انسان کلید اسرار هستی

[سلمان رستگار(امیری حسین و نعم الامیر)]

دستور اول: با چند نفر دوست و هم فکر یا خانواده خود، دور یک میز چوبی سه پایه بنشیند و کف دست های خود را با انگشت ها از یکدیگر باز کنید؛ بدون تکیه و فشار روی میز طوری بگذارید که انگشت کوچک دست راست شما با انگشت کوچک
ص:182
دست چپ شخص دیگر (کسی که در طرف راست شما نشسته) مماس گردد. همچنین انگشت کوچک دست چپ شما انگشت کوچک دست راست دوست شما (از طرف چپ) را لمس کند و مانند این ارتباط بین دست های سایر افراد دور میز باشد؛ سپس همه متوجه حضور یک روح باشید و فاتحه بخوانید و عامل (از بین جالسین دور میز، یکی که باصفاتر و باسابقه تر است عامل و طرف صحبت با روح شود) از روح بخواهد که تا وقت حاضر شد، حضور خود را با حرکت دادن میز اعلام کند. ظرف پانزده دقیقه اگر اعلام کرد؛ بعد از سپاس گزاری از او بخواهید روح یکی از دوستان یا اقوام از دنیا رفته ی شما را پای میز دعوت کند. همین که روح منظور، حضور یافت، با قرائت حروف تهجی با روح مکالمه کنید و طبق آن جواب سؤال خود را بگیرید؛ مثلاً عامل، حروف تهجی و ترجیحاً ابجد هوز را با صدای گرم و واضح بخواند و از روح بخواهد که به هر حرفی از حروف جواب که در یکی از قطعات ابجد بود و قرائت شد یک یا دو پایه میز از زمین بلند کند (برای نویسنده تمام میز از زمین بلند شد و به سقف اتاق رسید که در جزوه ی حکایات شرح آن را نوشتم و شاید برای کمتر کسی چنین شده باشد) همین طور، یکی یکی حروف منظور را یادداشت کنید (اگر صفحه ی میز گرد و گردنده است صفحه ی اول را بچرخاند)؛ سپس حروف مقطعه را پهلوی یکدیگر بنویسید تا جواب سؤالتان را بگیرید. اوایل امر ممکن است جواب مبهم و حروف نامرتب باشد، ولی به تدریج بهتر خواهد شد.

[سلمان رستگار(امیری حسین و نعم الامیر)]

دستور دوم: حروف تهجی را با خط خوانا روی صفحه کاغذی به نحو نیم دایره بنویسید و روی میز نصب کنید. بعد فنجانی را وارونه کنید و وسط میز، مقابل نیم دایره بگذارید. سپس سرانگشتِ سبابه ی دست راست را به آرامی و بدون فشار در ته فنجان قرار دهید و با توجه تام و تمرکز فکر تا یک ربعِ ساعت منتظر بمانید تا فنجان به حرکت افتد و دسته ی فنجان، مقابل هر حرفی که روی کاغذ نوشته اید، واقع شود آن حرف را یادداشت نمایید که جواب شماست. حضار توجه عمیق خود را باید به روحی صالح متوجه و متمرکز سازند؛ وقتی حاضر شد نامش را به همین وسیله بپرسد و از
ص:183
پرسش امر مادی و اسرار مردم و ضرر رساندن به دیگران باید بپرهیزند؛ زیرا در ابتدای امر غالباً ارواح پست و ول گرد برای استهزاء اشخاص تازه کار، با حرف های بیهوده شما را زحمت می دهند و از اسرار اطلاعی ندارند؛ اما به تدریج که سطح فکر و درجه ی روحانیت عاملان ارتقا یافت، به همان نسبت با ارواح عالیه مربوط می شوند و مطالب مهم تری کشف خواهد شد، اگر ظرف پانزده دقیقه نتیجه حاصل نشد، باید عمل را قطع و به روز دیگر موکول نمود.

