آیا پیامبر می تواند توریه کند؟
نزد علمای علم کلام(متکلمین) اصطلاحی رایج است به نام حسن و قبح ذاتی اعمال. منظورشان از این عبارت این است که پاره ای از اعمال، ذاتا و به خودی خود، خوب و دارای حسن اند مثل عدالت و پاره ای دیگر بد و دارای قبح مثل ظلم. بنابراین هر انسان سلیم النفسی فارغ از مرز ملیت و مذهب، بر خوبی عدالت و بدی ظلم صحه می گذارد. دروغ، چنانکه گفته اند، از جمله اعمالی است که دارای قبح ذاتی است. با این حال گاهی ضرورت یا مصلحتی خاص اقتضاء می کند که انسان زبانش را به دروغ بگرداند. مثلا اگر جان انسان بی گناهی با راستگویی به خطر بیفتد جایز است که انسان دروغ بگوید. این نوع دروغ ها در عرف به دروغ مصلحتی معروف اند. با این حال، سفارش دین و علمای اخلاق بر این است که در شرایط اضطرار بهتر است انسان به جای تصریح به دروغ، از توریه کمک بگیرد چرا که دروغ، هرچند جایز باشد لیک روح انسان را منحرف می کند.