ویژه نامه عید فرخنده قربان *جشن تقرب عاشقان*

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

جشن تقرب عاشقان

ویژه نامه عید سعید قربان

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

الإمام زین العابدین علیه السلام
ـ مِن دُعائِهِ یَومَ الأَضحى ویَومَ الجُمُعَةِ ـ :

اللّهُمَّ هذا یَومٌ مُبارَكٌ مَیمونٌ ، وَالمُسلِمونَ فیهِ مُجتَمِعونَ فی أقطارِ أرضِكَ
یَشهَدُ السّائِلُ مِنهُم وَالطّالِبُ وَالرّاغِبُ وَالرّاهِبُ ، وأنتَ النّاظِرُ فی حَوائِجِهِم .


امام زین العابدین علیه السلام ـ در ضمن دعایش در روز عید قربان و روز جمعه ـ :

پروردگارا! این روز، روزى بابركت و خجسته است و مسلمانان در این روز
از اطراف زمین تو گرد آمده اند. خواهنده ، جوینده ، امیدوار و بیمناك
همه حاضرند و تو، به نیازهایشان مى نگرى.

کتاب «خیر و برکت از نگاه قرآن و حدیث» ، صفحه 519

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

حالا وقتش است. چه کاری از فدا کردنِ خواسته‏های خویش بهتر؟!
اینکه همه چیز را از دست بدهی و از سویی همه چیز را به دست آوری.

امروز ابراهیم، ترجمانی از تصمیم و تسلیم است
و اسماعیل، یعنی اشتیاقِ بندگی تام و اطاعت خالص.

مجذوبِ قوه احدیت، تمام «من»ها را از بین می‏برد
و با نگاهی به قربانگاه ابراهیم،
تمامیِ تعلق‏ها را به سمت هدایت، سر می‏بُرد.

خاتمه تکاپوی نَفْسِ پر آزار، مسلخی‏ست که بندگی برای ما می‏سازد.
عریانی خنجر، صریح و بی‏پرده با حنجر سخن می‏گوید.
شوخی نیست! باید درگذری از آنچه که می‏خواهی.

با لرزشی از تیغ، اگر تردید کند ابراهیم،
برای همیشه پشیمانِ تردید خویش است.
نباید قربانیِ نیازهای خود بودن؛ که اسماعیل،
با کُشتن نیازهای خود، زنده‏تر شدنِ روحِ تعبد را به تجربه نشست.

اینکه حاجیان در «منا»، بندگی را ضمن قربانی، لبیک می‏گویند،
یعنی دل باید صاف شود از تعددِ خدایانی که خود می‏آفرینیم.

میدان که بدهی، دنیا هم برای حیطه کاریِ نَفْس، کم است.
باید فرمان‏روایی فرعونِ خواهش را به وسیله موسای تشرع باطل کرد.

باید یاد عید قربان را تعمیم داد به تمامِ روزهای الهی‏ات.
«علایق» را که سر ببُری، آن‏گاه «لایق» می‏شوی.

باید بخواهی که چیزی نخواهی. «ز هر چه رنگ تعلق پذیرد» آزاد باش.
ریشه کنیِ قیودِ هرز، نموِّ فضایل در اطراف و حواشیِ انسان است.

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

ای عزیزان به شما هدیه زیـــــــــزدان آمد
عید فرخنـــــــده ی نورانی قربـــــــــان آمد

حاجیان سعی شما شد به حقیقت مقبول
رحمت واسعــــه ی حضــرت ســـبحان آمد

عید قربان به حقیقـــت زخــــــداوند کریم
آفتابی به شــــــب ظلمت انســــان آمد

جمله دلها چو کویری ست پر از فصل عطش
بر کویــــر دل ما، نعــــــــــــمت باران آمد

خاک میسوخت در اندوه عطش باحسرت
نقش در سینه ی این خاک گلستان آمد

امر شد تا که به قربانـــــــی اسماعیلش
آن خلیــــلی که پذیرفتـــه ز رحـــــمان امد

امتحان داد به خوبی بخـــــــدا ابــــراهیم
جای آن ذبح عظیمی که به قربــــان آمد

آن حسینی که زحج رفت سوی کرببــلا
به خدا بهر سر افـــــرازی قـــــــــرآن آمد

سید محمدرضا هاشمی زا ده

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

فعالیتهای فرهنگی ، هنری ، ادبی و تصویری

	ویژه نامه عید فرخنده قربان*عيد شرافت و بندگى*(97-96)
	ویژه نامه عید فرخنده قربان * روز اثبات عشق و تسلیم *(سال95-94)
	ازوابستگی تا وارستگی**ویژه نامه عید فرخنده قربان**(سال 92-93)
	اسماعیل نفس درمسلخ عشق *ویژه نامه عید سعید قربان (سال 91)
	مکتب عاشقی، مشق بندگی { ویژه نامه عیدسعیدقربان } ( سال90)
	عيد سعيد قربان برمسلمین مبارک باد ( ویژه نامه سال 89 )
	کلیپ های صوتی و تصویری به مناسبت عید سعید قربان
	اشعار ویژه عید سعید قربان{عیدرخنده نورانی قربان امد}
	آلبوم تصاویر گرافیک عید سعیدقربان
	پیامک های زیبای تبریک روزعید سعیدقربان

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

مقالات و سایر مطالب مرتبط

	عید قربان"روزی كه انسان ازخداوند نمره قبولی گرفت
	قربانی از چه زمانی مرسوم شده است؟
	عید قربان عید تمام مسلمانان جهان
	فضیلت نماز عید قربان در قرآن
	آنچه عید قربان یادآوری می کند
	اعمال شب و روز عید قربان
	ویژگی حج مقبول چیست ؟
	عید قربان؛ جلوه‎گاه تعبد
	قربان و قربانی در قران
	عید قربان در روایات
	احکام و شرایط قربانی
	احکام نماز عید قربان

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

عید قربان، روز اثبات عشق و تسلیم است ؛
روزی که انسان در برابر معشوق، خود و همه چیز را فدا می کند

و تعبد و پرستش خدا را آن گونه که شایسته است
به معرض دید همگان می گذارد.