[سلمان رستگار(امیری حسین و نعم الامیر)]

دستور سوم: چون دستورهای ابتدایی طولانی و پرزحمت می باشند، ارواح صالح راهنمایی کرده اند که یک قطعه چوب سه گوشه انتخاب کرده که در هر کدام آن یک پایه و در هر پایه چرخ کوچکی تعبیه شده باشد. (ساخت فرنگ است که نامش پلانشه می باشد. نوک یک زاویه ی آن، چوب مثلث جای مداد تعبیه شده است و در دو پایه ی دیگر از زیر ساچمه گذاشته اند که به سهولت به تمام جهات می چرخد) مداد را به یکی از پایه های آن نصب کنند؛ طوری که نوک مداد روی کاغذ سفید باشد. شخص عامل یا یکی از افراد که استعداد مدیومیته (ارتباط با ارواح) بیشتر دارند، دست خود را آهسته روی پلانشه بنهد و آن را در اختیار روح گذارد تا بنویسد. با کمی توجه و تمرکز، روحی که حضور یافته باشد، دست مدیوم، پلانشه و مداد را به اختیار خود می گیرد و شروع به نوشتن حروف عبارات حتی مسائل و مطالب مهم می کند. معروف است که به این شیوه کتاب ها نوشته شده است. (رفیقی داشتم به نام الکساندر که می گفت: در کتب تاریخی ملت ما آمده که کشیشی فوت کرد و کتابی که می نوشت، نیمه تمام ماند. بعد از فوتش که با روح او ارتباط برقرار کردند، بقیه ی مطالب آن کتاب به دست مدیوم نوشته شد و عجیب آن است که هم خطش و هم طرز انشا، شبیه کشیش مرحوم بود؛ حتی لغاتی که کشیش در زمان حیات غلط می نوشت، با دست مدیوم هم آن لغات همچنان غلط نوشته می شد!)

[سلمان رستگار(امیری حسین و نعم الامیر)]

دستور چهارم: یک صفحه کاغذ روی میز گذاشته شود، بعد مدیوم، مداد در دست بگیرد، مثل کسی که مشغول تحریر است، دست و مداد را روی کاغذ، آزادانه رها کند و
ص:184
در نتیجه ی مراقبه و به خود فرو رفتن، روح بر او چیره می شود و بدون دخالت مدیوم (وسیط) مداد شروع می کند به نوشتن مطالبی به زبان های مختلف که گاهی مدیوم با آن زبان ها بیگانه است؛ همچنین روح با دست مدیوم نقاشی می کند که وسیط کاملاً از کسیدن آن ناتوان است.
دستور پنجم: صفحه ی کاغذ را با مداد درون جعبه بگذاید و در آن را ببندید. فقط مدیوم، دست خود را روی آن جعبه بگذارد؛ بعد از مدت کوتاهی نوشته یا نقاشی خود به خود انجام گرفته را از جعبه بیرون خواهید آورد.
دستور ششم: اشباح، نورها، صور و دست های نورانی انسانی ظاهر می شود؛ به طوری که بعضی علمای مادی شخصاً دیده و تصدیق کرده اند. گاهی آن تا آن جا تجسم می یابد که می توان آن را لمس نمود. این قسمت در اتاق سیاه (شامبر نوار) و شرایط دیگری انجام می شود که یکی از آن ها خوابِ عمیقِ مغناطیسیِ مدیوم و صفحاتِ منیزیوم است.

[سلمان رستگار(امیری حسین و نعم الامیر)]

