گیاه نرگس از خانواده نرگسیان (Amaryllidaceae) و تیره Narcissus است.
نرگس گیاهی دائمی و پیازدار است.
بوییدن یا ضماد کردن گل نرگس در درمان بیماریهایی نظیر جوش صورت، کورک، آبسهها و شبکوری مؤثر است.
خوردن 6 گرم از گل نرگس با عسل انواع کرم معده را از بین میبرد.
ضماد پیاز گل نرگس با سرکه و عسل برای دمل و کورک بهترین مرهم است.
جهت درد مزمن اعصاب و مفاصل و نقرس حکم بهترین مسکن است.
ضماد آن با سرکه پاککننده کک و مک است.
ضماد پیاز نرگس براى معالجه سوختگى تجویز مىشود.
بوییدن آن سردرد را ساكت و گرفتگى دماغ را باز مىكند و درمان زكام است.
جوشانده 4 تا 8 گرم گل نرگس چمنی خشک در یک لیتر آب برای معالجه آسم توصیه شده است.
کسانی که میخواهند موهایشان سریع رشد نموده، بلند شود مقدار 5 تا 10 گرم گل با ساقه نرگس را در یک چهارم لیتر آب جوشانده و بر سر بمالند یا 1 تا 2 گرم پودر گل نرگس را در آب جوش ریخته بر سر بمالید تا به تسریع موهای سر کمک کند.
دکتر غیاث الدین جزایری مینویسد: اگر کسی میخواهد در زمستان از شر زکام درامان باشد مرتب گل نرگس را استشمام کند. بوییدن آن سردرد را ساکت و گرفتگی بینی را باز میکند.
یک دسته گل همواره می تواند روحیه هرکس را بهتر کند اما گلهای نرگس تأثیراتی بیشتر دارند؛ آنها می توانند کلیدی برای درمان افسردگی تلقی شوند