•*♥*•ويژه نامه ولادت فرخنده حوراي بهشتي ؛ حضرت فاطمه زهرا (س) •*♥*•

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

زيارت مشهورة حضرت زهرا

يا ممتحنه امتحنك الله الذي خلقك قبل أن يخلقك فوجدك لما امتحنك صابره وزعمنا انا لك اولياء ومصدقون، وصابرون لكل ما اتانا به ابوك صلي الله عليه وآله، واتي به وصيه فانا نسئلك ان كنا صدقناك الا الحقتنا بتصديقنا لهما لنبشر انفسنا بانا قد طهرنا بولايتك.

السلام عليك يا بنت رسول الله، السلام عليك يا بنت نبي الله، السلام عليك يا بنت حبيب الله، السلام عليك يا بنت خليل الله، السلام عليك يا بنت صفي الله، السلام عليك يا بنت امين الله، السلام عليك يا بنت خير خلق الله،

السلام عليك يا بنت افضل انبياء الله، السلام عليك يا بنت خير البريه، السلام عليك يا يا سيده نساء العالمين من الاولين والاخرين، السلام عليك يا زوجه ولي الله وخير الخلق بعد رسول الله، السلام عليك يا ام الحسن والحسين سيدي شباب اهل الجنه.

السلام عليك ايتها الصديقه الشهيده، السلام عليك ايتها الرضيه المرضيه ، السلام عليك ايتها الفاضله الزكيه ، السلام عليك ايتها الحوراء الانسيه ، السلام عليك ايتها التقيه النقيه ، السلام عليك ايتها المحدثه العليمه، السلام عليك ايتها المظلومه المغصوبه ، السلام عليك ايتها المضطهده المقهوره ، السلام عليك يا فاطمه بنت رسول الله ورحمه الله وبركاته.

صلي الله عليك وعلي روحك وبدنك، اشهد انك مضيت علي بينه من ربك، وان من سرك فقد سر رسول الله، ومن جفاك فقد جفا رسول الله، ومن آذاك فقد آذي رسول الله، ومن وصلك فقد رسول الله،ومن قطعك فقد قطع رسول الله، لانك بضعه منه وروحه الذي بين جنبيه.

اشهد الله ورسله وملائكته، اني راض عمن رضيت عنه، ساخط علي من سخطت عليه، متبرء ممن تبرئت منه، موال لمن واليت، معاد لمن عاديت، مبغض لمن ابغضت، محب لمن احببت، وكفي بالله شهيدا وحسيبا وجازيا ومثيبا.

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

دعاي حضرت فاطمه (س) در روز شنبه

نقل است كه حضرت فاطمه زهرا در روزهاي شنبه از هر هفته اين دعا را قرائت نموده وبه آن سفارش مي فرمودند:

اللهم افتح خزآئن رحمتك، وهب لنا اللهم رحمه لا تعذبنا بعدها في الدنيا والاخره، وارزقنا من فضلك الواسع رزقا حلالا طيبا، ولا تحوجنا ولا تفقرنا ال احد سواك وزدنا لك شكرا واليك فقرا وفاقه وبك عمن سواك غنا وتعففا اللهم وسع علينا في الدنيا اللهم انا نعوذ بك ان تزوي وجهك عني في حال ونحن نرغب اليك فيه اللهم صل علي محمدا وآل محمد واعطنا ما تحب واجعله لنا قوه فيما تحب يا ارحم الراحمين!



حرز متعلق به حضرت فاطمه زهرا (س)

بسم الله الرحمن الرحيم يا حي يا قيوم برحمتك ] استغيث [ فأغثني ولا تكلني إلي نفسي طرفه عين أبدا، وأصلح لي شأني كله!

بنا م خداوند رحيم ومهربان، اي زنده واي پا برجا! به رحمتت سوگند كه مرا ياري كن! ومرا يك چشم بر هم زدن به نفسم وامگذار! وتمام امورم را اصلاح كن!