تمرین راجایوجا
تمرین 1: صبح بعد از برخاستن از خواب، مقداری آب سرد و پاک استنشاق کنید؛ این کار تا ظهر، مغز را تر و تازه نگاه می دارد و از سرماخوردگی پیش گیری می کند و برای بدن بسیار سودمند است. طرز اجرای این دستور این گونه است که بینی را در ظرف آب داخل کنید و آب را بالا بکشید تا به حلق برسد. منظور از اجرای این دستور حفظ سلامتی و طول عمر است (حداقل 150 سال).
تمرین 2: عقل قوه ی پر فیض و کارگزار است. وقتی از اوهام فارغ باشد، متوجه عالم قدس و خیر محض می شود از حبس شدن نیرو در جسم مصون می ماند. در ابتدا باید اعصاب تطهیر شود. و برای اجرای این دستور، انگشت ابهام را به سوراخ راست بینی بگذارید، از سوراخ چپ بینی، هوای پاک با تمام قدرت استنشاق کنند؛ وقتی ریه از هوا پر شد، انگشت سبابه را به سوراخ چپ محکم بنهید سپس ابهام را از سوراخ
ص:185
راست بینی بردارید، هوای داخل ریه را با سرعت بیرون کنید. چنان چه این عمل سه الی پنج بار در شبانه روز در نصف شب یا طلوع فجر به مدت پانزده روز یا یک ماه انجام شود، اعصاب پاک و قوی می شود و به انسان شخصیت دیگری خواهد بخشید. صبر و مداومت در این کار، در ماه های اول انسان به مقامی از پاکی مغز می رساند که می تواند افکار دیگری را بفهمد و می تواند اصوات را از فاصله های دور بشنود. وقتی حواس را جمع و متمرکز کند، و این حالات موجب نشاط و تمایل بسیار به سوی تعالی و اجتهاد خواهد شد. وقتی از این تمرین ها آثار ثابتی مشاهده شد، بقیه ی دستورها را هم با نهایت امید و ایمان به کار ببندند و بر خوارق عادات بیشتری قادر شوند.
تمرین 3: تمام فکر خود را تا نهایت توان، به نوک بینی متوجه کنید و چند دقیقه به همین حالت بمانید. مدتی پی درپی این دستور را اجرا کنید اما طول زمان هر دفعه زیادتر از زمان قبل باشد. بعد از مدتی که خوب اجرا کردید، بوهای پاک و خوب از دور می شنوید. فایده ی این تمرین پاک شدن مشاعر است بدون آن که به شیئی طبیعی اتصال داشته باشد. باید بدانید که این سه تمرین فقط مقدمات کار است.
تمرین 4: وقتی توانستید حواس و قوای خود را جمع کنید، مسلماً فهم، شعور و ادراک خاصی که قبلاً مانند آن را نداشتید، در وجودتان پیدا می شود که عقل شما نشاط و راهی برای فهم مسائل می یابد و انسانی دیگر می شوید. مثلاً در چنین حال تمرکز، اگر فکر خود را به اطراف زبان متوجه سازید، صداهای غریبی می شنوید که خطاب به شما حرف می زند و نیز وقتی متوجه نوک بینی شوید، رایحه هایی را می بویید و هنگامی که متوجه اطراف زبانتان شوید، حس می کنید چیزی به زبان متصل شده است؛ وقتی به سقف دهان و حلقوم متوجه شوید، اشکالی به نظرتان خواهد رسید که دیگران از دیدن آن عاجزند.

[سلمان رستگار(امیری حسین و نعم الامیر)]

تمرین 5: تصور کنید نوری را که تاریکی در آن اثری ندارد، از عروق قلب و متفرعات آن شروع می شود و از عصب مرکزی و ستون فقرات عبور می کند. در همین حال، نفس را به درون ریه بکشید و بعد بیرون دهید، سپس تصور کنید تمام عروق
ص:186
تغییر کرده و طوری نورانی شده اند که اطراف خود را روشن می کنند. این تمرین باید تکرار شود و هر چه فکر در یک نقطه متمرکز باشد زودتر و زیادتر به نتیجه می رسد.
تمرین 6: فکر را فقط متوجه قلب کن بی دخالت حواس و محسوسات دیگر.
تمرین 7: به دستاورد اجرای تمرین ها فکر کن؛ مخصوصاً آن چه در عالم خواب از ارواح طاهره و ملائکه دریافته و انس گرفته ای. پیوسته با آن ها در حالات غیر عادی هم صحبت شو. وقتی از خواب، بیدار می شوی، درک می کنی که اثر مصاحبه با ارواح و ملائکه در تو باقی است که باعث دوام ارتباط باطن تو با ارواح و لذت کیفیت روحانی است.
تمرین 8: به یکی از خاطرات خوب زندگی خود فکر کن؛ یا به چیز سودمندی که فکرت با آن آرامش می یابد. منظور اصلی از این تمرین عادت دادن فکر به تمرکز طولانی مدت است.

[سلمان رستگار(امیری حسین و نعم الامیر)]

