کودکان تحت تاثیر والدین، افراد خانواده و جامعه شان رفتارهای خاصی را بهدست میآورند. بیشتر کودکان دارای مسائل رفتاری جزئی و کوچکی از جمله انعطاف ناپذیری، بیادبی یا کم توجهی هستند. اما درصورتیکه این مسائل پیچیده شوند به اختلال تبدیل خواهند شد. تقریبا یکی از هر پنج کودک تحت تاثیر یک اختلال عاطفی یا رفتاری و روانشناختی قرار دارد. یکی از این اختلالات روانشناختی اختلال دوقطبی در کودکان است که در این وضعیت نوسانات خلق و خویی شدید، بیش فعالی طولانی مدت و به دنبال آن بیحالی، کج خلقی، ناامیدی و رفتار غلط در کودکان مبتلا به اختلال دوقطبی دیده میشود.
۱. اختلال دوقطبی چیست
اختلال دوقطبی در مراحل اولیهاش ممکن است بسیار خفیفتر و نامشهود باشد. این بیماری که تحت عنوان افسردگی نیز شناخته میشود، وضعیتی است که گریبان زندگی تقریبا ۵ درصد جمعیت بزرگسال جهان را در هر سال می گیرد. قربانیان این اختلال مجبورند در دنیایی متغیر از عواطف زندگی کنند که هیچ کنترلی بر آن ندارند. این اختلال غالبا دوستان و خانوادهی فرد مبتلا را نیز تحتتاثیر قرار میدهد.
اختلال دو قطبی اساسا دورههای به شدت نامتوازنی بین شیدایی(مانیا) و افسردگی است. این امر سبب ایجاد فراز و نشیبهای شدید با تغییرات روحی ناگهانی و غیرقابل کنترل میشود. بسامد این دورهها بین افراد متفاوت است و برخی بیشتر از افسردگی مستعد شیدایی هستند و بالعکس و برخی از بیماران ممکن است کاملا از واقعیت جدا شوند.
به طور میانگین اختلال دو قطبی معمولا در اواسط بیست سالگی ایجاد میشود، اما شروع علائم در کودکان کم سنوسال و بزرگسالان میانسال نیز دیده شده است. این اختلال به عنوان ششمین ناتوانی شایع در دنیا میتواند از طریق وراثت منتقل شود یا از افسردگی ناشی شود.
۲. علایم اختلال دوقطبی
بهترین راه برای تعیین آنکه آیا شما یا شخصی که میشناسید اختلال دو قطبی دارید یا نه، جستوجو به دنبال علائم افسردگی، شیدایی، یا ترکیب این دو است.