در سوگ تو چه سخت میگذرد بر دل ای امام صداقت و راستی!
غروب سرخ تو، یادآور غروب خورشید در دریایی است که آمیخته
علم و زهدی پیامبر گونه بود و در افقهای دوردست تو شاگردان
موج، هنوز به سر و سینه میزنند؛
دریای بی ادعایی که سیاست و ملک را به اهل آن واگذاشت.
امروز، شقایقی دیگر از آل رسولالله صلی الله علیه وآله وسلم
را بر شانه میبرند تا تنگنای زمین را به سمت آسمان طی کند.
امامی که کتاب علوم نورانیاش را در سینه شاگردانش
جاگذاشت تا یادگار ششمین ستاره دنباله دار آسمان امامت باشد.
دردا که غم تو، بغضی سنگین در جانمان انداخته است دردا!