صفحه 9 از 9 نخستنخست ... 56789
نمایش نتایج: از شماره 81 تا 88 , از مجموع 88

موضوع: اسماء حسنا، دریچه‌های نظر به حق(شرحی بر دعای سحر)

  1. Top | #81

    عنوان کاربر
    مدیر ارشد انجمن
    تاریخ عضویت
    January 2009
    شماره عضویت
    9367
    نوشته
    16,632
    صلوات
    542
    دلنوشته
    5
    اللهم صل علی محمد و آل محمد
    تشکر
    12,528
    مورد تشکر
    14,344 در 5,340
    وبلاگ
    4
    دریافت
    0
    آپلود
    0

    پیش فرض





    در فرازی که اظهار می‌دارید: «اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُكَ مِنْ قَوْلِكَ بِأَرْضَاهُ وَ كُلُّ قَوْلِكَ رَضِیٌّ اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُكَ بِقَوْلِكَ كُلِّهِ» نظر به نور قول الهی دارید که بر سراسر جان اولیاءِ خود تجلی کرده و تقاضای پرتوی از آن نور را دارید تا به تفهیم الهی قلب شما حامل معانی عالیه‌ی عالم معنا شود. وقتی قلب سالک مزه‌ی نورِ قول الهی را چشید و فهمِ معنوی قولِ رضی، او را منوّر کرد به‌طوری که هیچ حجابی و سخطی در آن قول نبود، سالک طالب رضایت‌بخش‌ترین قول می‌شود تا او را به عالی‌ترین منزل راهنمایی کند و در بندگی به فعلیت کامل رساند.
    برای جان سالک رضایت‌بخش‌ترین قول، علم توحید و علم تهذیب است که جان را از نگاه به خود باز دارد و مشغول نگاه به حق نماید و این همان توحید محمدی(ص) است که به صورتی جامع در شب قدر بر قلب مستعدین تجلی می‌کند و این به شرطی است که گوینده‌ی این فراز طالب چنین قولی باشد.
    وقتی اظهار می‌دارید: «اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُكَ مِنْ مَسَائِلِكَ بِأَحَبِّهَا إِلَیْكَ وَ كُلُّهَا إِلَیْكَ حَبِیبَةٌ اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُكَ بِمَسَائِلِكَ كُلِّهَا» با همان چشمی که ذات را می‌بینید و بر اسماء الهی نظر می‌کنید قلب خود را متوجه احوالاتی می‌نمایید که به لطف الهی در شما ایجاد می‌شود و در اثر آن، سؤالِ از خداوند جانتان را فرا می‌گیرد. زیرا برای انسان سؤال حقیقی حاصل نمی‌شود مگر آن‌که حضرت حق با کمالات خاصش بر او تجلی کند و او را شیفته‌ی خود گرداند و سالک با نظر به آن کمالاتِ وجودی، فیض الهی را استدعا می‌کند و قلب خود را مستعد تجلیات الهی می‌نماید و نظر به دوست‌داشتنی‌ترین سؤال نزد خداوند را دارد که عبارت است از طلب خدا و طلب محبت به اولیاء الهی تا آن‌جایی که می‌یابد هرچه نزد خداست دوست‌داشتنی‌ترین چیزها است و اظهار می‌دارد: «اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُكَ بِمَسَائِلِكَ كُلِّهَا» خدایا! نور همه‌ی آن‌چه را از تو تقاضا می‌کنم می‌خواهم زیرا هر آن‌چه از تو بخواهم بهترین است که گفت:
    در بلا هم می‌چَشَم الطاف او

    مات اویم، مات اویم، مات او




    ویرایش توسط سمن بویان* خادمه اباصالح المهدی(عج)* : 01-11-2020 در ساعت 15:45
    امضاء
    سمن بویان غبار غم چو بنشینند بنشانند
    پری رویان قرار از دل چو بستیزند بستانند
    در این حضرت چو مشتاقان نیاز آرند ناز آرند
    که با این درد اگر دربند درمانند درمانند






  2. آیه های انتظار

    آیه های انتظار


    لیست موضوعات تصادفی این انجمن

     

  3. Top | #82

    عنوان کاربر
    مدیر ارشد انجمن
    تاریخ عضویت
    January 2009
    شماره عضویت
    9367
    نوشته
    16,632
    صلوات
    542
    دلنوشته
    5
    اللهم صل علی محمد و آل محمد
    تشکر
    12,528
    مورد تشکر
    14,344 در 5,340
    وبلاگ
    4
    دریافت
    0
    آپلود
    0

