آن قديما عاشقی يادش بخير

[حسنعلی ابراهیمی سعید]

فصل اول:

روزگاری خانه هامان سرد بود🙇

بردن نفت زمستان درد بود🙇

يک چراغ والور و يک گرد سوز🙇

زير کرسی با لحافی دست دوز🙇

خانواده دور هم بودن همه🙇

در کنار هم می آسودن همه🙇

روی سفره لقمه نانی تازه بود🙇

روی خوش در خانه بی اندازه بود🙇

گر برای مرد زن نامرد بود🙇

صد تفاوت بين زن تا مرد بود🙇

آن قديما عاشقی يادش بخير🙇

عطر و بوی رازقی يادش بخير🙇

عصر پست و تلگراف و نامه بود🙇

روزگار خواندن شه نامه بود🙇

تبلت و لپ تاپ و همراهی نبود🙇


عصر دلتنگی و بی تابی نبود🙇

[حسنعلی ابراهیمی سعید]

فصل دوم:

قلبهامان اندک اندک سرد شد

رنگ و روی زندگيمان زرد شد

بينی، خيلی کسا باطل شدند

با پروتز بعضيا خوشگل شدند

عصر ساکشن آمد و لاغر شديم

در خيال خود چقد بهتر شدي

ميوه هم گلخانه ای شد عاقبت

آب هم پيمانه ای شد عاقبت

[حسنعلی ابراهیمی سعید]

فصل سوم:

عصر نت شد عصر پی ام عصر چت

عصر ايرانسل فراوانی خط

عصر آدم های بد بی مايه شارژ

عصر تلخ خودفروشی با يه شارژ

عصر مرفين و ترامادول ... دوا

با کراک و شيشه رفتن به فضا

عصر آقايان آرايش شده

عصر خانم های پالايش شده

وای بر اين عصر تلخ بی کسی

عصر تلخ استرس ... دلواپسی ...


به کجا چنین شتابان


شعر از: امجد زمانی شاعر معاصر

[حسنعلی ابراهیمی سعید]

باورت شد عشق اینجا ذلت است؟
عاشقی سوزاندن حیثیت است؟؟
باورت شد دوستی ها لحظه ایست؟
بیوفایی قسمتی از زندگیست؟؟
من که گفتم حاصلش دل بستگیست!
در نهایت خستگی و خستگیست!
من که گفتم این بهار افسردگیست!
دل نبند این پرستو رفتنیست!
عاقبت دیدی که ماتت کردورفت!
خنده‌ای بر خاطراتت کرد و رفت!
عجب کاری بدستت داد دل!
هم شکست و هم شکستت داد دل!