نهاجا (شبح-3)در عمليات بيت‌المقدس

[حسنعلی ابراهیمی سعید]

مقدمه
با پيروزي‌هاي پي در پي در عمليات ثامن‌الائمه و طريق‌القدس و آزاد سازي جزيره آبادان، سوسنگرد و بستان از محاصره دشمن و ايجاد شكاف بين لشكرهاي يكم پياده مكانيزه و لشكر نهم زرهي از يكسو و لشكر پنجم پياده مكانيزه و لشكر نهم زرهي عراق از سوي ديگر، توان دفاعي دشمن در خوزستان گسسته و موجب گرديد كه عمليات فتح‌المبين در شمال خوزستان با موفقيت به‌انجام رسد، تا تنها دغدغه بزرگ ارتش، آزادسازي جنوب‌غربي خوزستان از سلطه ارتش عراق باشد.


به فرمان فرماندهي كل قوا قرارگاه كربلا به صورت قرارگاه فرماندهي مشترك ارتش جمهوري اسلامي ايران و سپاه پاسداران انقلاب اسلامي در31/1/61 تشكيل گرديد و نخستين طرح پذيرفته شده اين قرارگاه براي آزادسازي خرمشهر با نام كربلاي 3 انتشار يافت.



سرهنگ صياد شيرازي فرمانده نيروي زميني ارتش در پيامي كه براي انتشار دستور عملياتي اين طرح صادر نمود چنين نوشت:




منبع: Pt22n در تلگرام

[حسنعلی ابراهیمی سعید]

اين عمليات از قرارگاه كربلا در جنوب هدايت مي‌گردد و با توجه به اين‌كه:



1- رهبري اين عمليات سرنوشت‌ساز همچنان بر عهده ولي عصر(عج) مي‌باشد براي حفظ وحدت فرماندهي مسئوليت فرماندهي و هدايت اين عمليات را شخصاً و با توكل به خدا بر عهده مي‌گيرم.



2- چون جنگ و رزم در راه الله است پيروزي آن به نام الله و رزمندگان به ثبت مي‌رسد. ان‌شاالله.
دستور عملياتي كربلاي 3 با امضاي سرهنگ صياد شيرازي وبرادر محسن رضايي انتشار يافت.



دستورات رزمي نيز يكي پس از ديگري با امضاي او و برادر محسن رضايي فرمانده سپاه پاسداران انتشار يافتند.




سه قرارگاه عملياتي زميني زير امر فرماندهي قرارگاه كربلا با نام‌هاي نصر، فتح و قدس هر يك با دو فرمانده يكي از ارتش و ديگري از سپاه تشكيل گرديدند و قرارگاه چهارم با نام ستاد ويژه عمليات هوايي(جنوب) و با دستور رزمي «شبح-3» در پايگاه هوايي دزفول آغاز به‌كار نمود.

[حسنعلی ابراهیمی سعید]

فرماندهان قرارگاه نصر سرهنگ پياده حسين حسني‌سعدي و برادر حسين باقري افشردي.
فرماندهان قرارگاه فتح سرهنگ زرهي مسعود نياكي و برادر رشيد علينور.



فرماندهان قرارگاه قدس سرهنگ زرهي سيروس لطفي و برادر احمد غلامپور بودند. هر قرارگاه يك فرمانده نظامي با سابقه ارتشي و يك فرمانده سپاهي در حالي كه قرارگاه چهارم يعني قرارگاه عمليات هوايي جنوب تنها يك فرمانده داشت به‌نام سرهنگ خلبان بهرام هشيار.




سازمان رزمي



الف. قرارگاه قدس.




اين قرارگاه در جنوب غرب سوسنگرد برپا شد و تيپ يكم از لشكر 16 زرهي و تيپ‌هاي دوم و سوم از همين لشكر را در اختيار داشت.