    پیش فرض





    سپس اظهار می‌داری: «اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُكَ مِنْ شَرَفِكَ بِأَشْرَفِهِ وَ كُلُّ شَرَفِكَ شَرِیفٌ اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُكَ بِشَرَفِكَ كُلِّهِ» در این فراز نظر به حقیقت شرفِ الهی دارید که حقیقتی است خاص. حضرت حق شرف محض است و در مقابل او پستی محض قرار دارد. هر شرفی آن‌گاه حقیقی است که از خدا متجلی شده باشد و هرجا پرتو او در صحنه است همه‌ی شرف همان جا است و به همین جهت عرضه می‌دارید: «وَ كُلُّ شَرَفِكَ شَرِیفٌ» چون چیزی مانع حضور شرف مطلق او نمی‌تواند ‌باشد.
    آن‌گاه نظر را به سلطنت مطلقه‌ی او می‌اندازید و اظهار می‌کنید: «اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُكَ مِنْ سُلْطَانِكَ بِأَدْوَمِهِ وَ كُلُّ سُلْطَانِكَ دَائِمٌ اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُكَ بِسُلْطَانِكَ كُلِّهِ» می‌بینی چگونه عالم در احاطه‌ی قیومیه‌ی اوست. وقتی نظر به نور سلطنت مطلقه‌ی حضرت حق نمودید حقیقتی بر قلب شما تجلی خواهد کرد که تمام موجودات عالم را «فقیر إلی الله» می‌یابید و این‌که همه‌ی عالم در امکان ذاتی خود عین اتصال به وجوب ذاتی حق‌اند و چون هرگز ممکن‌الوجود از امکان ذاتی خود خارج نمی‌شود، هرگز اتصال به حضرت واجب‌الوجود منقطع نمی‌گردد و لذا دائماً متصل به فیض حق است. در احاطه‌ی سلطنت مطلقه‌ی او تقاضای تجلی چنین حقیقتی را بر قلب خود دارید تا بتوانید اظهار کنید: «اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُكَ بِسُلْطَانِكَ كُلِّهِ» و همواره در هرجا سلطنت مطلقه‌ی او را بیابید.




    ویرایش توسط سمن بویان* خادمه اباصالح المهدی(عج)* : 02-11-2020 در ساعت 18:53
    امضاء
    سمن بویان غبار غم چو بنشینند بنشانند
    پری رویان قرار از دل چو بستیزند بستانند
    در این حضرت چو مشتاقان نیاز آرند ناز آرند
    که با این درد اگر دربند درمانند درمانند





  4. Top | #83

    عنوان کاربر
    مدیر ارشد انجمن
    تاریخ عضویت
    January 2009
    شماره عضویت
    9367
    نوشته
    16,632
    صلوات
    542
    دلنوشته
    5
    اللهم صل علی محمد و آل محمد
    تشکر
    12,528
    مورد تشکر
    14,344 در 5,340
    وبلاگ
    4
    دریافت
    0
    آپلود
    0

    پیش فرض




    می‌گویی: «اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُكَ مِنْ عُلُوِّكَ بِأَعْلاهُ وَ كُلُّ عُلُوِّكَ عَالٍ اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُكَ بِعُلُوِّكَ كُلِّهِ» تا چشم دل متوجه حقیقت علوّ بگردد و به عنوان یک واقعیت عینی قلب به آن نظر کند، تا هر علوّی را آینه‌ی نمایش او بیابید و از آن مهم‌تر در علوِّ مطلق او هر علوّی را به تماشا بنشینید و از علوّهای ساختگی که از علوّ مطلق منقطع‌اند روی برگردانید.
    از آن‌جایی که فیض و منّت الهی همواره بوده و هست، می‌گویی: «اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُكَ مِنْ مَنِّكَ بِأَقْدَمِهِ وَ كُلُّ مَنِّكَ قَدِیمٌ اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُكَ بِمَنِّكَ كُلِّهِ» فیض گرانقدر او همان منّت است و به جهت گرانقدری‌اش منّت گفته‌اند، همان‌طور که می‌گویید آن کالا چند «مَن» است. هر اندازه فیض به خدا نزدیک‌تر باشد بیشتر از حدوث فاصله دارد و از آن‌جایی که در نهایت متوجه می‌شوید تمام عالم، فیض خدا است و از او هیچ انقطاعی ندارد اظهار می‌دارید: «اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُكَ بِمَنِّكَ كُلِّهِ» خدایا از تو تقاضای هرگونه فیضی را دارم که مناسب استعدادهای من باشد که آن فیض نزدیک‌ترین فیض به تو و کامل‌ترین است.
    می‌گویید: «اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُكَ مِنْ آیَاتِكَ بِأَكْرَمِهَا وَ كُلُّ آیَاتِكَ كَرِیمَةٌ اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُكَ بِآیَاتِكَ كُلِّهَا» می‌خواهید قلب شما همان‌طور که محل تجلی کلمات الهی بود، محل تجلی آیات الهی شود و سراسر عالم برای شما آینه‌ی اُنسِ با پروردگارتان گردد و دنیا را نقشی از عالم غیب و قیامت بنگرید. چون انسان حجاب را پاره کرد ظهور حق را در همه‌ی اشیاء و احاطه‌ی او را بر همه‌ی آن‌ها خواهد دید و می‌یابد که همه‌ی عالم نشانه‌های کمال مطلق اویند و بر همین اساس از حضرت حق می‌خواهی با نوری که همه‌ی آیات دارند بر شما نظر کند.