در این روز به گونه ای شایسته عمل می کنیم
تا ابراهیم و اسماعیل وار از آزمایش و امتحان به در آییم.

آن گونه تسلیم امر حق می گردیم و تمام وجود و
هستی خویش را تقدیم حق تعالی می نماییم که پاداش نیکوی
وعده داده شده را از خداوند سبحان دریافت کنیم.

در این روز با شکوه، خاطره عشق و ایثار
حضرت ابراهیم علیه السلام و اسماعیل علیه السلام
و هاجر علیهاالسلام را تجدید می نماییم

و نشان می دهیم که عشق و ایمان ما ،در چه مرتبه ای
و آرزوی وصل در چه حدی است و تا چه اندازه به تعبد و تسلیم رسیده ایم.

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

عید ابراهیم

و چنین خطاب آسمانی بر منی طنین افکند:
ای ابراهیم! رها ساز اسماعیلت را تا صله ‏ی عطا در دامن وفای تو نهم ... .

«منی» مسلخ عشق است؛ سرزمین طاعت و بندگی و «قربان»، تجسم
سر تسلیم به فرمان دوست نهادن؛ بی‏هیچ چون و چرا.

مگر نه این‏که هر که گفت عاشق است و معشوق، جان شیرین
از او طلب کند، بی‏درنگ دریغ نخواهد کرد؟

خلیل هم سر به فرمان حبیب، از جان شیرین ترش را، همه‏ ی
تعلقات و دلخوشی‏هایش به این پهنه‏ ی خاکی را در طبق
اخلاص، قربانی پیشگاه محبوب یکتایش می‏کند.

هنوز هم شنیده می‏شود صدای ملایک، که مبهوت، چشم به زمین دوخته ‏اند.
یا رب! چه می‏شود ابراهیم را؟
این خنجر تیز، حنجره‏ی اسماعیل، نور دیدگانش
را خواهد درید! اسماعیل، یگانه فرزند دلبندش!

و این بار ابراهیم عاشقی است که زنجیرهای تعلق را از پای
روح بلندش، باز کرد و بذر تردید را از خاک دل برچید.

صبورانه، از دل، رشته‏ ی مهر پدری را گسست و
دشنه‏ای تیز در دست، مهیای قربانی شد؛ بازگرداندن امانتی که
روزگاری نه چندان دور، به وی عطا گردیده بود.

«قربان» عید ابراهیم است و ابراهیمی شدن، دل از بند
تعلقات بریدن و به دوست ملحق شدن. «قربان»، عید عاشقان است
و عید قلب‏هایی که خلوتگه محبوب یکتاست.

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

چه میعادگاه خلوت و زیبایی!
اسماعیل، در دست های اراده ابراهیم.

سر اسماعیل، در آغوش پدر و نگاه اسماعیل
نه به چشم های پدر، که به آن سوی ابرها و آسمان ها و
خدایی که چند لحظه بعدتر را بهتر از همه می دانست.

آن روز، نه گلوی اسماعیل بریده شد و نه ابراهیم
پدری را بر بندگی ترجیح داد.

تنها رضایت و سرسپردگی به «او» بود که بیداد می کرد
پس به رسم نمایش سرفرازی و قبولی، گوسفندی ذبح شد.

از آن روز بزرگ و باشکوه تاکنون، جشن میعاد اسماعیل
و ابراهیم با فرمان پروردگار، هر سال و هر قربان، تکرار می شود

که جشن دلدادگی و شیدایی است و در دل ایمان مومنان دوست
آذین پرنشاط قرب و دیدار، بسته می شود.

مبارک باد!

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

خوشا سر به سوداى معبود سپردن
و فرمان بردن از حضرت دوست!

خوشا شيطان درون خويش را به بند كشيدن و
از هر چه غير دوست، چشم پوشيدن!

خوشا لحظه قربانى كردن بت‏هاى ظاهر و باطن به پاى عشق
و هم‏سفر شدن با راهيان كوى دلدار!

خوشا گرگ‏هاى خشم و غضب را از ديار دل خويش راندن!
خوشا نوبت به زمين زدن ناقه‏ هاى تكبر كه اسباب زحمت
آدمى‏ اندو سد شده‏ اند در مسير رستگارى‏ اش!

خوشا روايت «بسم الله» بر گلوى خويش خواندن
و كلمه توحيد را بر تخت پادشاهى قلب نشاندن!

خوشا جهاد اكبر با مدعيان دروغين خدايى و خوشا جان عزيز
خويش را به قربان‏گاه عشق بردن وگذشتن از همه چيز به خاطر او!