خنده و زهر مار!
اینکه کسی وسط خنده به آدم بگوید «زهر مار!» خوب نیست،
ولی اینکه آدم بداند بعضی از خندههایش از زهر مار خطرناکتر و دردناکتر خواهد بود؛
خودش به خودی خود خنده را به آدم زهر میکند!
خدا میداند چقدر از این بگوبخندهای ما در خانه و دانشگاه
و محیط کار تلختر از زهر مار است ولی ما نمیفهمیم:
مَنْ فَاکَهَ امْرَأَةً لَا یَمْلِکُهَا حُبِسَ بِکُلِّ کَلِمَةٍ کَلَّمَهَا فِی الدُّنْیَا أَلْفَ عَام[1]
کسی که با زن نامحرم بگو بخند بکند، به خاطر هر کلمهای که در دنیا
سخن بگوید، هزار سال در عذاب آخرت گرفتار میشود.
آنها که اختلاط دختر و پسر را در محیطهای مختلف تجویز میکنند
و ژست روشنفکری میگیرند، حواسشان هست؟
جلوی این عذاب را نمیتوانید بگیرید مگر اینکه تقوای روابط را
بین جوانان جا بیندازید.
[1] بحار الأنوار (ط - بیروت)، ج7، ص: 214