سرهنگ لطفي فرمانده اين قرارگاه، خود فرمانده لشكر 16 زرهي بود كه تيپ 58 تكاور نيز زير امر اين فرمانده براي عمليات قرار گرفت و در كنار اين لشكر (16زرهي) لشكريكم پياده سپاه پاسداران به فرماندهي برادر احمد غلامپور قرار داشت.



ب. قرارگاه فتح.




اين قرارگاه در منطقه مياني جبهه نبـرد خوزستان يعني در جنوب فارسياب قرار داشت كه شامل تيپ يكم ، تيپ دوم و تيپ3 از لشكر 92 زرهي اهواز بوده و تيپ 55 هوابرد و تيپ 37 زرهي نيز زير امر آن گذاشته بود و در كنار آن لشكر 3 فتح سپاه قرار داشت.



ج. قرارگاه نصر.



اين قرارگاه در منطقه دارخوين و مارد تشكيل گرديد و لشكر21 پياده شامل تيپ يكم پياده، تيپ دوم پياده و تيپ 3 پياده، تيپ 4 زرهي بوده و تيپ 23 نوهد زير امر آن قرار گرفته و در كنار آن لشكر 5 نصر سپاه پاسداران قرار داشت .


- احتياط قرارگاه كربلا تيپ3 زرهي سپاه پاسداران.

[حسنعلی ابراهیمی سعید]

د. قرارگاه هوايي.

اين قرارگاه كه با دستور عملياتي «شبح-3» با نام “قرارگاه ويژه عمليات هوايي” همطراز ساير قرارگاههاي سه گانه پيش گفته وارد كارزار شد و يگانهاي هوايي زير را تحت امر خود داشت.




(1) يگانهاي آتش پشتيباني

‹الف› گردان 31 جنگنده بمب‌افكن «اف-4يي» پايگاه سوم شكاري همدان.


‹ب› گردان 41 شكاري (بمب‌افكن و رهگير «اف-5يي» پايگاه چهارم شكاري دزفول.



‹ج› گردان 61 شكاري (جنگنده بمب‌افكن و رهگير «اف-4يي») پايگاه ششم شكاري بوشهر.



‹د› گردان 11 شكاري (جنگنده بمب‌افكن) پايگاه يكم شكاري مهرآباد تهران.



(2) يگانهاي پدافند هوايي


‹الف› گروه يكم از گردان 31 شكاري اف-4 همدان گسترش يافته به پايگاه هوايي دزفول.


‹ب› گردان 81 جنگنده رهگير «اف-14» از پايگاه هشتم شكاري اصفهان.


‹ج› گردان 71 جنگنده رهگير «اف-14» از پايگاه هفتم شكاري شيراز.
‹د› گروه پدافند هوايي دزفول شامل گردان موشكي زمين به هواي هاگ و گردان رادار، گردان توپخانه زمين به‌هواي راداري اورليكن و گردان توپخانه زمين به‌هواي 23 ميلي‌متري.
‹هـ› گروه پدافند هوايي اهواز شامل گردان توپخانه زمين به‌هواي راداري اورليكن، گردان توپخانه زمين به‌هواي 23 ميلي‌متري گردان رادار.
(3) يگانهاي اطلاعات عملياتي
‹الف› گردان 11 شكاري شناسايي «آر اف-4يي» مهرآباد تهران.
‹ب› گردان اطلاعات و شناسايي الكترونيكي «گروه شناسايي ايلام، سربندر، بهبهان و هواپيماي خفاش».
(4) يگانهاي پشتيباني رزمي
‹الف› گروه پدافند هوايي مهرآباد.
‹ب› گروه پدافند هوايي همدان.
‹ج› گروه پدافند هوايي بوشهر.
(5) يگانهاي خدمات پشتيباني رزمي
‹الف› گردان 11 ترابري هوايي هركولس«c-130» پايگاه يكم ترابري هوايي مهرآباد.
‹ب› گردان 12 ترابري هوايي بوئينگ سوخترسان هوايي(بوئينگ-707 و بوئينگ-747) پايگاه يكم ترابري هوايي مهرآباد تهران.
‹ج› گردان 71 ترابري هوايي هركولس(c-130) پايگاه هفتم ترابري شيراز.
‹د› گردان ترابري سبك فرندشيپ(f-27) پايگاه يكم ترابري هوايي مهرآباد تهران.

