ویژه نامه ماه مبارک رمضان *فصل عاشقی *

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

بازآی که مهمان خدائی...

ای آنکه نگه دوخته بر بزم خدایی
خوش باش بر این شیوه که نور دل مایی

پیداست از این حال که دلداده اویی
زیباست چه بسیار که از خویش رهایی

نشنیده ای آیاکه زند جارچی عرش
گلبانگ, که بازآی, که مهمان خدایی

ماه رمضان آمده و مائده بر پاست
دعوت همگا نیست چرا زود نیایی

آن به که زهر خوان دگر چشم بپوشی
زیباست بر افطاز خدا لب بگشایی

غافل منشینید که در عرش خبر هاست
چتری به سر آرید که فری است همایی

خوان کرمش مائده هردو جهانست
آن به که بر این سفره گسترده در آیی

گاهیست به پدرام چرا قدر ندانی
ماهیست همه بدر چرا ماه نپایی

یک شب که بمقدار به عمریست برابر
آنرا زچه هر سال به عمرت نفزایی؟

خیل ملک آید به سلام تو در این شب
حیف است که بر خاک تو رخسار نسایی

آرند و د مانند به هر روح روانی
آیند و رسانند به هر گوش ندایی

تا صبحد مان پیش تو مانند به تکریم
هر لحظه به سازی و نوازی و نوایی

تنها نه فقط قدر تو تقدیر نمایند
بر درد دلت میرسد از غیب دوایی

گیرند به تکلیف تو ازحور کنیزی
بخشند به تشریف تو از نور قبایی

جویند به رضوان تو در قرب مقامی
سازند به تمکین تو در خلد سرایی

بر ره سپران مژده همین بس که به فرجام
با روزه برد راه سپر راه به جایی

دعوت که به مهمانی قرب است عزیزان
آن کس بپذیرد که بر او نیست ریایی

ناظم نه طمعکار سراید غزل اما
هر گفته برد اجری و هر کرده جزایی

شاعر:ناظم

[مصطفی*شیعه ال طاها*]

آنکه از فرط گنه ناله کند زار کجاست؟

آنکه زاغیار برد شکوه بر یار کجاست

باز ماه رمضان آمد و بر بام فلک



می زند بانگ منادی که گنه کار کجاست

سفره رنگین و خدا چشم به راه من و توست



تاکه معلوم شود طالب دیدار کجاست

بار عام است خدا را به ضیافت بشتاب



تا نگوئی که در رحمت دادار کجاست
مرغ شب نیمه شب دیده به ره می گوید



سوز دل ساز بود دیده بیدار کجاست

ماه رحمت بود ای ابر خطاپوش ببار



تا نگویند که آن وعده ایثار کجاست

حق به کان کرمش طرفه متاعی دارد


در و دیوار زند داد خریدار کجاست

آن خدائی که رحیم است و کریم است و غفور



گوید ای سوته دلان عاشق دلدار کجاست

من ژولیده به آوای جلی می گویم



آنکه با توبه ستاند سپر نار کجاست

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

روزهای با تو بودن خوب است؛
خوب تر از روزهای سبز بهشت.

چقدر عطر آمدنت را دوست دارم!
در آستانه تو که می ایستم، خداوند را حس می کنم.

با تو می شود همه سرنوشت ها را عوض کرد.
من یقین دارم که شب های قدر تو، شب های رقم خوردن سرنوشتند.

وقتی که عطر تو را حس می کنم، دوست دارم زودتر برسی،
تا دوباره چشم انتظار افطارهایت بنشینم و نیمه های شب، به شوق سحر بیدار شوم.

چقدر صدای اذان، دل نشین تر می شود، وقتی که تو آمده باشی!
صدای ربنا را که می شنوم، بوی بهشت را احساس می کنم.

هر روز موقع افطار که می شود، گمان می کنم که در آستانه بهشت
ایستاده ام و دارم به کاینات فخر می فروشم.

عباس محمدی

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

رمضان می آید

رمضان می آید ، خواه باشیم ،یا نباشیم


اول هر رمضانی که بر ما گذشت ، توفیق درک آن را از خدا خواستیم

اما کداممان حاصل کردیم خدا عالم تر است


کداممان با خلوص خواستیم ، خدا عالم تر است


از خدا می خواهیم همه محسنات رمضان را نسیبمان کند


اگر ظرف های مان از نظر گنجایش و دوام متفاوت است

کاستی هایشان را برایمان بر طرف کند

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

قال الصادق عليه السلام:

انما فرض الله الصيام ليستوى به الغنى و الفقير.

