چرا امام حسین(علیه السلام) دعوت کوفیان را پذیرفت؟

[نرگس منتظر]

پاسخ اجمالی

به ستوه آمدن مردم عراق از ستم بنی امیه موجب شد مقدمات قیام در میان آنها فراهم گردد اما دنبال رهبری برای قیام خود بودند و برای همین سیل نامه های خود را سوی حضرت سیدالشهدا(ع) گسیل داشتند.
اگرچه این قوم در حق حضرت علی(ع) و امام حسن(ع) بی وفایی کرده بودند اما بیعت شان با امام حسین(ع) حجت را بر آن حضرت تمام کرد.

[نرگس منتظر]

پاسخ تفصیلی

در حدیثی می خوانیم امام حسین(علیه السلام) به عبدالله بن زبیر چنین فرمود: «أَتَتْنی بَیْعَةُ أَرْبَعینَ أَلْفاً یَحْلِفُونَ لِی بِالطَّلاقِ وَ الْعِتاقِ مِنْ اَهْلِ الْکُوفَةِ»؛ (بیعت چهل هزار تن از مردم کوفه که در وفاداری به طلاق و عتاق سوگند خورده اند[1] به دستم رسیده است).

عبدالله ابن زبیر عرض کرد: «آیا می خواهی به سراغ مردمی بروی که پدرت را کشته و برادرت را از نزدشان بیرون کردند؟».[2] این روایت نشان می دهد که مردم عراق از ظلم و ستم بنی امیّه به ستوه آمده بودند، و هتک مقدّسات الهی و ارزش های اسلامی به وسیله این بازماندگان عصر شرک و جاهلیّت همه را به ماهیّت این جنایت کاران خائن آشنا ساخت و تردیدی برای مردم در کفر آنها باقی نگذارد.

لذا آنها به دنبال رهبری می گشتند که در سایه او قیام کنند، چه رهبری بهتر از امام حسین(علیه السلام).

سیل نامه های کوفیان و بیعت آنان با امام(علیه السلام) حجّت را بر حضرت تمام کرد، هر چند این افراد بی وفا این بار هم عهد و پیمان خود را شکستند و سرانجام امام(علیه السلام) را تنها گذاردند.[3]

[نرگس منتظر]

پی نوشت

[1] منظور از سوگند به طلاق و عتاق این بوده که اگر سوگند خود را بشکنند همسران آنها خود به خود مطلّقه شوند و تمام غلامان آنها آزاد گردند. جمعی از فقهای عامّه عقیده داشتند که این گونه سوگند صحیح و مؤثّر است.

[2] تاریخ ابن عساکر، ص 194، ح 249 (شرح حال امام حسین(علیه السلام)).

[3] گردآوری از کتاب: «عاشورا ریشه ها، انگیزه ها، رویدادها، پیامدها»، سعید داودی و مهدی رستم نژاد،(زیر نظر آیت الله العظمی ناصر مکارم شیرازی)، انتشارات امام علی بن ابی طالب(علیه السلام )، قم، 1388 هـ.ش، ص 348.