تقویت اراده
دستور اول: شرایط این دستور را باید کاملاً و با دقت اجرا کنید؛ زیرا پایه و اصل سایر دستورهاست. با آسودگی خاطر و عشق در زمان و مکان مناسب و خلوت در محل راحتی بنشینید. یک شیء ساده و عادی مثلاً یک دوات بلور ساده که فقط یک مکعب صاف باشد در مقابل چشم بگیرید؛ طوری در آن شیء توجه خود را متمرکز کنید که تمام سطوح و اضلاع آن در چشم تو مثل آیینه منعکس و نمایان گردد. بالاخره این تمرین را آن قدر باید تکرار کنید که تمام جزئیات ساختارش در فکرت چنان هویدا گردد که گویا آن شیء را در آینه می بینی. می توانید برای تسهیل عمل یکی دو بار چشم ها را باز کنید و آن شیء را بررسی نمایید تا منظور حاصل گردد. هر قدر آن شیء در فکر روشن تر مجسم شود و بیشتر طول بکشد، موفقیت بیشتری کسب شده است. اگر عامل، تمام استعدادش را به کار برده باشد، آن شیء را با چشم بسته طوری می نگرد که گویی پلک چشمش مانند شیشه ی عینک است! که اگر چشم را باز کند و آن شیء
ص:187
را ببیند که روی میز مقابل خود نهاده بود، با آن وقتی که با چشم بسته آن شیء را تصور می کرد، فرق نمایانی بلکه هیچ فرق نداشته باشد.
دستور دوم: بعد از تکمیل دستور اول و فراغت از اجرای آن، عکس یکی از دوستان را که بیش از سایرین با شما مأنوس باشد، به جای دوات بلور قرار دهید. تمام ساختار صورت و نواحی برجسته ی آن را دقیقاً در نظر بگیرید؛ حتی یک خال هم از خیال شما محو نشود. وقتی صورت آن دوست در فکر شما ثابت و نمایان شد، در خیال احضارش کنید و مانند زمانی که او واقعاً نزد شما بوده است خواهش یا امر کنید که در ساعتی که مشخص می کنید، به ملاقات شما بیاید.
دستور سوم: وقتی دستور قبل به دل خواه به پایان رسید، می توانید با غریبه ها مانند دوست خود عمل نمایید و در او اثر کنید.
دستور چهارم: وقتی صورت اشخاص یا اشیا در فکر شما تجسم یافت، به آن ها می توانید تغییر قیافه ی خوش یا ناخوش بدهید و هر چه بخواهید (از راه دور) در باطن آن ها ثبت نمایید که آن گونه رفتار کنند؛ بایستند، بنشینند، بروند، بیایند خوش رفتار باشند یا بدرفتار.

[سلمان رستگار(امیری حسین و نعم الامیر)]

دستور پنجم: اگر دستور قبل را انجام دادید و نتیجه ی مطلوب گرفتید، خواهید دید که دوست شما در هر حال (خوش یا ناخوش) باشد، در حال شما هم بدون اطلاع قبلی اثر می کند. به این دلیل که از لحاظ ارتباط و هماهنگی معنوی دو طرف، ارتعاشات امواج مغناطیسی منتشر شد ه ی مغز فرستنده را مغز دیگر مانند آنتن رادیو گرفته است. در اوایل مرین ها باید همیشه عدات و حرکات معمولی دوست را در نظر بگیرید که سهل الحصول تر است، اما همین که فکر و مغز شما ورزیده شد و به راه افتاد، حرکات و اعمال غیر عادی دوستان یا بیگانگان را می توانید تجسم کنید و آن ها را به کاری وا دارید که عادت و سابقه نداشته اند. وقتی تمرین ها از نظر زمان و مکان به دل خواه نتیجه دهد، باید بدانید که اشکال و صور اشیا و اشخاص که تجسمات ذهنی تان شده است، ثابت و پایدار نیست و با اختیار شما در فکر باقی نمی مانند و ممکن است پس از تجسم و
ص:188
تظاهر به زودی بگریزند و محو شوند.
برای جلوگیری از فرار تجسمات ذهنی باید دیده های ذهنی را از یک تا پنج دقیقه در فکر نگاه دارید؛ به شرط آن که فکر دیگری داخل مغز نشود و مغز هم از این کار خسته و در نتیجه بی رغبت نشود که همین بی رغبتی مسبب محو شدن است. پس به محض خستگی مغز، دست از تمرین بردارید. وقتی دوباره شروع کنید که عشق سرشار به عمل داشته باشید که همین عشق موجب دوام تجسمات ذهنی است. نکته ی مهمّ دیگر برای پیشرفت کار و نتیجه گرفتن در تمام معنویات صوری و معنوی آن است که عامل بیش از استعداد و استحقاق واقعی خود، چیزی را توقع و درخواست نکند و بیشتر از حدود و حقوق خود نطلبد. شاید احتیاج به وجود استاد مخصوصاً در امور پوشیده ی روحانی به این دلیل است که فراگیر را از تجاوز و زیاده روی بازدارد و به حقوق و گنجایشش آشنا و قانع کند تا از تعویق اثر یا بی نتیجه ماندن عمل ناامید و خسته نشود.

