ماجرای اشک های یک طلبه پشت بیمارستان بیماران کرونایی؟!

[مصطفی*شیعه ال طاها*]

در روزهای اخیر تصویر یک طلبه که گوشه حیاط یک بیمارستان سر در گریبان فروبرده و می گرید، بازتاب گسترده ای داشت. این تصویر مربوط به محوطه بیمارستان فرقانی قم است که محل درمان و بستری شدن بیماران کرونایی است و آن فرد، حجت الاسلام محمد مداح طلبه جوانی است که در روزهای گذشته همسر جوان و باردارش به دلیل ابتلا به کرونا در این بیمارستان بستری شده بود و او نیز همراه با سایر گروه های جهادی مشغول خدمت رسانی به بیماران کرونایی بوده است. با این حال، پنج شنبه شب گذشته، همسر این طلبه به دلیل ایست قلبی درگذشت و جنین های او نیز زنده نماندند. این ماجرای تاثربرانگیز در فضای مجازی و رسانه ای بازتاب گسترده ای داشت. به ویژه این که بعد مشخص شد این طلبه برای آن که روحیه بقیه بیمارهای بستری خراب نشود، رفته و در گوشه ای خلوت، بغض اش را در پی از دست دادن همسرش که تازه حدود یک سال بود ازدواج کرده بودند و دوقلوهایی که هرگز ندید، خالی کرده است.

حسین کازرونی فعال توئیتری با انتشار تصویر این طلبه نوشت: «از طلبه‌های جهادگر یکی از بیمارستان‌های قم است. همسر باردارش که در آی‌سی‌یوی همان بیمارستان بستری بوده، از دنیا رفته است. هم خودش و هم نوزادش که هرگز متولد نشد. رفته است یک گوشه خلوت را پیدا کرده و آرام گریه می کند تا روحیه بقیه مریض‌ها خراب نشود.» حجت الاسلام محمد مداح به خبرگزاری مهر گفته است که از سال ۹۶ به قم آمده و ۱۵ آذر سال گذشته ازدواج کرده و او و همسرش در قم اقوامی نداشتند و غریب بودند.


بنا بود اسم بچه مان را محسن بگذاریم

«این طلبه با اخلاص و فداکاری برای جلوگیری از خراب شدن روحیه بیماران کرونایی،دوستان جهادگرش و کادر درمانی، غم بی امانش را فرو می خورد، به بیرون از محوطه بیمارستان می‌رود و در گوشه‌ای زانوی ماتم بغل می‌کند و در غم فراق یارش اشک ماتم می ریزد...مهمان خانه ساده اش شدیم. حجت الاسلام محمد مداح اصالتا آذری است، در شهر قم غریب و به قول خودش تنها آشنایشان حضرت معصومه(س) است. داغدار است و دعا می‌کند: هیچ کس داغ فرزند نبیند. هنوز باورش نیست، فرزند شش ماهه اش قبل از این که به دنیا بیاید از دنیا رفته، در مدتی که همسرباردارش در بیمارستان بستری بود، دست از کمک به بیماران کرونایی بر نمی داشت .محمد با بی تابی می گوید: بنا بود اسم بچه مان، محسن باشد. مادر همسرش هم از اول مجلس گاهی آرام و گاهی بلند، بی بهانه می‌گریست. پدر همسرش می‌گوید: این هجوم ویروس مانند جنگ آمریکا با ماست، ما نباید کوتاه بیاییم.آخر مجلس با روضه حضرت زهرا(س)، مجلس غوغا شد.»

[مصطفی*شیعه ال طاها*]