    ویرایش توسط سمن بویان* خادمه اباصالح المهدی(عج)* : 03-11-2020 در ساعت 23:28
    امضاء
    سمن بویان غبار غم چو بنشینند بنشانند
    پری رویان قرار از دل چو بستیزند بستانند
    در این حضرت چو مشتاقان نیاز آرند ناز آرند
    که با این درد اگر دربند درمانند درمانند





  5. Top | #84

    عنوان کاربر
    مدیر ارشد انجمن
    تاریخ عضویت
    January 2009
    شماره عضویت
    9367
    نوشته
    16,632
    صلوات
    542
    دلنوشته
    5
    اللهم صل علی محمد و آل محمد
    تشکر
    12,528
    مورد تشکر
    14,344 در 5,340
    وبلاگ
    4
    دریافت
    0
    آپلود
    0

    پیش فرض







    در یک جمع‌بندی عرضه می‌دارید: «اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُكَ بِمَا أَنْتَ فِیهِ مِنَ الشَّأْنِ وَ الْجَبَرُوتِ وَ أَسْأَلُكَ بِكُلِّ شَأْنٍ وَحْدَهُ وَ جَبَرُوتٍ وَحْدَهَا» خداوندا! از تو نور آن‌چه شأن و جبروت تو است می‌خواهم، به آن‌چه تو به تنهایی از «شأن و جبروت» در آن قرار داری. قرآن در وصف خداوند می‌فرماید: «كُلَّ یَوْمٍ هُوَ فی شَأْنٍ»(101) حضرت حق در هر آنی در شأنی است و متجلی به اسمی است. سالک به حکم ظرفیت انسانی خود طالب تجلی همه‌ی شئونات الهی است و می‌خواهد تا حق تعالی با یک‌یک اسماء‌اش بر او تجلی کند و به مقام هر یک از آن اسماء محقق شود و قلبش قابلیت اسم جامع را پیدا کند تا همه‌ی جبروت و سلطان الهی را درک نماید. در آن صورت شأن و جبروت الهی هرکدام جدا جدا در حال انسان بسط و تفصیل می‌یابد و این همان «صحو» بعد از «محو» و یا «بقاء» بعد از «فنا» است.
    در آخر به کمک رازی از رازهای عالم اَعلی اجابت دعای خود را تضمین می‌کنید و عرضه می‌دارید: «اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُكَ بِمَا تُجِیبُنِی حِینَ أَسْأَلُكَ فَأَجِبْنِی یَا اللَّهُ» خدایا! از تو به آن‌چه اجابتم می‌کنی، آن‌گاه که از تو سؤال می‌کنم می‌خواهم که اجابتم نمایی یا الله. ملاحظه کنید که چگونه اجابت را از اسم اجابتش می‌خواهید و در عین حال نظر به «الله» دارید که جامع همه‌ی اسماء است تا با نور اسم الله تجلی همه‌ی آن اسمایی را که طلب کردید یک‌جا مرحمت فرماید.