[سلمان رستگار(امیری حسین و نعم الامیر)]

تحکیم اراده بر وفق جریان مادی و سیر طبیعی
مقصود از استحکام و استوار بودن اراده، آن نیست که فقط با گفتار و تلقینات سطحی بدون اراده ی قلب و عشق بگویند می خواهم چنین و چنان شود؛ بلکه خواستن را نباید با هوس اشتباه کرد. با میلی مفرط و عشقی سرشار باید خواهان وقوع عمل مورد نظر بود. از باطن خویش شروع به خواستن کند؛ یعنی آن مقصود در قلب عامل ریشه ی ثابت داشته باشد تا نیروی معنوی اراده ی خلاق آن نقش را به کرسی بنشاند و نیت عامل را به مقصد برساند وقتی مبدأ فکر یعنی مغز فرستنده لرزان، مضطرب و متفرق است و متمرکز نیست، چگونه ممکن است موضوع مسلم و ثابتی را در صفحه ی مقابل که مغز دوست شماست منقّش ومؤثر سازد. کسی که در خاطر و باطن خود متصف و مؤثر شد و نقشی که وجود ندارد را موجود نمود، البته در باطن دیگران هم قادر خواهد بود وگر نه هیچ. چنین کسی صاحب کرامات و خوارق عادات و بالاخره اعمال معجزه آسایی (به نسبت عظمت مقام) می شود. مخلوق پراکنده فکر از آوردن مانند آن
ص:189
همیشه عاجز بوده و هستند. برای تقویت و پرورش اراده، باید دل در اختیار شما باشد که او را مانند حلقه ی انگشتری به میل خود بچرخانید که این با ضعف اراده (که نوعی بیماری است)، ممکن نیست. روان پزشکان و نیز متخصصین آزموده، فرموده اند که ناملایمات و پیش آمدهای خراشنده در زندگی باعث اضطراب و آشفتگی است که اگر با تحمل و متانت یکی پس از دیگری با تصمیم قطعی از درون انسان ریشه کن شود، بهترین وسیله برای مداوای بیماری ضعف اراده است. شخصی که در صدد تقویت اراده و فرمانروایی است، می تواند خود را ملزم کند که بر حوادث نامطبوع و موذی غلبه کند، به آرامش برسد و به تملک نفس عادت کند.

[سلمان رستگار(امیری حسین و نعم الامیر)]

برای تحکیم و پرورش اراده، تمرین های بسیار است که هر طبقه به تناسب ذوق و سلیقه و رغبت خود، می تواند تمرینی انتخاب و با صبر و امید اجرا کند مثلاً:
تمرین: چشم ها را ببندید و تصور کنید چند وزنه ی چدنی 5 و 10 و 20 و 30 و 40 و 50 کیلوگرمی جلوی پاهای شماست و مانند دستورهای سابق باید چنان تجسم کنید که گویی وزنه ها را با چشم باز می بینید؛ حتی مثلاً با نوک انگشتان پای راست، به وزنه ی پنج کیلویی بزنید و با آن اراده ی خلاق اثر تماس و تصادم به وزنه را حس کنید به همان درجه که اگر واقعاً پای شما به چنین وزنه ای برخورد می کرد از حیث فشار و ثقل و مقدار حرکت پا و حالت چرخیدن وزنه تا حدی که صدای ضربه ی پا به وزنه ی ذهنی را بشنوید که در نتیجه ی ضربه ی پا، وزنه چرخید و مسافتی از پا دور شد و ایستاد.
وقتی تمرین شما با وزنه ی پنج کیلوگرمی رضایت بخش به پایان رسید، با وزنه ی دوم و... همان عمل را تکرار کنید تا وزنه ی آخری برسید. البته تاکنون اراده و ایمان شما به درجه ای رسیده است که آثار اعمال را دیده و از تأخیر نتیجه ناامید نشوید. ناامیدی مانع پیشرفت امور روحانی است و رعایت نظم و ترتیب در اجرای تمرینات یکی پس از دیگری در پیشرفت عمل کمگ می کند پس و پیش انجام دادن تمرین ها، بر بی طاقتی و عجله داشتن دلالت می کند که عمل را خنثی خواهد کرد. اخذ نتیجه از هر عملی بسته به میزان صبر و بردباری است.