نيروهاي دشمن

الف. نيروي هوايي

(1) پايگاه هوايي كوت در استان «ميسان(1 )» شامل:
‹الف› گردان ميراژ«f-1» جنگنده رهگير (با موشك‌هاي هوا به هواي ماجيك و سوپر ماترا).
‹ب› گردان«سوخوي-22»جنگنده بمب‌افكن با موشك‌هاي ضد رادار خ-28.
‹ج› گردان«ميگ-23» جنگنده بمب‌افكن.
‹د› گردان«ميگ-21» جنگنده رهگير.
(2) پايگاه هوايي شعيبيه در استان«بصره» شامل:
‹الف› گردان ميراژ«f-1» جنگنده بمب‌افكن و رهگير.
‹ب› گردان«ميگ-23» جنگنده بمب‌افكن و رهگير
‹ج› گردان«ميگ-21» شكاري رهگير.
(3) پايگاه هوايي ناصريه در استان«الانبار» شامل:
‹الف› گردان«ميگ-23» جنگنده بمب‌افكن و رهگير.
‹ب› گردان«ميگ-21» جنگنده رهگير.
ب- گسترش نيروهاي دشمن قبل از عمليات بيت المقدس.( )
1- نيروهاي مستقر در جنوب رودخانه كرخه كور و نيسان
- لشگرهاي6 زرهي و 5 مكانيزه و تعدادي تيپ پياده در امتداد رودخانه هاي نيسان و كرخه كور و همين در جنوب غربي اهواز تا حوالي ايستگاه آهو .
2- نيروهاي مستقر در جنوب مناطق آب گرفته تا سليمانيه
- نيرويي به استعداد يك تيپ به صورت پرده پوشش به فاصله 6-7 كيلومتري از كرانه غربي كاروان گسترش داشت .
3- نيروي مستقر در خرمشهر و محدوده اطراف آن
- لشگر11 پياده تقويت شده با يگان هاي پياده و رزمي.
4- نيروهاي مستقر در جنوب جفير و غرب جاده اهواز خرمشهر
يگانهاي زرهي و مكانيزه تقويتي و احتياط متجاوز از لشگرهاي 9 و3 زرهي به صورت مجزا در اين منطقه گسترش يافته بودند .





به طور كلي نيروهاي متجاوز در منطقه بيت‌المقدس شامل لشكرهاي 3 و 6 و 9 زرهي، 5 مكانيزه، 11 و 15 پياده جديدالتأسيس و تعدادي تيپ هاي زرهي و مستقل يا مأمور از ساير لشكرها و يگانهاي جيش‌الشعبي بودند. مي‌توان گفت كه متجاوز در اين عمليات حداقل 10 تيپ زرهي ، 5 تيپ مكانيزه، 17 تيپ پياده، يگانهاي جيش‌‌الشعبي و 7 گردان كماندويي و حداقل 30 گردان توپخانه وارد عمل نمود.