    ویرایش توسط سمن بویان* خادمه اباصالح المهدی(عج)* : 04-11-2020 در ساعت 15:36
    امضاء
    سمن بویان غبار غم چو بنشینند بنشانند
    پری رویان قرار از دل چو بستیزند بستانند
    در این حضرت چو مشتاقان نیاز آرند ناز آرند
    که با این درد اگر دربند درمانند درمانند





  6. Top | #85

    عنوان کاربر
    مدیر ارشد انجمن
    تاریخ عضویت
    January 2009
    شماره عضویت
    9367
    نوشته
    16,632
    صلوات
    542
    دلنوشته
    5
    اللهم صل علی محمد و آل محمد
    تشکر
    12,528
    مورد تشکر
    14,344 در 5,340
    وبلاگ
    4
    دریافت
    0
    آپلود
    0

    پیش فرض







    ملاحظه فرمودید که:
    1- در هر فرازی از فرازهای دعای سحر ابتدا نظر به نورِ اسمی از اسماء الهی ‌کردید تا خداوند بر اساس آن اسم بر جان شما تجلی کند، سپس دل را به جنبه‌ی متعالی آن اسم معطوف ‌داشتید تا ‌جایی که دل آنچنان شکوفا ‌شود که از هر جنبه‌ای از جنبه‌های آن اسم متوجه جنبه‌ی متعالی آن اسم گردد چون با توجه به نور توحید و وحدت تشکیکی وجود، متوجه می‌شوید هر جلوه‌ای از جلوات نور اسماء الهی، مرتبه‌ای کامل‌تر را در باطن خود دارد و جهت اُنس با آن مرتبه‌، طالب رفع حجاب‌اید و اظهار کردید: «هر جلوه‌ای که از تو باشد، کامل‌ترین و شدیدترین است.» سالک در نتیجه‌ی چنین سیری در پرتو نورِ آن اسم، به حقِ مطلق می‌رسد و در نهایت اظهار می‌دارد: «خدایا از تو به نور آن اسم تو، به صورت کلی تقاضای توجه دارم.» سالک در این قسمت نظر به حقِّ مطلق نموده، تا حقِّ مطلق به نور آن اسم بر قلب او تجلی کند. در مسیر توحیدی از این هم جلوتر می‌آید و از اسم خاص به اسم الله می رسد و حقیقت جامعِ همه‌ی اسماء یعنی حضرت «الله» را در هر منظری می‌نگرد. چون قبل از آن‌که مظهر دیده شود این مطلق است که دیده می‌شود. قرآن در همین رابطه می‌فرماید: «أَوَ لَمْ یَكْفِ بِرَبِّكَ أَنَّهُ عَلى كُلِّ شَیْ ءٍ شَهیدٌ»(102) و لذا مولی‌الموحدین(ع) می‌فرمایند: «ما رَأَیْتُ شَیْئاً إلَّا وَ رَأَیْتُ اللَّهَ قَبْلَهُ وَ مَعَهُ وَ بَعْدَهُ». و چون تشکیک در ظهور است لذا هراندازه انسان‌ها توحیدی‌تر شوند راحت‌تر حجاب مظاهر از مقابل قلب آن‌ها مرتفع می‌شود.




    ویرایش توسط سمن بویان* خادمه اباصالح المهدی(عج)* : 06-11-2020 در ساعت 21:53
    امضاء
    سمن بویان غبار غم چو بنشینند بنشانند
    پری رویان قرار از دل چو بستیزند بستانند
    در این حضرت چو مشتاقان نیاز آرند ناز آرند
    که با این درد اگر دربند درمانند درمانند





  7. Top | #86

    عنوان کاربر
    مدیر ارشد انجمن
    تاریخ عضویت
    January 2009
    شماره عضویت
    9367
    نوشته
    16,632
    صلوات
    542
    دلنوشته
    5
    اللهم صل علی محمد و آل محمد
    تشکر
    12,528
    مورد تشکر
    14,344 در 5,340
    وبلاگ
    4
    دریافت
    0
    آپلود
    0

    پیش فرض








    2- در مسیر رجوع الی الله، ابتدا جمال حق را در مظهری مثل گُل می‌بینید و به اسم جمال منتقل می‌شوید و ذات‌بینی را در صفتی خاص تجربه می‌کنید تا آن‌جا که «الله» را بیابید و از آینه‌ی اسم «الله» به اسم جمالِ او بنگرید که این غایتُ‌القصوای سیر إلی الله است. در مسیر «إلیهِ راجِعون» باید دل انسان خدابین شود و بتواند به «الله» برگردد.
    3- در روش حضوری و انکشافی، قلبِ انسان با «وجود» یا «ذات» روبه‌رو می‌شود و هرجا ذات در میان باشد قلب انسان بدون هیچ واسطه‌ای از نور آن بهره‌مند می‌شود. عمده آن است که بتوانیم قلب را طوری تربیت کنیم که هنر ذات‌بینی پیدا کند، در آن حالت خودِ ذات، دلیل خود است .
    4- ذات خدا با صفاتش متحد است پس خدا، خدایی نیست که جمال دارد بلکه خداوند همان جمال است. پس حضور اسمای الهی در صحنه، عبارت است از حضور حق به صفتی خاص. می‌گویی: «خدایا از تو خودت را به نور جمال می‌خواهم» چون او همان جمال است. وقتی با نظر به جمال حق، آن نور بر قلب شما تجلی کرد طالبِ شدت بیشتری از آن نور شدید و به همین جهت نظر به «اَجمل» آن نور کردید و در نهایت با فنای کامل می‌یابید که همه‌ی جمال او جمیل است.
    «والسلام علیكم و رحمةالله و بركاته»





