ویژه نامه ماه پر فیض شعبان*هنگامه شور و شعف*

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

ماه خوبان ماه شعـــبان میرسد
موسم گل های بسـتان میرسد

شاخ طوبی سر زد از خلـد برین
مژده اینک ماه غفـــــران میرسد

مولد بوالفضل و سجاد و حسین
یاورانی بهــــــــــــر قرآن میرسد

زادروز مهـــــــــــدی صاحب زمان
سروری بر اهــــل ایمان میرسد

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

صلوات شعبانية

صلوات هر روز ماه شعبان

أن يصلّي عند كلّ زوال من ايّام شعبان وفي ليلة النّصف منه بهذه
الصّلوات المرويّة عن السّجاد عليه السلام:

اللّـهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد،

شَجَرَةِ النُّبُوَّةِ،

وَمَوْضِعِ الرِّسالَةِ،

وَمُخْتَلَفِ الْمَلائِكَةِ،

وَمَعْدِنِ الْعِلْمِ،

وَاَهْلِ بَيْتِ الْوَحْىِ،

اَللّـهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد

الْفُلْكِ الْجارِيَةِ

فِي اللُّجَجِ الْغامِرَةِ،

يَأْمَنُ مَنْ رَكِبَها،

وَيَغْرَقُ مَنْ تَرَكَهَا،

الْمُتَقَدِّمُ لَهُمْ مارِقٌ،

وَالْمُتَاَخِّرُ عَنْهُمْ زاهِقٌ،

وَاللاّزِمُ لَهُمْ لاحِقٌ،

اَللّـهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد،

الْكَهْفِ الْحَصينِ،

وَغِياثِ الْمُضْطَرِّ الْمُسْتَكينِ،

وَمَلْجَأِ الْهارِبينَ،

وَعِصْمَةِ الْمُعْتَصِمينَ،

َللّـهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد صَلاةً كَثيرَةً،

تَكُونُ لَهُمْ رِضاً

وَلِحَقِّ مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد اَداءً وَقَضاءً،

بِحَوْل مِنْكَ وَقُوَّة يا رَبَّ الْعالَمينَ،

اَللّـهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد،

الطَّيِّبينَ الاَْبْرارِ الاَْخْيارِ،

الَّذينَ اَوْجَبْتَ حُقُوقَهُمْ،

وَفَرَضْتَ طاعَتَهُمْ وَوِلايَتَهُمْ،

اَللّـهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد،

وَاعْمُرْ قَلْبي بِطاعَتِكَ،

وَلا تُخْزِني بِمَعْصِيَتِكَ،

وَارْزُقْني مُواساةَ مَنْ قَتَّرْتَ عَلَيْهِ

مِنْ رِزْقِكَ بِما وَسَّعْتَ عَلَيَّ مِنْ فَضْلِكَ،

وَنَشَرْتَ عَلَيَّ مِنْ عَدْلِكَ،

وَاَحْيَيْتَني تَحْتَ ظِلِّكَ،

وَهذا شَهْرُ نَبِيِّكَ سَيِّدِ رُسُلِكَ،

شَعْبانُ الَّذي حَفَفْتَهُ مِنْكَ بِالرَّحْمَةِ وَالرِّضْوانِ،

الَّذي كانَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَآلِه وَسَلَّمَ

يَدْاَبُ في صِيامِه وَقِيامِه

في لَياليهِ وَاَيّامِه

بُخُوعاً لَكَ في اِكْرامِه

وَاِعْظامِه اِلى مَحَلِّ حِمامِهِ،

اَللّـهُمَّ فَاَعِنّا عَلَى الاْسْتِنانِ بِسُنَّتِه فيهِ،

وَنَيْلِ الشَّفاعَةِ لَدَيْهِ،

اَللّـهُمَّ وَاجْعَلْهُ لي شَفيعاً مُشَفَّعاً

وَطَريقاً اِلَيْكَ مَهيعاً،

وَاجْعَلْني لَهُ مُتَّبِعاً

حَتّى اَلْقاكَ يَوْمَ الْقِيامَةِ عَنّي راضِياً،

وَ عَنْ ذُنُوبي غاضِياً،

قَدْ اَوْجَبْتَ لي مِنْكَ الرَّحْمَةَ وَالرِّضْوانَ،

وَاَنْزَلْتَني دارَ الْقَرارِ وَمَحَلَّ الاَْخْيارِ.

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

ترغيب به روزه ماه شعبان

شیخ از صفوان جمال روایت كرده حضرت امام صادق علیه السلام به من فرمود :

كسانى را كه در اطراف تو هستند را بر روزه گرفتن در ماه شعبان ترغیب کن.

گفتم فدایت شوم مگر در فضیلت آن چیزى هست؟

فرمود: بله.
همانا كه رسول خدا صلى الله علیه و آله هر گاه هلال ماه شعبان را مى‌دید به مُنادیى امر مى‌فرمود كه در مدینه ندا مى‌كرد:

اى اهل مدینه من رسولم از جانب رسول خدا صلى الله علیه و آله به سوى شما.

ایشان مى‌فرماید:

آگاه باشید همانا شعبان ماه من است پس خدا رحمت كند كسى را كه یارى كند مرا بر ماه من یعنى روزه در آن ماه روزه بگیرد.

سپس از حضرت صادق علیه السلام و ایشان از امیرالمؤمنین علیه السلام نقل کرد که مى‌فرمود:

از زمانى كه شنیدم منادى رسول خدا صلى الله علیه و آله ندا كرد در ماه شعبان، ترک نشد
از من روزه شعبان و ترک نخواهد شد از من تا مدتى كه حیات دارم ان شاء الله تعالى.