طلبه ها در بیمارستان ها چه می کنند؟

با این حال حجت الاسلام محمد مداح تنها روحانی نیست که مشغول خدمت به بیماران کرونایی است. این روزها طلاب حوزه های علمیه در کنار دیگر اقشار و نیروهای جهادی با رشادت و از خودگذشتگی وارد کارزاری شدند که کمتر کسی جرئت حضور در این صحنه را دارد. طلاب جوان که در بین آنان افراد فاضل هم کم نیستند، از تی کشیدن کف راهروی بیمارستان تا عوض کردن محل بستری بیماران ابایی ندارند و متواضعانه این کارها را انجام می‌دهند و این همه از خودگذشتگی موجب تحسین بیماران و کادر پزشکی شده است. به گزارش رکنا، به تازگی ویدئویی از ضدعفونی یکی از شهرها توسط گروه طلاب در فضای مجازی منتشر شده است. سرپرست این گروه خود را خادم مردم می داند و می گوید: «ما به این جا آمده ایم تا جان مان را فدای این مردم کنیم».پیش از این حجت الاسلام محمدهادی شفیعی دبیر انجمن اساتید انقلابی سطوح عالی حوزه علمیه قم که اکنون مسئول کمیته اعزام ستاد بحران حوزوی است، درباره فعالیت هایی که طلاب در بیمارستان ها انجام می دهند به خبرگزاری حوزه گفته بود: «طلبه ها در همه قسمت ها حضور دارند؛ دوستان جهادی ما ابتدا در بخش های عمومی مشغول به کمک رسانی بودند و در آی سی یو و سی سی یو وارد نمی شدند ولی الان به اقتضای نیاز امروز بیمارستان ها، در آی سی یو و سی سی یو هم وارد شده اند و به خدمت رسانی مشغول اند.» وی در پاسخ به این پرسش که طلبه ها دقیقا چه کاری در بیمارستان انجام می دهند؟ اظهار کرده بود: هر کاری که تصور می کنید در بیمارستان باید انجام شود، عزیزان طلبه و غیرطلبه ما انجام می دهند. از قرص های بیماران که پرستاران روی میز بیمار می گذارند گرفته تا بسیاری از کارهای دیگر. برخی از این بیماران توانایی مصرف این قرص ها را ندارند و بچه های ما کمک می کنند تا بتوانند قرص ها را مصرف کنند.همچنین برخی تنظیف ها، تمیزکاری ها و برنامه های دیگری وجود دارد که قابل بیان نیست و طلاب و فضلا انجام می دهند.


این آخوند آشنا نیست؟!
«طلبه آذری دل همه مان را سوزاند. همسرش درحالی که دوقلو باردار بود مبتلا به کرونا می شود و از دنیا می رود و او حتی اجازه نداد اشکش مقابل بیماران سرازیر شود تا نکند جهادخدمتش ناتمام بماند. روزها در بیمارستانی که همسرش بستری بود به بیماران کرونایی خدمت می کرد و هرازگاهی از گوشه در اتاق، همسرش را نظاره می کرد و زیرلب برایش ذکر می گفت و دعا می خواند. اما این آخوند آذری آشنا نیست؟ آشناست. او همان است که ابتدای امسال در میان آب بود و پیرمرد اهل سنت سیل زده را بر دوش می کشید یا شعر می خواند و ذکر می گرفت و گِل های تلنبار شده در خانه عروس و داماد لر را جمع می کرد. به یاد آوردید؟ آشناست. این آخوند همان است که وقتی دختر خانم در حلقه اراذل گرفتار شده بود تاب نیاورد و رگ غیرتش را مقابل تیغ قمه اوباش قرار داد تا ناموس مردم امان یابد...او همان است که سه ماه خانواده را تنها گذاشت و در یکی از روستاهای سرپل ذهاب برای اهل حق کارگری کرد و خانه ساخت...این طلبه از همان طلابی است که هرچه از محرم و نامحرم شنید و طعنه خورد، حتی سربلند نکرد تا از خود دفاع کند.این طلبه آشناست... با نسل جدیدی از آخوندها مواجهیم. با کسانی که علم شان برای عمل شان است. طلبه نسل جدید قیام کرده علیه مشربی است که علم اش برای علم است و حجره و مدرسه. طلبه نسل جدید، طلبه نسل قیام است که می آموزد تا رنگی زند و نقشی کشد. بلند شده است تا بلند کند و قیامش را در قیام دیگران بسازد.طلبه نسل جدید منبرش بر دوش است و خطبه اش در عملش. این طلبه آشناست؛ این طلبه ها آشنا هستند. طلبه نسل جدید، تربیت شده دست انقلاب خمینی اند. راز آشنایی شان این جاست.»

[مصطفی*شیعه ال طاها*]