    امضاء
    سمن بویان غبار غم چو بنشینند بنشانند
    پری رویان قرار از دل چو بستیزند بستانند
    در این حضرت چو مشتاقان نیاز آرند ناز آرند
    که با این درد اگر دربند درمانند درمانند





  8. Top | #87

    عنوان کاربر
    مدیر ارشد انجمن
    تاریخ عضویت
    January 2009
    شماره عضویت
    9367
    نوشته
    16,632
    صلوات
    542
    دلنوشته
    5
    اللهم صل علی محمد و آل محمد
    تشکر
    12,528
    مورد تشکر
    14,344 در 5,340
    وبلاگ
    4
    دریافت
    0
    آپلود
    0

    پیش فرض





    منابع

    قرآن
    نهج‌البلاغه
    شرح دعای سحر، امام خمینی(ره)
    فصوص‌الحکم، محی‌الدین
    مصباح الانس، فناری
    اسفار اربعه، ملاصدرا(ره)
    مفاتیح الغیب، ملاصدرا(ره)
    تفسیر المیزان، علامه‌طباطبایی(ره)
    تفسیر تسنیم، آیت ‌الله‌ جوادی‌آملی
    انسان‌شناسی‌در اندیشة‌امام خمینی، مؤسسة‌تنظیم‌ونشرآثارامام ‌خمینی
    بحارالأنوار، محمدباقر مجلسی(ره)
    الکافی، ابی‌جعفر محمدبن‌یعقوب کلینی(ره)
    مثنوی معنوی، مولانا محمد بلخی
    احیاء علوم الدین،‌ ابوحامد غزالی
    مصباح‌الهدایة الی الخلافة و والولایة، امام خمینی(ره)
    انسان در اسلام، آیه الله جوادی
    تفسیر انسان به انسان، آیت ‌الله‌ جوادی‌آملی
    اسماء حُسنی، آیت الله محمد شجاعی
    نصوص‌الحکم بر فصوص الحکم، فارابی، آیت‌الله حسن‌زاده آملی
    التوحید، شیخ صدوق(ره)
    تحف العقول، ابن شعبه حرانی(ره)




    امضاء
    سمن بویان غبار غم چو بنشینند بنشانند
    پری رویان قرار از دل چو بستیزند بستانند
    در این حضرت چو مشتاقان نیاز آرند ناز آرند
    که با این درد اگر دربند درمانند درمانند





  9. Top | #88

    عنوان کاربر
    مدیر ارشد انجمن
    تاریخ عضویت
    January 2009
    شماره عضویت
    9367
    نوشته
    16,632
    صلوات
    542
    دلنوشته
    5
    اللهم صل علی محمد و آل محمد
    تشکر
    12,528
    مورد تشکر
    14,344 در 5,340
    وبلاگ
    4
    دریافت
    0
    آپلود
    0