[حسنعلی ابراهیمی سعید]

اوضاع تاكتيكي منطقه نبرد


با ايجاد فرماندهي مشترك نخستين پيروزي بزرگ ثامن‌الائمه در منطقه سلمانيه و دارخوين بدست آمد. در پي آن پيروزي بزرگ ديگري در عمليات طريق‌القدس حاصل گرديد كه منجر به آزادسازي شهر بستان و عقب راندن لشكر نهم زرهي ارتش عراق و ايجاد فاصله (تجزيه دشمن در ميدان بزرگ نبرد خوزستان) بين نيروهاي لشكر پنجم پياده مكانيزه در جنوب و لشكر نهم زرهي و لشكر يكم پياده مكانيزه در شمال منطقه نبرد بود.
اين تجزيه و پراكندگي نيروهاي دشمن از نظر كارشناسان نظامي بين‌المللي نتيجه‌اي جز عقب‌نشيني و يا شكست براي ارتش عراق در بر نداشت.
تنها راه كار دشمن در جلوگيري از شكست و فرار نيروهاي خود اين بود كه و با بمباران‌هاي بي‌وقفه و پي در پي، نيروهاي ايراني را عاصي و نااميد سازد.
فرماندهي جنگ در عمليات ثامن‌الأئمه متوجه اين نقص شد و نيروي هوايي بي‌درنگ يگانهاي پروازي اصفهان و شيراز را چنان سازماندهي نمود كه همواره در ميدان نبرد زميني نقش دفاع موشكي صحنه نبردtheater missile defense را اجرا نمايند.
درعمليات طريق‌القدس و عمليات فتح‌المبين هواپيماهاي‌اف-14 نيروي هوايي دشمن را در يك شرايط نابرابري از نظر بمباران هوايي قرار دادند. Air paralysis نتيجه كار بسيار درخشان بود. بطوري كه 19 فروند هواپيماي دشمن سرنگون شده و بمباران هوايي عليه نيروهاي خودي به ندرت اتفاق افتاد.
اكنون در عمليات «بيت‌المقدس» نيروي هوايي قصد داشت به‌همان شيوه‌اي قبلي كه نيروي هوايي دشمن را فلج كرده بود عمل كند.
تنها راه تقويت و ورود نيروي احتياط به ميدان نبرد از طريق تنومه و پلهاي نشوه و دويجي و شلمچه امكانپذير بود. اين محدوديت كار را براي دشمن دشوار و زمانگير ساخته و براي دفاع بايد به نيروي هوايي خود متكي مي‌شد.

تدبير عملياتي نهاجا

الف. آتش پشتيباني

دستور عملياتي«شبح-3» تعداد20 سورتي بمباران هوايي در طول روز پيش‌بيني كرده بود و اين در صورتـي بود كه نيروي زميني ارتـش ج.ا.ا اعلام نمايد كه لشكرهاي 16 ، 92 زرهي ، 21 پياده و لشگرهاي 1 قدس ،3 فتح و 5نصر از سپاه پاسداران از سنگرهاي خود خارج شده و درحال پيشروي( آفند)مي‌باشند. اگر چنانچه واحد‌ها در وضعيت پدافندي و در سنگرها قرار مي‌گرفتند، براي شكستن محاصره دشمن و قطع خطوط مواصلاتي تنها تعداد 8 سورتي پرواز در طول روز كافي بود.

ب. دفاع هوايي

در بخش دفاع هوايي قرار بر اين بود كه هواپيماهاي«اف-14» از طلوع تا غروب آفتاب با احتساب سوختگيري در هوا برفراز قرارگاه‌هاي كربلا، قرارگاه‌هاي قدس، فتح و نصر پرواز كنند و از نزديك شدن هواپيماهاي دشمن‌به فضـاي منطقـه عمليـات جلوگيري به عمل آورند. هواپيماهاي‌اف-4 و «اف-5يي» نيز فاصله‌هاي خالي خط دفاعي را پر مي‌ساختند.

ج. اطلاعات عملياتي و هشدار اوليه

در اين بخش(پانزده روز پيش از آغاز عمليات)عكس‌هاي‌ هوايي بنا به‌درخواست قرارگاه كربلا بايد تهيه مي‌شد.
هواپيماي خفاش نيز كه به جمع‌آوري اطلاعات راديويي ، راداري و شناسايي الكترونيكي مي‌پرداخت از يك هفته پيش از «روز- ر» در اين عمليات كار خود را شروع كرده بود.