امام صادق عليه السلام فرمود:

خداوند روزه را واجب كرده تا بدين وسيله دارا و ندار (غنى و فقير) مساوى گردند.

من لا يحضره الفقيه، ج 2 ص 43، ح 1

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

الهی! همه این و آن را تماشا کنند
و حسن خود را، که عجیب تر از خود نیافت.

الهی! دل بی حضور چشم بی نور است،
این دنیا را نمی بیند و آن، عقبی را.

الهی! همه حیوانات را در کوه و جنگل می بینند
و حسن در شهر و ده.

الهی! هر که شادی خواهد بخواهد،
حسن را اندوه پیوسته و دل شکسته ده.

الهی! آن که خوب را حباله اصطیاد مبشرات نکرده است،
کفران نعمت گرانبهائی کرده است.

الهی! مراجعات از مهاجرت به سویت تعرب بعد
از هجرت است و تویی که نگهدار دل هایی.

الهی! آن که در نماز جواب سلام نمی شنود،
هنوز نمازگزار نشده، ما را با نمازگزاران بدار.

الهی! خوشا آن که بر عهدش استوار است
و همواره محو دیدار است.

الهی! آن کس تاج عزت بر سر دارد که حلقه ارادتت
را در گوش دارد و طوق عبودیت را در گردن

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

به استقبال ماه باید رفت

خداوند به زمینیان وعده ضیافتی باشکوه در شب اول ماه رمضان را
داده بود؛ اما هلال لاغر ماه، خود را پشت چادر پولک دار
شب پنهان می کرد

و مردمان، بر پنجه پایشان قد می کشیدند
و در آسمان چشم می چرخاندند و ماه را نمی دیدند.

گروهی، از انتظار خسته شدند و میهمانی را
فراموش کردند و به خانه هایشان بازگشتند.

گروهی دیگر، چشم به راه ماه ماندند تا روز میهمانی معلوم شود

اما گروه سوم تصمیم گرفتند زودتر از موعد میهمانی به پیشواز
آن بروند...آن شب ماه را در آسمان دلشان دیدند.

نزهت بادی

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

من آمده ام باز ....

رمضان آمد و من دوباره
با کوله باري از نياز آمده ام
که جرعه اي از آغوش گرم مناجاتت را
به دل نا آرامم بچشاني
و تصوير شيريني مقام وصال را
به کام افکار و اعمالم نشان دهي...

و من آمده ام باز تا
مهمان لحظه هاي سبز بي خويشتن شوم
تا از بلنداي آسمان،
اين پنجرۀ هفت رنگ رؤيايي
که بارگاه هميشه گسترده ملائک است،
بال بگشايم و پر بسايم به مدار عشقت
تا دور دست تکامل و عرفان!

مرا درياب يا سَتَّار َالعُيُوب
تا پهن دشت پيکرم که فرسوده
از علف هاي هرز کوته بيني و کج نگري شده را
با حضور سبز و روحاني ات بياميزم!

قنوتم را ببين که نيازم را به نمايش مي گذارد
در آسمان آبي عظمت تو
و از برهوت کلمات نجاتم ده
که هيچ واژه اي گوياي احساساتم نيست!

يا ربَّ النُور العَظيم ...
در ماه آفتاب آفريني مرا با نورخويش تجلي ده؛
در نور مهمان کن؛ با نور بياميز؛

با نور متولد کن و با نور بميران...
يا نُورَ الْمُسْتَوْحِشينَ فِي الظُلَم...

[مصطفی*شیعه ال طاها*]

رمضان آمد و سرداد ندا، این دل من:

بار الها! به لب تشنه‌ی ارباب:العفو...

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

ماه رمضان و طلب نعمت

اسلام، هم دنیای انسان را تأمین می کند و هم سعادت اخروی او را.
دعاهای ماه مبارک رمضان، هم گویای جامعیت اسلام است.

از جمله خواسته های مطرح شده در ادعیه ماه مبارک،
بی نیازی فقیران، سیری گرسنگان، پوشش بی جامگان،
ادای قرض بدهکاران، گشایشِ گرفتاران، بازگشت غریبان،
آزادی اسیران، اصلاح امور و شفای بیماران است.

در دعای شب بیست و سوم این ماه پر از رحمت و مغفرت،
در کنار حج و زیارت، طول عمر و وسعت رزق خواسته شده است؛
چرا که طول عمر همراه با طاعت الهی و وسعت رزقِ حلال،
همواره از خواسته های بندگان بوده و از نظر اسلام نیز پسندیده است.