    پیش فرض







    پاورقی ها

    1 - سوره‌ی اعراف، آیه‌ی 180.
    2 - سوره‌ی إسراء، آیه‌ی 110.
    3 - سوره‌ی انعام، آیه‌ی 95.
    4 - ا‌بن‌طاوس حلى، الإقبال بالأعمال، ج 3، ص111. الدعاء فی غرّة ربیع الأول.
    5 - همان، ج2، ص 212.
    6 - همان، ج2، ص 301.
    7 - آداب الصلاة، ص 241.
    8 - الإقبال، ج 1، ص 249.
    9 - همان، ج 2، ص 50.
    10 - التوحید للصدوق، ص 143.
    11 - التوحید للصدوق، ص 221.
    12 - سوره‌ی نمل، آیه‌ی 63.
    13 - در رابطه با موضوع اسماء به مقدمه‌ی قیصری بر فصوص الحکمِ محی‌الدین و نیز به کتاب«اسماء حُسنی» از آیت‌الله محمد شجاعی رجوع فرمایید.
    14 - التوحید للصدوق، ص 195.
    15- صدوق به اسناد خود به سلیمان‌بن‌مهران از امام صادق(ع) از پدرش محمدبن‌على از پدرش على‌بن‌حسین از پدرش حسین‌بن‌على از پدرش على‌بن‌ابیطالب(ع) از رسول خدا(ص) نقل كرد كه آن حضرت فرمودند: خداى تعالى نود و نُه اسم دارد - صد اسم جز یكى - هركس آن را احصا كند داخل بهشت ‌شود و آن‌ها عبارتند از:«اللَّهُ. الْإِلَهُ الْوَاحِدُ الْأَحَدُ الصَّمَدُ الْأَوَّلُ الْآخِرُ السَّمِیعُ الْبَصِیرُ الْقَدِیرُ الْقَاهِرُ الْعَلِیُّ الْأَعْلَى الْبَاقِی الْبَدِیعُ الْبَارِئُ الْأَكْرَمُ الظَّاهِرُ الْبَاطِنُ الْحَیُّ الْحَكِیمُ الْعَلِیمُ الْحَلِیمُ الْحَفِیظُ الْحَقُّ الْحَسِیبُ الْحَمِیدُ الْحَفِیُّ الرَّبُّ الرَّحْمَنُ الرَّحِیمُ الذَّارِئُ الرَّازِقُ الرَّقِیبُ الرَّءُوفُ الرَّائِی السَّلامُ الْمُؤْمِنُ الْمُهَیْمِنُ الْعَزِیزُ الْجَبَّارُ الْمُتَكَبِّرُ السَّیِّدُ السُّبُّوحُ الشَّهِیدُ الصَّادِقُ الصَّانِعُ الطَّاهِرُ الْعَدْلُ الْعَفُوُّ الْغَفُورُ الْغَنِیُّ الْغِیَاثُ الْفَاطِرُ الْفَرْدُ الْفَتَّاحُ الْفَالِقُ الْقَدِیمُ الْمَلِكُ الْقُدُّوسُ الْقَوِیُّ الْقَرِیبُ الْقَیُّومُ الْقَابِضُ الْبَاسِطُ قَاضِی‌الْحَاجَاتِ الْمَجِیدُ الْمَوْلَى الْمَنَّانُ الْمُحِیطُ الْمُبِینُ الْمُقِیتُ الْمُصَوِّرُ الْكَرِیمُ الْكَبِیرُ الْكَافِی كَاشِفُ‌الضُّرِّ الْوَتْرُ النُّورُ الْوَهَّابُ النَّاصِرُ الْوَاسِعُ الْوَدُودُ الْهَادِی الْوَفِیُّ الْوَكِیلُ‌الْوَارِثُ الْبَرُّ الْبَاعِثُ التَّوَّابُ الْجَلِیلُ الْجَوَادُ الْخَبِیرُ الْخَالِقُ خَیْرُ النَّاصِرِینَ الدَّیَّانُ الشَّكُورُ الْعَظِیمُ اللَّطِیفُ الشَّافِی» (بحارالأنوار، ج 4، ص 186). چنانچه ملاحظه می‌فرمایید اسمِ «الله» که در روایت فوق ذکر شده اگر به حساب آید عدد اسماء به صد می‌رسد در حالی‌که روایت رسول خدا(ص) عدد اسماء را نود و نه ذکر کرده‌اند و این می‌رساند که اسم «الله» که در اول آمده به این معنا نیست که این اسم هم یکی از اسماء نود و نه‌گانه است بلکه به این معنا است که همه‌ی آن اسماء در اسم «الله» هستند همان‌طور که در آخر سوره‌ی حشر می‌فرماید: «هُوَ اللَّهُ الْخالِقُ الْبارِئُ الْمُصَوِّرُ» یعنی او که «الله» است خالق و بارئ و مصوّر می‌باشد.
    16 - عزیز الله عطاردى ، مسند الإمام الرضا(ع)، ج 2، ص 15.
    17 - سوره‌ی اعراف، آیه‌ی 180.
    18 - امام خمینی(رض) تفسیر سوره‌ی حمد، ص 95.
    19 - سوره‌ی اعراف،آیه‌ی 180.