[خادمه زینب کبری(س)]

« باشیم همانگونه که او هست ... »

اسوه به معنای الگو، نمونه، سرمشق و پیشوا آمده است. کلمه اسوه دربردارنده نکته ایست و آن اینکه شیئی یا فردی که الگو و نمونه قرار می‌گیرد باید دارای ویژگیهای خاصی باشد که در نزد پیروان، مطلوبیت داشته باشد. هر نوعی از الگو، دارای ویژگی و صفات خاص خویش است و هر کس، شیئ یا فردی را بدان جهت الگو قرار می‌دهد که می‌خواهد مانند آن شود و به صفات و کمالات برجسته‌ای که در او مشاهده می‌شود، آراسته گردد. الگو قرار گرفتن یک موجود، گاهی از یک جهت است و گاهی از چند جهت و گاهی در تمامی ابعاد. هر شخص بر اساس انگیزه و هدفی که در حیات خویش دارد، الگو و پیشوایی را بر می‌گزیند تا خود را از روی او بسازد.
فردی که اسلام را به عنوان مکتب حیات بخش (که به تمام ابعاد وجودی انسان توجه دارد)، انتخاب می‌کند، به هدفی روی می‌آورد که اسلام بر اساس فطرت انسانی پیشنهاد می‌کند. لذا متوجه اسوه‌ای می‌شود که ویژگیهای خاص مکتب توحیدی را در تمامی ابعاد داشته باشد تا بتواند در تمام جهات، به او اقتدا کند و خود را مانند او بسازد و بدین وسیله به صفات و کمالات انسانی مزین گردد و به مطلوب شایسته برسد.
قرآن کریم شخص پیامبر اسلام را اسوه حسنه و کامل معرفی می‌کند و می‌فرماید: "مسلما برای شما در زندگی رسول خدا سرمشق نیکویی بود، برای آنها که امید به رحمت خدا و روز رستاخیز دارند و خدا را بسیار یاد می‌کنند."(1)
هنگامی که به لحظه به لحظه زندگانی فاطمه زهرا (سلام الله علیها) می‌نگریم، درمی‌یابیم که فاطمه (علیها السلام) دارای شخصیت والای الهی و انسانی و شبیه رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) در تمام جهات است و مانند بودن او در اصل وجود، حقیقتی است که با توجه به بیانات پدر بزرگوارش جایی برای ابهام و تردید نیست. چنانکه راوی نقل می‌کند که پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) بیرون آمد و او دست فاطمه را گرفته بود. پس فرمود: "کسی که او را نمی‌شناسد، او فاطمه دختر محمد است، او پاره تن و قلب من است، او روح من است که در بین دو پهلوی من قرار دارد، پس کسی که او را اذیت نماید، براستی مرا اذیت نموده و کسی که مرا آزار دهد، براستی خدا را آزار داده است."(2)
اضافه بر مانند بودن او به رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) که خود قرینه‌ای کامل و تام بر اسوه بودن اوست، قرائن دیگری وجود دارد که تأئید بر الگو بودن او می‌نماید به عنوان نمونه:
عایشه و دیگران از پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) روایت کرده‌اند که آن حضرت فرمود: "ای فاطمه ! بر تو بشارت باد؛ که خدای متعال تو را بر زنان جهانیان و بر زنان اسلام که بهترین دین است، برگزید."(3)

[خادمه زینب کبری(س)]

رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) شخصیتی بسیار عظیم است که تمام گفتار، کردار، حرکات و سکناتش برای ما حجت است. او از طریق وحی و از روی علم و حکمت و بر اساس معیار الهی سخن می‌گوید. اگر در مورد شخصی سکوت می‌کند، اگر از شخصی تعریف و تمجید کرده یا شخصی را نکوهش می‌کند، از روی حکمت و حق است. چرا که خداوند متعال در قرآن کریم می‌فرماید: "هرگز از روی هوای نفس سخن نمی گوید؛ آنچه می‌گوید، چیزی جز وحی که بر او نازل شده، نیست."(4)
رسول اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) دخترش فاطمه (سلام الله علیها) را گرامی داشته و به نیکویی ستوده است. تمجید از آن بانوی بزرگ، نه به جهت آنست که او فرزند آن حضرت بوده و عاطفه پدری موجب شده که دخت گرامیش را به خوبی و نیکی بستاید و صفات نیکی را به او نسبت بدهد، بلکه ستودن فاطمه بر اساس حقیقت او و ظهور صفات و کمالات معبود در روح او بوده است. او عظیمه و مطهره است. مدح رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) از او، آشکار کردن حقیقت موجود در اوست.
خداوند پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) و ائمه را بر رجال عالم اختیار نمود و آنها را انسانهای کامل و الگو و حجت بر همه قرار داد، به همین نحو، فاطمه (سلام الله علیها) را الگو و حجت بر تمام مردم جهان – اعم از زن و مرد – قرار داد؛ اقتدای به او، اقتدا به رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) و ائمه معصومین می‌باشد ...

