در آیه 56 سوره نمل می خوانیم:
فَما کانَ جَوابَ قَوْمِهِ إِلاّ أَنْ قالُوا
أَخْرِجُوا آلَ لُوطٍ مِنْ قَرْیَتِکُمْ إِنَّهُمْ أُناسٌ یَتَطَهَّرُونَ
ولی پاسخ قومش جز این نبود که گفتند:
«خاندان لوط را از شهرتان بیرون کنید، زیرا آنان مردمی هستند که پاکیزگی می جویند.»
استاد قرائتی در تفسیر این آیه می گوید:
مجرمان چون منطق ندارند، در برابر انبیا به زور متوسل می شوند.
در محیط آلوده، پاکدامنی جرم است.
نهی از منکر، گاهی تاوان تبعید شدن دارد.
در برابر گناه، سکوت ممنوع است، لااقل فضا را بر گناهکار تنگ کنیم.
آزادی برای گناه، تفکر قوم لوط
است.
چون فطرت گناهکار پاک است،
لذا خود را مجرم و دیگران را پاک می بیند.