خان چیست و جنس و نقش خان در سلاح؟
برجستگی های مارپیچ مانند درون سلاح خان نامیده می شود. این تعریف جامع و ساده از خان درون لوله می باشد اما اینکه این برجستگی ها چه نقشی در سلاح ایفا می کنند بسیار فراتر از این جمله مختصر می باشد.
در ابتدای اختراع تفنگ که لوله آنها بوسیله عمل چکش کاری و آهنگری ورقهای فولادی بدور میله ای فولادی بصورت لول در می آمد. پروسه تولید لوله بسیار کند و طاقت فرسا بود. ضمن آنکه این لوله ها چندان از نظر تحمل فشار بالای ناشی از اشتعال باروت قابل اعتماد نبودند. این تفنگ های اولیه تنها دارای لوله هایی بودند که یک سر آن بسته بود و طرف دیگر باز. عمل آماده سازی تفنگ برای شلیک به وسیله ریختن باروت از سر باز لوله ، کوبیدن اندک آن بوسیله میله ای به نام « سمبه » و ریختن چندین ساچمه کوچک ویا قراردادن یک ساچمه به اندازه قطر داخلی لوله انجام می پذیرفت. در هنگام شلیک تک ساچمه به دلیل کروی شکل بودن آن تنها اصابت به هدف مهم بود آن هم در فواصل زیر 100 متر. در زمان جنگهای داخل امریکا یک امریکایی بنام ژنرال می نی برای سربازان ارتش شمالی امریکا تفنگی ساخت که دارای لوله ای با بر جستگی هایی در آن بود. این برجستگی های مار پیچ داخل لوله موجب افزایش برد گلوله سلاح تا مسافت های بالاتر از 300 متر می شد و این حد فاصل 200 متری با نیروی مقابل و امتیاز هدف قرار دادن آنها موجب تحمل شکست های بسیاری برای ارتش جنوبی شد. تا چندین سال بعد هنوز کسی پی به میزان اهمیت این اختراع نبرده بود. با اختراع تفنگهای ته پر و ساخت فشنگهایی با مرمی های نیمه کروی و یا نوک تیز اهمیت خانهای موجود در لوله بیشتر شد.
جنس لوله و خان از چیست ؟
جنس خان درست مانند جنس لوله سلاح است. در حقیقت خان برآمدگی مارپیچی می باشد که در پروسه تولید لوله ( خان کشی ، خان مالی و یا خان کوبی ) ایجاد می شود. بدلیل آنکه لوله سلاح باید تنش و فشار بسیار بالای حاصل از اشتعال باروت را تحمل نماید ، دارای سختی بسیاری نمی باشد. یعنی عملیات آبکاری بر روی آن انجام نمی گیرد اما کریستالهای فلز آن در طی پروسه تولید بصورت یکسان و فشرده در می آیند.
نقش خان در لوله سلاح چیست و چه تاثیری بر روی حرکت مرمی می گذارد ؟
وجود خان ، موجب ایجاد حرکت دورانی در مرمی حول محور طولی لوله می گردد. این حرکت دورانی چیزی تقریبا معادل 20 تا 25 هزار دور در دقیقه است. این امر موجب می شود تا اولا مرمی با ثبات بیشتری مسیر تا هدف را طی نماید ، ثانیا مرمی با نوک به هدف برخورد کرده و ثالثا موجب می شود تا مرمی مدت زمان بیشتری مسیر لوله را طی نماید و به همین دلیل نیروی پتانسیل بیشتری را جذب نماید و رابعا هنگام برخورد با هدف از حول محور دورانی خود لنگ خورده و در بافت زنده جراحت بیشتری را ایجاد نماید. برای درک بهتر عمل خان می توان به یک فرفره اشاره نمود. یک فرفره به خودی خود بدون نیروی دورانی امکان ایستایی ندارد اما با حرکت دورانی حول محور طولی خود می تواند با ثبات بر روی نوک خود به حرکت ادامه دهد و در صورتی که نیروی خارجی به آن وارد بیاید بلافاصله از دوران حول محور طولی خود خارج می شود و به یک سو پرتاب می شود. این عمل نشانگر ثبات پرواز مرمی و چگونگی ایجاد جراحت در بافت زنده است.
اگر بخواهیم یک مرمی را به داخل یک لوله خان دار وارد کنیم اینکار عملا غیر ممکن خواهد بود زیرا همین برجستگیهای داخل لوله مانع از ورود مرمی به داخل لوله می شود. اما هنگامی که فشنگ شلیک شد، نیروی بسیار زیاد و فشار بالای حاصل از اشتعال باروت موجب به حرکت در آمدن مرمی داخل لوله سلاح می شود. این برجستگی ها (خان ) موجب ایجاد شیار بر روی بدنه مرمی گشته و آن را وادار به گردش دورانی حین حرکت در طول سلاح می کنند. بدلیل آنکه جنس مرمی از فلزی نرم و شکل پذیر مانند سرب ساخته می شود و با یک غلاف مسی روکش می شود و جنس لوله از فلز سخت ساخته می شود براحتی بر روی آن شیار ایجاد می شود. به همین دلیل هم از فرسایش سریع خان جلوگیری شده و هم از ایجاد براده فلز در درون لوله جلوگیری می شود.