« برگرفته از کتاب "فاطمه کیست؟"، تألیف محمد رضا امین زاده (با اندکی تصرف) »

[نرگس منتظر]

سالروز تولد بانوی عشق حضرت فاطمه زهرا( س )

بهترین روز تاریخ

بر بهترین مخلوق خداوند


مادر

که همه عالم صلح و صفا یش را مدیون وجود پرمهر و عشق اوست



بر همه زنان و مادران وبه خصوص مادران شهداءمبارک باد

[نرگس منتظر]

فرشته ای به نام مادر


کودکی که آماده تولد بود نزد خدا رفت و گفت : "می گویند فردا شما مرا از بهشت

به زمین می فرستید اما من به این کوچکی و بدون هیچ کمکی چگونه می توانم

برای زندگی به آنجا بروم ؟" خداوند پاسخ داد :" از میان تعداد بسیاری از فرشتگان ،

من یکی را برای تو در نظر گرفته ام .او از تو نگهداری خواهد کرد ." اما کودک هنوز

مطمئن نبود که می خواهد برود یا نه : "اما این جا در بهشت من ، من هیچ کاری

جز خندیدن و آواز خواندن ندارم و این ها برای شادی من کافی هستند ." خداوند

لبخند زد : "فرشته تو برایت آواز خواهد خواند هر روز به تو لبخند خواهد زد . تو

عشق او را احساس خواهی کرد و شاد خواهی بود ."کودک ادامه داد : "من

چطور می توانم بفهمم مردم چه می گویند وقتی زبان آنها را نمی دانم !؟"

خداوند او را نوازش کرد و گفت : "فرشته تو زیباترین وشیرین ترین واژه هایی را

که ممکن است بشنوی درگوش تو زمزمه خواهد کرد و با دقت و صبوری به تو یاد

خواهد داد که چگونه صحبت کنی ." کودک با ناراحتی گفت : "وقتی می خواهم

با شما صحبت کنم چه کنم ؟" اما خدا برای این سوال هم پاسخی داشت :

"فرشته ات دستهایت را در کنار هم قرار خواهد داد و به تو یاد خواهد داد که چگونه

دعا کنی . " کودک سرش را برگرداند و پرسید :" شنیده ام که در زمین انسان های

بدی هم زندگی می کنند ، چه کسی از من محافظت خواهد کرد ؟" - "فرشته ات

از تو محافظت می کند . حتی اگر به قیمت جانش تمام شود." کودک با نگرانی

ادامه داد : "اما من همیشه به این دلیل که دیگر نمی توانم شما را ببینم ناراحت

خواهم بود ." خداوند لبخند زد و گفت :" فرشته ات همیشه درباره من با تو سخن

خواهد گفت و به تو راه بازگشت به سوی من را خواهد آموخت. گرچه من همیشه

در کنار تو خواهم بود . " در آن هنگام بهشت آرام بود اما صدایی از زمین شنیده

می شد . کودک می دانست که باید به زودی سفرش را آغاز کند . او به آرامی

یک سوال دیگر از خدا پرسید : "خدایا اگر من باید همین حالا بروم لطفا نام

فرشته ام را به من بگو !" خداوند شانه او را نوازش کرد و پاسخ داد :نام فرشته ات

اهمیتی ندارد . به راحتی می توانی او را مادر صدا کنی...

[خادمه زینب کبری(س)]

مادر، اي لطيف ترين گل بوستان هستي، اي باغبان هستي من، گاهِ روييدنم باران مهرباني بودي که به آرامي سيرابم کند. گاهِ پروريدنم آغوشي گرم که بالنده ام سازد. گاهِ بيماري ام، طبيبي بودي که دردم را مي شناسد و درمانم مي کند. گاهِ اندرزم، حکيمي آگاه که به نرمي زنهارم دهد. گاهِ تعليمم، معلمي خستگي ناپذير و سخت کوش که حرف به حرف دانايي را در گوشم زمزمه مي کند.
گاهِ ترديدم، رهنمايي راه آشنا که راه از بيراهه نشانم دهد. مادر تو شگفتي خلقتي، تو لبريز از عظمتي؛ تو را سپاس مي گويم و مي ستايمت.