سپس مى‌ فرمود كه روزه دو ماه شعبان و رمضان توبه و مغفرت از خدا است.

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

سوم، چهارم و پنجم شعبان، به ترتیب روز ولادت حضرت
اباعبدالله الحسین(ع)، حضرت ابوالفضل (ع) و امام سجاد(ع) است.

در این ایام مبارک سه نور از انوار مقدس الهی و سه وجود
عرشی در فرش حاضر شدند تا زمینیان از نور وجودشان بهره برند

تا فرشیان عرشی شوند، تا رهجویان، راهبر و راهنما را بشناسند
و به هدف عالی عبودیت و قرب برسند

که جز آنان دیگر مدعیان، کورند و خود نیازمند
چراغ راه اند و نتوانند عصاکش کوری دگر شوند.

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

ماه عشق است ماه عشاق است
ماه دل های مست و مشتاق است

در میخانه ی کرم شد باز
الدخیل این حریم ِ رزاق است

ریزه خوارش فقط نه اهل زمین
جرعه نوشش تمام آفاق است

بی حساب است فضل این ساقی
شب جود و سخا و انفاق است

بین دلهای بیدلان امشب
با سر زلف یار میثاق است

شب زلف مجعّدش «والّیل»
صبح چشمش به عالم اشراق است

«قبره فی قلوب من والاه»
حرمش قبله گاه عشاق است

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

شعبان که همه سُرور و مهر است
و صفاباغی است ز گلهای الهی وَلا

هم عطر حسین دارد و عباس و علیِ
هم عطر علی اکبر و موعود خدا

ماهی که سراسر همه نور است شعبان
تابنده به نورِ پنج تا دُرّ گران

از لعل حسین و دُرّ عباس و علی
از دُرّ علی اکبر و موعود جهان

شعبان که همه گلاب و عطر و خُتن است
خوشبو و معطر به گل پنج تن است

عطری زِ ابالفضل و حسین و سجاد
هم یاس علی اکبر ع و هم نرگسِ ابن الحسن است





امضاء

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

ماه شعبان است و هنگامه شور و شعف و شکفتن؛
شکفتن خجسته گل‌های ملکوت در باغ بارور هستی.

ماه پایان دردهای دردائیلی است به برکت تبسّم طبیبی
که لبخنده‌هایش مرهم زخم ها و درمان شکسته بالی فطرس هاست.

ماه لالایی های میکائیلی است؛
ماه گهواره جنبانی جبرائیلی است.

ماه ولایتِ ماه است؛
ماهی که از ساحل علقمه
تا سواحل همه قلب‌ها میزبان روشنایی اوست.

ماه مهتابی قمری که پرچم
بر قلّه قلب‌ها زده است.

ماه، پس از آفتاب طلوع می کند
و آفتاب پس از ماه، چند ماه در یک ماه طالع می‌شوند!

طلوع آفتاب نیایش پس از میلاد ابوالفضلی
که سرنشسته بر نیزه‌اش با خورشید روشنی آشکار بود
که بر امواج و جزر و مد پیشانی‌اش دمیده بود.

آری طلوع پیشانی روشن،
مقدمه سجود است؛ مقدمه طلوع سجاد(ع)!

فرخنده باد تبسّم شیرین علی(ع)
در یازدهمین روز شعبان؛ اشراق ادب و وقار
بر دستان نازنین حسین(ع)، دمیدن خورشید اکبر
بر دستان لیلا(س). طلوع روز در شب لیلا(س).

خجسته و مبارک باد طلوع مصباح هدایت،
ساقی و امام سجّاده و آبروی ادب و وقار در منظومه ولایت.

مبارکتر باد آفتابی که در میانه ماه،
هرچه کهکشان و آسمان و عیان و نهان را به
ضیافتکدة ی روشنای غروب ناپذیر خود می‌خواند.

مبارک باد طلوع مهدی(عج) از مشرق سامرّا.
مبارک باد دسته گلی که نرگس از کرانه
و ساحل کوثر به بهشت نگاه منتظران می‌بخشد.

فرخنده باد شعبان،
این واژه پنج حرفی شکفتنی که
پنج گلبرگ‌ حسین(ع)، عباس(ع)،
سجاد(ع)، اکبر(ع) و مهدی(عج) دارد.

فرّخ و میمون باد ماهی که
دروازه ورود به رمضان است؛
ماهی که کلید بهشت است؛ کلید رستگاری.

مبارک باد شعبان رمضان آور.
این ماه بر شیفتگان شوریده خانواده خدا مبارک ترین باد.

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

نفس باد صبا مشك فشان خواهد شد
عالم پير دگر باره جوان خواهد شد

ارغوان جام عقيقى به سمن خواهد داد
چشم نرگس به شقايق نگران خواهد شد

اين تطاول كه كشيد از غم هجران بلبل
تا سراپرده گل نعره‏زنان خواهد شد

گر ز مسجد به خرابات شدم، خرده مگير
مجلس وعظ درازست و زمان خواهد شد

اى دل ار عشرت امروز به فردا فكنى
مايه نقد بقا را كه ضمان خواهد شد؟

ماه شعبان منه از دست قدح كاين خورشيد
از نظر تا شب عيد رمضان خواهد شد

گل عزيز است غنيمت شمريدش صحبت
كه به باغ آمد ازين راه و از آن خواهد شد

مُطربا مجلس انس است، غزل خوان سرود
چند گوئى كه چنين رفت و چنان خواهد شد

«حافظ» از بهر تو آمد سوى اقليم وُجود
قدمى نِه به وداعش كه روان خواهد شد