از کجا بفهمیم چه ظرف پلاستیکی ای برای ماده غذایی ما مناسب است؟این مساله ای نیست که مصرف کننده بتواند متوجه آن شود. اصطلاح «پلاستیک» گروه بزرگی از مواد پلیمری مختلف را پوشش می دهد و شامل پلی اولفین ها، عمدتا پلی اتیلن و پلی پروپیلن (pp)، پلی وینیل کلراید (PVC)، پلی استایرن (PS)، پلی اتیلن ترفتالات (PET)، پلی آمید (PA) و پلی کربنات (PC) هستند.ظروف پلی استایرن یا PS برای بسته بندی یا نگهداری مواد غذایی توصیه نمی شوند. این ظروف نسبت به بخار آب، گاز، بو و نور نفوذپذیر هستند، ضمنا هنگامی که مواد غذایی داغ یا چرب در این ظروف ریخته می شوند، منومرهای سرطان زا از ظروف داخل مواد غذایی مهاجرت و سلامت مصرف کننده را تهدید می کند.
بنابراین توصیه می شود برای مواد غذایی گرم از ظروف پلی پروپیلن (PP) استفاده شود.ظروف PET یا پلی اتیلن ترفتالات نیز نسبت به نور، نفوذپذیر هستند و متداول ترین مصرف آن برای بطری های نوشابه و آب آشامیدنی است. البته این بطری ها یک بار مصرف هستند و باید از پرکردن مجدد آنها در منزل خودداری کرد.
همچنین این بطری ها را نباید به مدت طولانی در محیط سرد فریزر یا گرم مانند فضای داخل اتومبیل در فصل تابستان نگهداری و محتویات آن ها را مصرف کرد زیرا مواد شیمیایی از ظرف به داخل محتویات بطری وارد شده است. می توان گفت مناسب ترین ظروف پلاستیکی برای نگهداری مواد غذایی، ظروف PE پلی اتیلن و PP پلی پروپیلن هستند اما از آنجا که یک خانم خانه دار نمی تواند متوجه شود ظرف پلاستیکی اش از چه نوعی است، بهتر است از ظروف پیرکس استفاده کند.چرا پیرکس؟ظروف شیشه ای نسبت به گازها، بخارها، مایعات و روغن ها مقاومند.
این ظرف ها از نظر شیمیایی خنثی هستند، هیچ بویی ندارند، باعث تغییر مزه غذا نمی شوند و به خوبی از آن محافظت می کنند. ظرف های شیشه ای به آسانی شستشو و ضدعفونی می شوند، کاملا بهداشتی هستند، مقاومت حرارتی خوب و به اشکال زیبا و گوناگونی در بازار وجود دارند.خوشبختانه مواد اولیه تولید شیشه نیز در کشور ما فراوان و در دسترس است. قدمت استفاده از ظروف شیشه ای زیاد است.