مهرباني و لطافت مادر را بارها ياد کرده ايم و ستوده ايم، ولي من، لحظه هاي ناب خشم و قهر او را نيز مي ستايم؛ لحظاتي که پايم در راه مي لغزيد و سوي بيراهه مي رفتم؛ لحظاتي که دست به خطا مي بردم و از سر جهل راه عصيان پيش مي گرفتم. نه به کلام او دل مي سپردم و نه به نگاه زنهار زده اش وقعي مي نهادم. سر در جيب جهالت فرو کرده، راه خود مي رفتم و او چون کوهي سترگ، راه بر من مي بست. چون رودي خروشان مي خروشيد، آن گونه که خود را خردتر از آن مي ديدم که نافرماني کنم و چه زود پرده جهالتم دريده مي شد و چشم دلم گشوده، و مي ديدم که با آن خشم لبريز از مهرباني اش، چگونه راه مرا بر پرتگاه خطا بسته است و آن گاه، فروتنانه به سپاسش مي نشستم.

[نوای عشق]

هم مطلع جمال خداوندى
هم مشرق طلیعه انوارش


صد چون مسیح زنده ز انفاسش
روح الامین تجلى پندارش


هم از دمش مسیح شود پران
هم مریم دسیه ز گفتارش


هم ماه بارد از لب خندانش
هم مهر ریزد از كف مهیارش


این گوهر از جناب رسول الله
پاكست و داور است‏خریدارش


كفوى نداشت‏حضرت صدیقه
گرمى نبود حیدر كرارش


جنات عدن خاك در زهرا
رضوان ز هشت‏خلد بود عارش


رضوان بهشت‏خلد نیارد سر
صدیقه گر بحشر بود یارش


باكش ز هفت دوزخ سوزان نى
زهرا چو هست‏یار و مدد كارش

[شكوه انتظار]

آه مادرم ،
سرورم ،
تاج سرم،
سلطان بيتاي وجود خاکسارم!

بيا بهت عشق بي‌پايانم را که از شعشعه بت رويت آکنده است،
در مردمکنگاه بيتابم بنگر و بر بزرگي و تلالوي جاه و جلالت ببال.
بيا با سخاوت دعاي خيرت به ساحل فلاح روانه‌ام ساز،
چون بي‌تو هيچم،
بي‌برکت خشنودي تو سزاوار لهيب سوزان دوزخم،
پس اگر هستم يا اميد به فرداي روشن دارم ،
فقط چشم طمعم به سفره کرم توست.

مادرم، مهرانه‌ام ،
جانانه‌ام ،
نازدانه‌ام!

در روز مبارکت،روي ماهت رامي‌بوسم ..
.

[شكوه انتظار]

مادرم،سلطان قلبم،اي برکت افزاي زندگيم!

تنها نه بخاطر بهشتي که زير پاي توست ،
نه بخاطر نسلي که زاده توست،
نه بخاطر لالايي‌هاي دلنوازت،
نه بخاطر خونواره چشمان خسته‌ات، نه بخاطر رنجواره بلاکشي‌ات،
نه بخاطر سرشت مهرآگيني‌ات، نه بخاطر سرسبزي قلب پاکبازت،نه بخاطر زيبايي نازکي خيالت يا تردي روح دلنوازت،
نه بخاطر پاکي احساس دلارايت، نه بخاطر طراوت آسمان
چشمان ابريت و نه بخاطر...
حقشناسانه تو را مي‌ستايم.

به خاطر شور بالغ خدارنگي‌ات،
بخاطر شاهکار شعور شرف مداريت ،
بخاطر گوهر دردانه حيا ‌و نجابتت،
بخاطر کولاک گرم جوش گذشت و ايثارت ،
بخاطر راز فاخر و حس زيباي مادري ات،
بخاطرترک برداشتن بلور نگاه نگرانت،بخاطر آتشفشان پرگداز سوختن‌وساختنت،
بخاطر غرق‌شدن بلم‌جواني وآسايشت دردرياي توفانزده بي‌قراريهاي من و بخاطر همه آنچه که به من دادي يا ندادي و بخاطر خودم که سخت به تو دلبسته‌ام،
ديوانه‌وار دوستت دارم و مغرورانه بر تو مي‌بالم و
خاضعانه منتت را مي‌کشم.

مادرم ای هستی ام از زندگی...
دردانه ی من...
محبوبم...عشقم....
روزت مبارک..
گرچه دورم..