د. پشتيباني رزمي

در اين بخش گروه‌هاي پدافند هوايي در پايگاه‌هاي سوم، چهارم، پنجم، ششم شكاري به‌صورت فعال كار مي‌كردند تا مبادا دشمن به شكل غافلگيرانه باندهاي پروازي، راههاي خزش هواپيماها و پناهگاههاي هواپيماها را بمباران كند و مانع انجام عمليات هوايي شود.
هـ . خدمات پشتيباني رزمي

خلبانان هواپيماهاي هركولس(c-130) و فرندشيپ(f-27) بايد نيروهاي نظامي و مردمي را از اقصي نقاط كشور سوار مي‌كردند و به فرودگاههاي اهواز، اميديه و دزفول مي‌رساندند تا به قرارگاه‌ها و خطوط مقدم اعزام گردند. اين كار شبانه‌روزي انجام مي‌شد. خلبانان هواپيماهاي سوخترسان«بوئينگ-707» و «بوئينگ-747» نيز در تمام طول روز در شمال‌غرب دزفول و در شمال اميديه پرواز مي‌كردند تا هواپيماهاي جنگنده رهگير«اف-14» و «اف-4» و جنگنده بمب‌افكن‌هاي«اف-4يي» از آنها سوخت دريافت دارند تا سرعت در كار زياد شده واززمان تاكسي، برخاستن و آماده‌سازي هواپيماها و طول مسير كاسته شود.

[حسنعلی ابراهیمی سعید]

