هزار و سیصد نکته درباره قرآن

[رعنا ریاحی*خادمه قرآن*]

365 - شفاعت قرآن در روز قیامت:

رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: به قرآن عمل کنید، حلالش را حلال و حرامش را حرام بدانید، و بدان اقتداء نمائید و به چیزی از آن کفر مورزید، و آنچه از قرآن بر شما مشتبه شود به خدا و به عالمان پس از من رد کنید تا چنانکه بایسته است بشما خبر دهند و به توراة و انجیل و زبور و بدانچه که ما به پیغمبران از سوی پروردگارشان داده شده است ایمان آورید و باید قرآن کریم و بیان روشن آن، فراگیر حال شما باشد زیرا قرآن کریم شفاعت کننده ای است که شفاعتش پذیرفته و گزارشگری است که گزارشش قبول می باشد هان که برای هر آیه ای در روز قیامت نوری است و سوره مبارکه بقره از ذکر نخستین به من داده شده، و سوره های طه و طاسین ها و حم ها از الواح موسی (علیه السلام) و سوره فاتحة الکتاب الحمد از زیر عرش عطاء شده است.


366 - نوری که هرگز خاموش نمی شود:

قال امیر المؤمنین (علیه السلام): اتبعوا النور الذی لا یطفا و الوجه الذی لا یبلی، و استسلموا و سلموا لامره فانکم لن تضلوا مع التسلیم.
امیرالمؤمنین (علیه السلام) فرمود: پیروی نوری کنید که هرگز خاموش نگردد، و متابعت از وجهی کنید که کهنه نشود، و تسلیم فرمانش شوید که شما با تسلیم به قرآن هرگز گمراه نمی شوید.


367 - دو سرمایه گرانبها:

رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: گویا دعوت شده ام و من اجابت کرده ام (رحلت من نزدیک شده) و من در میان شما دو سرمایه نفیس می گذارم که یکی بزرگ تر از دیگری است کتاب خدای تبارک و تعالی ریسمانی است که از آسمان به زمین کشیده و عترت من اهل بیت من بنگرید که چگونه با این دو یادگار من بعد از من رفتار می کنید.

[رعنا ریاحی*خادمه قرآن*]

368 - منعزل بودن فعل ماضی از زمان

در آیه ی شریفه که فرمود: «قالوا کیف نکلّم من کان فی المهد صبیّاً»(3)، چگونه با کسی که در گهواره بوده است، سخن بگوییم؛ تعبیر به «کان» مخلّ به معنای آیه است. زیرا پاسخ دادن کودک وقتی معجزه است که فعلاً در گهواره و طفل باشد، نه آن که در روزگار گذشته در گهواره و طفل بوده است. چون همه ی افراد بزرگ سال هم روزی در گهواره طفل بوده اند، پس بهتر بود که بفرماید: «من فی المهد صبیٌّ»؛ کسی که در
گهواره طفل است.
علامه ی طباطبایی قدس سره جواب های متعددی از این اشکال را نقل و نقد کرده و در


369 - شهید در قرآن

واژه ی شهید و مشتقات آن بارها در قرآن کریم درباره ی: پیامبر، فرشته ی مراقب اعمال انسان ها، امت اسلام، جان باخته در راه خدا، گواه و حاضر به کار رفته است؛ اما شهید به معنای فدایی در راه خدا، یکی از مقدس ترین واژگان قاموس دینی است که در قرآن کریم به صورت «مقتول فی سبیل اللّه» از آن تعبیر شده است.
اهل لغت گفته اند: کشته شدگان در راه خدا را از آن جهت شهید گویند که فرشتگان رحمت بر مشهد او حاضر می شوند. بعضی دیگر گفته اند: زیرا خداوند متعال و فرشتگان بر رستگاری او گواهی می دهند. گروه سومی نیز گفته اند: چون در روز قیامت از او گواهی می طلبند.
به طور کلی شهیدان دارای این ویژگی های هستند:
الف - زنده بودن در نزد خدا؛ «و لا تقولوا لمن یقتل فی سبیل اللّه أموات بل أحیاء ولکن لا یشعرون».(2)
ب - از روزی خداوند در عالم برزخ بهره مند می شوند؛ «و لا تحسبنّ الّذین قتلوا فی سبیل اللّه أمواتاً بل أحیاء عند ربّهم یرزقون».(3)



370 - منظور از لقاء اللّه

«من کان یرجوا لقاء اللّه فانّ اجل اللّه لات»(5)
مفسران در زمان معنای لقای پروردگار وجوهی ذکر کردند:
1 - بعثت و قیامت.
2 - رسیدن به عاقبت زندگی و دیدار ملک الموت و حساب و جزا.
3 - ملاقات جزای خداوند یعنی ثواب و عقاب.


