اینان زمینه ساز ظهورند.
قرآن مجید در چند آیه خود به دوران آخرالزمان اشاره کرده است(1). اصطلاح آخرالزمان در فرقه های اسلامی هم آمده است. آن ها تقریباً به این روز بزرگ اعتقاد دارند اما شیعیان در عقیده خود معتقدند: «وقتی امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف ظهور می کند، حکومت آسمانی او آخرین حکومت در زندگی انسان هاست. او موعود همه امت ها و فرقه هاست…» او تمام بدی ها را از بین می برد. آن گاه زندگی طولانی شیرین و خوب فرا می رسد

[عاشورا* خادمه چشم براه گل نرگس*]

آسیب­ها

هر پدیده مهم در جهان، به خاطر اهمیتش، با خطرها و آسیب هایی رو در روست. «مهدویت» نیز به خاطر اهمیت بالایش در دین اسلام، با آسیب های جدی می تواند همراه شود.
ص:13

---

1- واقعه (59): 14، 40، 49 ؛ حجرات (15): 42 ؛ اعراف (7): 128.
بعضی از آسیب­ها پیش از ظهور و در دوران غیبت، رخ می دهد. و بعضی از آنها در مقابل قیام امام مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف.
به بعضی از این آسیب­ها به شکل های زیر می توان اشاره کرد:
1. برداشت های نادرست از انتظار و تعریف آن (به خصوص در زمانه ما)؛ یعنی برخی انتظار را به جای پویایی و تلاش به معنای رکود و عدم کوشش تفسیر می کنند.
2. زیاده­روی یا کندروی در نشان دادن مهر یا قهر از امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف (امام مهربان را خشن معرفی کردن یا در مقابل، جهاد و مبارزه با سران ظلم و استکبار را هم نفی کردن).
3. عنوان کردن حرف ها و بحث هایی که در جامعه کنونی ما ضروری نیست (مثل این که خانه امام کجاست. فرزندان و همسرش چه کسانی هستند؟ و… به جای طرح موضوعات مهمی چون وظایف ما در قبال امام، علل غیبت، … ).

[عاشورا* خادمه چشم براه گل نرگس*]

​

4. معین کردن وقت ظهور

5. ملاقات گرایی، به این معنا که هر کس ادعای دیدار با حضرت کند و یا ملاقات با آن حضرت را وظیفه معرفی نموده و یا آن را عادی جلوه دهد.
6. عدم پیروی از ولایت فقیه و نایبان امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف .
این چند مورد از جمله ده ها موردی است که ممکن است با مطرح شدن یا به وجود آمدنشان به پدیده« مهدویت» آسیب جدی برساند. (بر گرفته از کتاب اندیشه مهدویت و آسیب ها، محمدصابر جعفری)
ابوالادیان
… ابوالادیان تازه از مسافرت برگشته بود. وقتی به درِ خانه امام
ص:14
عسکری رسید صدای گریه شنید. خبردار شد که حضرت از دنیا رفته است. از غصه، توان از دست داد. او نامه های زیادی را از شهر مدائن برای امام آورده بود. باید آن نامه ها را به جانشین امام می رساند. اما جانشین امام که بود؟
امام عسکری علیه السلام قبل از این که او به مسافرت برود گفته بود: «وقتی به سامرا بازگشتی، از خانه من صدای گریه می شنوی!».
_ اگر چنین شد نامه ها را به چه کسی بدهم؟
_ به کسی که پاسخ نامه های مرا از تو بخواهد. آن کس بر جنازه من نماز می خواند و از چیزهای همیان تو خبر می دهد.
ابوالادیان به این سه نشانه اندیشید. جمعی از مردم با جعفر کذّاب بیعت می کردند. ابوالادیان تعجب کرد. جعفر انسانِ بدنامی بود. جنازه امام برای نماز آماده شد. جعفر خواست نماز بخواند، اما کودکی زیبا روی مثل ماه شب چهاردهم، از یکی از اتاق ها بیرون آمد و جعفر را کنار زد و گفت: «ای عمو برو عقب، من برای خواندن نماز بر جنازه پدرم سزاوارترم».
او مهدی، تنها فرزند امام عسکری علیه السلام بود. ابوالادیان اول تعجب کرد اما بعد، وقتی آن سه نشانه را در آن کودک دید، جانشین امام را شناخت. خواست دستِ او را ببوسد اما …
ابوالادیان خدمتکار امام عسکری علیه السلام بود. او نامه های آن حضرت را نیز، به شهرهای مختلف می برد.

[عاشورا* خادمه چشم براه گل نرگس*]

اباصالح

یکی از کنیه های امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف است که در بین شیعیانش معروف است و مورد علاقه آن هاست. بعضی از اعراب شیعه در دعاها و درخواست های یاری شان، امام زمان را اباصالح صدا می زنند. ولی به معنای این نیست که خودش فرزندی به نام صالح دارد، شاید به دلیل اینکه ایشان رهبری انسان های شایسته را عهده دارند، به ایشان چنین لقبی داده شده است

[عاشورا* خادمه چشم براه گل نرگس*]

اثنی عشری

دوازده امامی

دانشمندان دلیل های بسیاری را از قرآن و احادیث پیامبران صلی الله علیه و آله و سلم نقل می کنند که امامت بعد از حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم به امام علی علیه السلام و فرزندان شایسته اش می رسد. پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم از طرف خداوند، نام همه این امامان را که دوازده نفرند به مردم معرفی کرده است.
به شیعیانی که اعتقاد به دوازده امام دارند، اثنی عشری یا دوازده امامی می گویند. اکثریت شیعیان جهان از این گروه هستند

[عاشورا* خادمه چشم براه گل نرگس*]

احمد بن اسحاق


احمد می گوید: «روزی میهمان امام عسکری علیه السلام شدم. خواستم درباره جانشین پس از ایشان سؤالی بپرسم، که امام آغاز سخن کرد و فرمود:ای احمد بن اسحاق، خدای تعالی از زمان آدم، زمین را خالی از حجت نگذاشته است و تا روز قیامت نیز خالی از حجت نخواهد گذاشت. به واسطه او بلا را از اهل زمین دفع می کند و به خاطرش باران می فرستد و برکت های زمین را آشکار می سازد.
ص:16
من با اشتیاق پرسیدم: امام و جانشین پس از شما کیست؟
شتابان برخاست و داخل اتاق دیگر رفت. سپس بازگشت در حالی که کودکی سه ساله بر شانه اش داشت. صورت آن کودک همچون ماهِ شب چهارده می درخشید. امام عسکری علیه السلام فرمود: اگر تو در نزد خدای تعالی و حجّت های او گرامی نبودی، این فرزندم را به تو نشان نمی دادم. او هم نام و هم کنیه رسول خداست. کسی که زمین را پر از عدل و داد می سازد همچنان که پر از ظلم و جور شده باشد…».
آن روز احمد بن اسحاق قمی از نشانه های فرزند امام پرسید. پس خود حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف به سخن آمد و به او پاسخ داد و او شگفت زده و شادمان و بی قرار شد… احمد بن اسحاق قمی بزرگ شیعیان قم بود و در این شهر اقامت داشت. او از اصحاب امام جواد علیه السلام، امام هادی علیه السلام و امام عسکری علیه السلام به حساب می آمد