اجراي عمليات



«روز-ر» روز جمعه دهم ارديبهشت سال 1361 تعيين گرديد و 30 دقيقه بامدادان همين روز «ساعت-س» اعلام شد كه عمليات زميني با رمز (بسم الله الرحمن الرحيم، بسم‌الله القاصم‌الجبارين يا علي ابن ابي‌طالب) آغاز گرديد.
گردان 11 شناسايي مهرآباد در روز بيست و چهارم فروردين عكس سرنوشت‌ساز و قابل تفسيري از منطقه عمليات شامل سوسنگرد تا آبادان در طول و رود كارون تا اروندرود در عرض را با موفقيت گرفت. اين عمليات با دستور رزمي“ ناصر” انجام شد كه گردانهاي سوخترسان و شناسايي الكترونيكي و گردانهاي 81 و 71 شكاري رهگير در آن شركت داشتند. تلاش هواپيماهاي ميراژ“f-1 ” نيروي هوايي ارتش عراق براي جلوگيري از اين عمليات به نتيجه نرسيد و اتفاقاً تصاوير خود آنها (هواپيماهاي ميراژ) نيز در تصوير هوايي مشاهده مي‌شد.
آنچه در اين عكس هويدا بود دشمن از يگانهاي موشكي«سام-6» به‌عنوان دفاع موشكي صحنه نبرد بهره مي‌جست و سايتهاي موشكي«سام-3» لايه بعدي دفاع موشكي را مي‌ساختند. در نهايت سايتهاي موشكي«سام-2» به عنوان آخرين لايه دفاع هوايي در ميدان حضور داشتند.
توپهاي ضد هوايي شليكا و 57 نيز به تعداد فراوان عرصه جنگ در ارتفاع پست را به خود اختصاص داده بودند.
طرح های پیش از عملیات
سرهنگ هشيار برنامه را چنين تدبير كرد كه تا پايان فروردين‌ماه 61 برنامه پروازي هواپيماهاي«اف-14» و «اف-4» در مناطق 3 و 10 كه اهواز و ماهشهر را شامل مي‌شد با استعداد 7 الي 8 سورتي در روز با احتساب سوختگيري و سوخترساني در هوا انجام شود. اما از روز يكم ارديبهشت كه گسترش‌ نيروي زميني آشكارا انجام مي‌شد، پوشش هوايي براي لشگر 16 زرهي قرارگاه قدس و يگانهاي پياده سپاه در جوار اين لشكر و پوشش هوايي قرارگاههاي نصر و فتح و يگانهاي سپاه در اين دو قرارگاه در شرق كارون در منطقه سليمانيه و جنوب فارسياب روزانه بي‌وقفه با هواپيماهاي «اف-14» مجهز به موشكهاي فنيكس برقرار گردد. خلبانان هواپيماهاي «اف-4» پايگاه همدان مأمور به پايگاه دزفول نيز لحظاتي را كه منطقه 3 خالي مي‌شود با پرواز اسكرامبل منطقه را پر كنند و خلبانان پايگاه هوايي بوشهر نيز منطقه 10 شمال ماهشهر را در مواقع خالي شدن منطقه و رفتن هواپيماي اف-14 براي سوختگيري اين منطقه را پوشش دهند.
سایت خیبر و تبوک
تدبير مرحوم هشيار اين بود كه با انتقال سايت «هاوك» فولي‌آباد به سمت غرب و نامگذاري آن به نام «خيبر» و با استفاده از سايت «هاوك» آبادان به‌نام «تبوك» شمال و جنوب منطقه عمليات را پوشش داده و با استقرار و فعال نمودن هواپيماهاي «اف-14» يك سامانه بسيار قدرتمند دفاع موشكي صحنه نبرد را براي رزمندگان زميني فراهم آورد. او تا آخرين روزهاي تهيه و تدوين دستور عملياتي“ شبح-3 ” مطمئن نبود كه چنين اجازه‌اي را به او خواهند داد تا سايتهاي موشكي زمين به هواي“هاوك” را در منطقه نبرد اضافه كند.
در تاريخ 31/1/61 سايت تبوك (سايت هاوك آبادان) توسط توپخانه تيپ 6 زرهي ارتش عراق بشدت گلوله‌باران و خسارات زيادي به سايت وارد شد، اما سيستم موشكي كماكان عملياتي باقي ماند.
در روز 2/2/61 سايت هاوك“ خيبر-1 ” در جنوب«دُب حَردان» آماده براي عمليات شد.
در ساعت 09:25 همين روز هواپيماي «اف-4» مأمور همدان به دزفول در يك درگيري هوايي در جنوب سوسنگرد موفق شد با شليك 3 تير موشك هوا به هواي“اسپارو” هواپيماي دشمن را منهدم نمايد.
در روز سوم ارديبهشت‌ سرهنگ هشيار دستور داد تا 2 فروند هواپيماي اف-5 از پايگاه هوايي تبريز و 4 فروند هواپيماي «اف-4يي» از پايگاه هوايي بندرعباس به پايگاه هوايي دزفول و پايگاه هوايي بوشهر گسترش داده شده تا جريان پروازهاي بمباران هوايي را در دستور عملياتي «شبح-3» يعني همان عمليات بيت‌المقدس تقويت نمايد.
همزمان 2 فروند هواپيماي «اف-14» نيز از پايگاه هشتم شكاري اصفهان به پايگاه هفتم شكاري در شيراز گسترش داده شده تا پروازهاي منطقه 10 تقويت شود.
در روز پنجـم ارديبهشت تعداد 15 نفر افسر خلبان جوان از پايگاه يكم شكاري و 5 نفر از پايگاه يكم ترابري در مهرآباد تهران به ستاد عمليات جنوب در اهواز مأمور شده تا به تيپهاي يكم و دوم و سوم لشگر 16 و تيپ‌هاي يكم و دوم و سوم لشگر 92 زرهي و تيپهاي لشگر 21 حمزه اعزام شوند و درخواستهاي پشتيباني هوايي و آتش پشتيباني هوايي را تنظيم نمايند. يك فروند هلي‌كوپتر 214 نيز از پايگاه يكم براي عمليات جستجو و نجات خلباناني كه هواپيماي آسيب‌ديده را ترك مي‌نمايند ارسال شد. همچنين يك فروند ديگر از همين نوع هلي‌كوپتر از پايگاه چهارم شكاري دزفول به اهواز فرستاده شد.
روز ششم ارديبهشت هواپيماي«آر اف-4يي»‌ از مهرآباد برخاسته و در منطقه جفير، شلمچه و بصره از گسترش نيروهاي دشمن عكس هوايي تهيه نمود.