    20 - حضرت امام خمینی(رض) می‌فرمایند: «نظر در ذات برای اثبات توحید و تنزیه و تقدیسِ آن، غایت ارسال انبیاء و آمال عرفا بوده و قرآن کریم و احادیث شریفه مشحون از علم به ذات و کمالات اسماء الهی است». (چهل حدیث، حدیث 12)
    21 - سوره‌ی نور، آیه‌ی 35.
    22 - قال رسول الله(ص): «النَّظَرُ إلی علی‌بن‌ابی‌طالب عبادة». (امالی شیخ صدوق، ص 138)
    23 - قال رسول الله(ص): «النَّظَرُ إلی الْعالمِ عبادة». (بحارالأنوار، ج 71، ص 73)
    24 - إرشاد القلوب إلى الصواب، ج 1، ص 91.
    25 - بحار الأنوار، ج 23، ص 267.
    26 - صحیفه‌ی امام خمینی(رض)، ج 18، ص 517.
    27 - به کتاب «راز شادی امام حسین(ع) در قتلگاه» از همین مؤلف رجوع شود.
    28 - الكافی، ج 2، ص 577.
    29 - مستدرك الوسائل، ج 5، ص 229.
    30 - حضرت علی(ع) می فرمایند: «ما رَأَیْتُ شَیْئاً إلَّا وَ رَأَیْتُ اللَّهَ قَبْلَهُ وَ مَعَهُ وَ بَعْدَهُ.»(صحیفه امام، ج 18، ص: 517)
    31 - سوره‌ی یوسف، آیه‌ی 106.
    32 - سوره‌ی اعراف، آیه‌ی 180.
    33 - عنایت داشته باشید که نظر به ذات حق از طریق اسماء الهی غیر از تفکر در ذات خدا است که در روایات از آن منع شده است.
    34 - سوره‌ی حدید، آیه‌ی 3.
    35 - جهت شرح مطالب فوق؛ به شرح خطبه‌ی 1 نهج‌البلاغه از همین مؤلف مراجعه فرمایید.
    36 - «چهل حدیث»، حدیث شماره 12، باب تفکر.
    37 - «چهل حدیث»، حدیث شماره 12، باب تفکر.
    38 - «کافی»، ج 3، ص 91.
    39 - «اصول کافی»، ج 1، ص 125.
    40 - سوره‌ی حجرات، آیه‌ی 14.
    41 - «الكافی»، ج1، ص 97.
    42 - «بحار‌الانوار»، ج 4 ، ص 70 - «توحید صدوق»، ص 137.
    43 - «مفاتیح‌الجنان»، دعای عرفه امام حسین(ع).
    44 - «تفسیر سوره‌ی حمد»، امام خمینی(ره)، جلسه‌ی چهارم.
    45 - «بحار‌الانوار»، ج 67، ص 196.
    46 - «توحید صدوق»، ص 179 - «بحار‌الانوار»، ج 3، ص 327.
    47 - سوره‌ی حشر، آیه‌ی 24.
    48 - سوره‌ی ذاریات، آیه‌ی 56.
    49 - بحارالأنوار، ج 54، ص 167.
    50 - صحیفه‌ی امام، ج 13، ص 199.
    51 - به صحیفه‌ی امام، ج 18، ص 442، (نامه به خانم فاطمه طباطبایی) رجوع شود.
    52 - حضرت امام(رض) در ابتدای کتاب «سرّ الصلواة» می‌فرمایند: «اُحِبُّ العارفین و لَسْتُ منْهم» من عرفا را دوست دارم ولی از آن‌ها نیستم.
    53 - سوره‌ی انعام، آیه‌ی 79.
    54 - سوره‌ی انعام، آیه‌ی 78.
    55 - امام خمینی(رض)، شرح دعاى سحر، ص 321. مفتاح الفلاح فی عمل الیوم و اللیلة، ص 368.
    56 - آیت‌الله حسن‌زاده آملی، عرفان و حکمت متعالیه، ص 138.
    57 - کتاب عطش، ص 327، انتشارات شمس‌الشموس.
    58 - کتاب «انسان در اسلام»، ص 92.
    59 - بحار الأنوار، ج 67 ، ص 372.
    60- بحار الأنوار، ج 66 ، ص 371 - شیخ صدوق ، الخصال، ج 1، ص 125.
    61 - سوره‌ی بقره، آیه‌ی 178.
    62 - سوره‌ی آل عمران، آیه‌ی 51.
    63 - امام خمینی(رض)، مصباح‌الهدایة الی الخلافة و والولایة، ص 22.
    64 - سوره‌ی ص، آیه‌ی 46.
    65 - بحار الأنوار ج 67، ص 64.
    66 - سوره‌ی اعراف، آیه‌ی 180.
    67 - سوره‌ی فصلت، آیه‌ی 53.
    68 - سید حیدر آملی، جامع‌الأسرار، ص 95.
    69 - سوره‌ی ق، آیه‌ی 37.
    70 - بحارالأنوار، ج 64، ص 142.
    71 - الکافی، ج 2، ص 67.
    72 سوره‌ی حدید، آیه‌ی 3.
