بعضی از فقها از جمله: حضرت آیات الله العظمی صافی گلپایگانی، موسوی اردبیلی، مکارم شیرازی (توضیح المسائل، 1391، ص 446)، صانعی، خامنهای، موسوی بجنوردی، عمل را مجاز دانستهاند (حمد الهی و روشن، 1388، ص 85/ روزنامه سلامت، 1387، شماره صد و هشتاد و سه) و آن را مشمول اصل اباحه میدانند، همچنان که بعضی از حقوقدانان نظیر سید حسن امامی و سید حسین صفایی، نیز نظر مزبور را تأیید نموده و معتقدند با استفاده از ظاهر ماده 1167 ق.م که فقط اطفال متولد از زنا را نامشروع میشناسد، لذا کلیه اطفالی که از زنا متولد نشده باشند باید کودکان قانونی محسوب گردند. (صفایی، امامی، 1376، ص 184)