«بحارالانوار اشک»
زمین با گردش خود، رسیده است به کتاب امامت؛
فصل ششم، سطرهای اندوه مدینه.
روزگاری بود که آن سوتر از ستیز بیهوده بنی امیه و بنی عباس، تنه
ا فاتح میدانهای فضیلت، صادق آل رسول صلی الله علیه وآله بود که
در امنیتی مغتنم، تشنگان معارف را سیراب میکرد.
امروز اما از این ماتم جانکاه، در سینه های منبر و قلب
کرسی تدریس، خاکستر خاکستر حسرت میروید.
آه! پرفریبتر از منصور، شیطانی نیست که زهر خود را چنین
بریزد و لعنتهای همیشه را برای خود گرد آورد.
تاریخ، ارجمندتر از مکتب صادق علیه السلام سراغ نداشت.
ستارگان فقاهت، تفسیر، کلام و طب، تابندگی خویش
را مدیون ششمین پیشگام روشنگری اند.
سرمایه امروز بقیع، اشک است و اشک.
مدینه، جهان را از شیون اکنون خود پر کرده است.
امروز بقیع در لباس سوگ، چکیده اشکهای غربت شیعیان است
و دانش، بحارالانوار اشکی است که به تمامی
برگهای زرین احادیث، تسلیت میگوید.
محمدکاظم بدرالدین
نقل قول