4 - ملاقات حکم خداوند در روز قیامت.
این وجوه از ظاهر کلام به دور است، مگر این که خواسته باشند لقاء اللّه را به لازمه اش تفسیر کنند. ظاهراً مراد از «لقاءاللّه» قرار گرفتن بنده در موقعیتی که میان او و پروردگارش حجابی نباشد، همچنان که روز قیامت چنین است. چون روز ظهور حقایق است که قرآن کریم فرمود: «و یعلمون أنّ اللّه هو الحق المبین»؛ آن روز یقین می کنند که خدا حق آشکار است. بنا بر این، لقای هر چیز علم یافتن به وجود اوست و روز
قیامت مردم به حقّانیّت خدا علم پیدا می کنند و لقای علمی بر ایشان حاصل می شود(1).
کوتاه سخن این که: لقا به معنای دیدن نیست. چنان که شخص نابینایی می گوید: من با فلانی ملاقات کردم و منظورش از ملاقات دیدن نیست. چون او چشم ندارد، اما در عین حال ملاقات کرده و علم به وجود طرفِ ملاقات پیدا کرده است.

[رعنا ریاحی*خادمه قرآن*]

371 - پیروی از خدا:

اتبع ما او حی الیک من ربک لا اله الا هو و اعرض عن المشرکین.
ای محمد هرچه از خدای تو به تو وحی شد از آن پیروی کن که خدایی جز آن ذات یکتا نیست و از مشرکان روی بگردان **انعام / 106.***.


372 - پیروی از قرآن:

کتاب انزل الیک فلا یکن فی صدرک حرج منه لتنذر به و ذکری للمومنین * اتبعوا ما انزل الیکم من ربکم لا تتبعوا من دونه اولیاء قلیلا ما تذکرون.
(ای پیامبر) کتابی است که به سوی تو فرو فرستاده شد پس تو دلتنگ مباش از او، تا بدان بیم دهی و پندی باشد برای مؤمنان * آنچه را که خدا به سوی شما فرستاده پیروی کنید و جز او از اولیاء دیگر پیروی نکنید، اما کمتر متذکر می شوید**اعراف / 2 و 3.***.


373 - پر برکت:

و هذا کتاب انزلناه مبارک فاتبعوه و اتقوا لعلکم ترحمون.
و این، خجسته کتابی است که ما آن را نازل کردیم پس از آن پیروی کنید و پرهیزگاری نمایید، باشد که مورد رحمت قرار گیرید**انعام، 155.***.

[رعنا ریاحی*خادمه قرآن*]

372 - پیروی از قرآن:

کتاب انزل الیک فلا یکن فی صدرک حرج منه لتنذر به و ذکری للمومنین * اتبعوا ما انزل الیکم من ربکم لا تتبعوا من دونه اولیاء قلیلا ما تذکرون.
(ای پیامبر) کتابی است که به سوی تو فرو فرستاده شد پس تو دلتنگ مباش از او، تا بدان بیم دهی و پندی باشد برای مؤمنان * آنچه را که خدا به سوی شما فرستاده پیروی کنید و جز او از اولیاء دیگر پیروی نکنید، اما کمتر متذکر می شوید**اعراف / 2 و 3.***.

[رعنا ریاحی*خادمه قرآن*]

373 - پر برکت:

و هذا کتاب انزلناه مبارک فاتبعوه و اتقوا لعلکم ترحمون.
و این، خجسته کتابی است که ما آن را نازل کردیم پس از آن پیروی کنید و پرهیزگاری نمایید، باشد که مورد رحمت قرار گیرید**انعام، 155.***.

[رعنا ریاحی*خادمه قرآن*]

374 - حق مردم بر اهل بیت و پیامبر:

لکم علینا العمل بکتاب الله تعالی و سیره رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم)و القیام بحقه و النعش لسنته.
حق شما بر ما این است که به کتاب خدا و روش پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) عمل کنیم و به حق او قیام کرده و احکام او را چون درفشی بر پا نگهداریم.

[رعنا ریاحی*خادمه قرآن*]

375 - عمل به قرآن:

قال الصادق (علیه السلام): الحافظ للقران العامل به مع السفره الکرام البرره.
کسی که قرآن را حفظ کند و به آن عمل نماید، با پیامبران بزرگوار و نیکو خواهد بود.

[رعنا ریاحی*خادمه قرآن*]

376 - قرائت بدون عمل:

قال رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم): و من قرا القرآن و لم یعمل به حشره الله یوم القیامه اعمی.
کسی که قرآن بخواند و به آن عمل نکند، خدا او را روز قیامت کور محشور خواهد کرد.

[رعنا ریاحی*خادمه قرآن*]

377 - قرآن برای عمل:

قال رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم): من تعلم القرآن فلم یعمل به و آثر علیه حب الدنیا و زینتها، استوجب سخط الله تعالی و کان فی الدرجه مع الیهود و النصاری الذین ینبذون کتاب الله وراء ظهورهم.
کسی که قرآن را بیاموزد و به آن عمل نکند و دنیا دوستی و زینت آن را بر قرآن ترجیح دهد، سزاوار خشم خداوند است، و در ردیف یهود و نصاری قرار خواهد داشت که کتاب خدا را پشت سر انداختند.

[رعنا ریاحی*خادمه قرآن*]

378 - خدا را در قرآن!:

قال الامام علی (علیه السلام): الله الله فی القرآن، لا یسقکم بالعمل به غیر کم.
امام علی (علیه السلام) فرمودند: قسم به خدا، قسم به خدا، درباره قرآن، مبادا دیگران در عمل به آن بر شما پیشی گیرند.