    73 - از رسول خدا(ص) روایت داریم: روز قیامت چون فاطمه(س) خواست از صحرای محشر بگذرد، منادی از پشت پرده ندا می‌كند: ای اهل محشر! چشمان خود را از فاطمه(س) بپوشانید تا عبور كند «یا مَعْشَرَ الْخَلائِق! غُضُّوا اَبْصارَكُمْ حَتّی تَجُوزَ فاطِمَة».بحار‌الانوار، ج43، ص220.
    74 - سوره‌ی اعراف، آیه‌ی 180.
    75 - امام خمینی(رض)، شرح دعای سحر، ترجمه‌ی سید احمد فهری، ص 52.
    76 - برای خدا اسمای حسنایی هست پس او را به آن اسماء بخوانید. سوره‌ی اعراف، آیه‌ی 180.
    77 - محقق سبزواری، التعلیقات علی الشواهد الربوبیه، ص 464.
    78 - نهج البلاغه، خطبه‌ی 90.
    79 - خداوند به شیطان می‌فرماید: «یَا إِبْلِیسُ مَا مَنَعَكَ أَن تَسْجُدَ لِمَا خَلَقْتُ بِیَدَیَّ...» ای ابلیس! چه‌چیز مانعِ تو شد که بر مخلوقی که با دو دست خود آفریدم سجده کنی(سوره‌ی ص، آیه‌ی 75).
    80 - سید جلال‌الدین آشتیانی، شرح فصوص قیصری، ص 394.
    81 - حضرت صادق(ع) در توصیف خداوند برای ابی‌بصیر شرح می‌دهند که؛ «اَلْعِلْمُ ذاتِه وَ لا مَعْلومَ وَ السَّمْعُ ذاتِه وَ لا مَسْموعَ...» علم، ذاتی خداوند بود در حالی‌که معلومی نبود و سمع، ذاتی خداوند بود در حالی‌که شنیده شده‌ای نبود.(الکافی، ج 1، ص 107)
    82 - الكافی، ج 1، ص 144.
    83 - سوره‌ی طه، آیه‌ی 75.
    84 - سید ابن طاووس ، الطرائف فی معرفة مذاهب الطوائف، ج 2، ص 415.
    85 - شیخ بهائى ، مفتاح الفلاح فی عمل الیوم و اللیلة، ص 147.
    86 - توحید صدوق، ص 146.
    87 - سوره‌ی بقره، آیه‌ی 257.
    88 - بحار الأنوار، ج 26، ص: 1. به کتاب «حقیقت نوری اهل البیت(ع)» از همین مؤلف رجوع کنید.
    89 - جعفر وجدانی، ترجمه‌ی الفین از شهید ثانی، ص 1028.
    90 - فضل بن حسن حفید شیخ طبرسى ، مشكاة الأنوار فی غرر الأخبار، ص 327.
    91 - مستدرك‌الوسائل، ج 13، ص 35.
    92 - الکافی، ج 1، ص 443.
    93 - تشکیک در ظهور به همین معنا است.
    94 - بحارالأنوار، ج : 88 ص 183.
    95 - من لا یحضره الفقیه، ج‌1، ص 514.
    96 - سوره‌ی ق، آیه‌ی 33.
    97 - همان‌طور که شما با دیدن یک گُل آن گُل را به صورت مجرد و علمی در نزد خود دارید و آن گل در شما به شما هست و نه به خودش.
    98 - سید جلال الدین آشتیانى، شرح فصوص (قیصرى)، مقدمه قیصرى، ص 118.
    99 - التوحید للصدوق، ص 191.
    100 - سوره‌ی زخرف، آیه‌ی 84 .
    101 - سوره‌ی الرحمن، آیه‌ی 29.
    102 - سوره‌ی فصلت، آیه‌ی 53.






    امضاء
    سمن بویان غبار غم چو بنشینند بنشانند
    پری رویان قرار از دل چو بستیزند بستانند
    در این حضرت چو مشتاقان نیاز آرند ناز آرند
    که با این درد اگر دربند درمانند درمانند





صفحه 9 از 9 نخستنخست ... 56789

اطلاعات موضوع

کاربرانی که در حال مشاهده این موضوع هستند

در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)

کلمات کلیدی این موضوع

مجوز های ارسال و ویرایش

  • شما نمیتوانید موضوع جدیدی ارسال کنید
  • شما امکان ارسال پاسخ را ندارید
  • شما نمیتوانید فایل پیوست کنید.
  • شما نمیتوانید پست های خود را ویرایش کنید
  •  
© تمامی حقوق از جمله طراحی قالب برای سایت آیه های انتظار محفوظ می باشد © طراحی و ویرایش Masoomi