[حسنعلی ابراهیمی سعید]

هواپیماهای افغانی


درست در شرايطي كه قرار بود عمليات كربلاي 3 (بيت‌المقدس) انجام شود هواپيماهاي افغاني نقطه‌اي را در داخل خاك ايران در مرز زابل بمباران كرده و عده‌اي از هموطنان ما شهيد و مجروح شدند. به‌همين لحاظ قرار شد تعداد 4 فروند هواپيما و يك دستگاه رادار تعدادي عراده توپ ضد هوايي و عده‌اي از رزمندگان و تجهيزات به شرق كشور گسترش داده شوند و اين نوعي هماهنگي بين ارتش افغانستان و ارتش عراق بود تا نيروي هوايي ايران را در منطقه خوزستان تجزيه كنند. در حقيقت بخش عمده‌اي از توان رزمي نيروي هوايي بايد به شرق كشور منتقل مي‌شد.
در روز هفتم ارديبهشت 8 فروند هواپيماي «اف-4يي» از پايگاه هوايي بوشهر بنابر درخواست فرمانده قرارگاه نصر نيروهاي دشمن را در جنوب ايستگاه حسينيه در نقطه‌اي به مختصات 3047 شمالي و 4807 شرقي بمباران كردند و 39360 پوند بمب بر قرارگاه تيپ مكانيزه 44 فرو ريختند.
هواپيماهاي دشمن خيلي تلاش داشتند كه قرارگاه نصر را با هواپيماي su-22 از پايگاه هوايي شعيبيه و در مسير آبادان به دارخوين بمباران كنند، اما اين‌بار سايت «هاوك» موشك زمين به‌هوا به نام «تبوك» كه در آبادان گسترش يافته ، اجازه نزديك شدن به جزيره آبادان را به خلبانان دشمن نمي‌داد.
هواپيماهاي «اف‌-14» كه برفراز قرارگاه‌هاي نصر و فتح پرواز مي‌كردند نيز باهر هواپيمايي كه از سد محكم سايت هاوك «تبوك» مي‌گذشت بي‌درنگ درگير مي‌شدند. با اين ابتكار يعني تلفيق موشكهاي زمين به هوا در صحنه نبرد با هواپيماهاي رهگير و موشكهاي هوا به هوا در حقيقت دفاع موشكي صحنه نبرد«theater missile defense» به شكل بسيار نو و دقيق و كارآمد برقرار شده بود. در اين شيوه دفاع هوايي هيچ يك از هواپيماهاي نيروي هوايي عراق در هيچ ارتفاعي برفراز منطقه نبرد ايمن نبودند و اگر دفاع موشكي صحنه نبرد دشمن با“سام-6” نمي‌توانست در همه‌ي موارد هواپيماهاي نهاجا را هدف قرار دهد، اين سـامانه جديد و ابتكاري و ابداعي نهاجا به خوبي ارتفاع بالا و پايين را پوشش مي‌داد. اگر هواپيمايي از چنگ سايت موشكي‌هاوك مي‌گـريخت بي درنگ با هواپيماي اف-14روبرو بود. بدين‌ترتيب حضور سايت موشكي“ هاوك” بعنوان صحنه نبرد زميني موجب گرديد تا موشكهاي ارزشمند فنيكس به تعداد كمتري شليك شده و تنها در شرايط بسيار استثنايي اين موشكها به كار آيند.