«پيامبر خدا (ص) به علي (ع) فرمود:
اي علي! تو از مني و من از تو، دوستدار و پيرو تو، دوست و فرمانبردار من است. و دوستدار و مطيع من، فرمانبردار خداست. و دشمن تو دشمن من و دشمن من دشمن خدا مي‌باشد».
احاديثي كه در فوق بيان شد خوشه‌اي از خرمن انبوه بشارت به دوستان امام علي (ع) و فرزندانش و انذار مخالفان اميرالمومنين و ائمه‌ي اطهار
[صفحه 41]
عليهم‌السلام بود. اميد آنكه همين مختصر باعث روشني دل و آرامش خاطر دوستان آن امام معصوم و سبب هدايت و نجات و باعث معرفت مخالفان آن بزرگوار شود، باشد كه پيش از فرارسيدن مرگ و ديدار عذاب دردناك الهي، به حق آن حضرت آشنا شوند و به مقام آن امام مبين معرفت يابند.
امام علي (ع) در يكي از خطبه‌هاي نهج‌البلاغه كه طي آن به بيان و شرح صفات و فضايل بي‌پايان خاندان محمد (ص) پرداخته مي‌فرمايد:
هم عيش العلم و موت الجهل، يخبركم حلمهم عن علمهم و ظاهرهم عن باطنهم و صمتهم عن حكم منطقهم، لايخالفون الحق و لايختلفون فيه، هم دعائم الاسلام و ولائج الاعتصام، بهم عاد الحق في نصابه و انزاح الباطل عن مقامه و انقطع لسانه عن منبته، عقلوا الدين عقل وعايه و رعايه، لا عقل سماع و روايه، فان رواه العلم كثير و رعاته قليل. [46].
«آنان (خاندان پيامبر ص) مايه‌ي حيات علم و سبب مرگ ناداني مي‌باشند. شكيبايي آنها شما را از دانش آنان آگاه مي‌كند و ظاهرشان از باطن آنها و خاموشي و سكوت ايشان از راستي و درستي گفتار آنان خبر مي‌دهد. با حق مخالفت نمي‌كنند و درباره‌ي آن اختلافي ندارند. اينان (عترت پيامبر ص) اركان اسلام و پناهگاه مردم مي‌باشند. به وجود ايشان حق به مرز و حد نهايي خود مي‌رسد، باطل ريشه كن و زبانش از بيخ و بن بريده مي‌شود. اهل‌بيت پيامبر (ص) دين را از گذرگاه فهم و بصيرت براي
[صفحه 42]
عمل به آن فرا گرفته‌اند، نه اينكه بدور از خرد آن را شنيده و براي ديگران بازگو كنند. چرا كه بازگوكنندگان علوم فراوانند ولي جانبداران آن اندك مي‌باشند».
نقل قول
