عصمت انبیاء و رسولان علیه السلام

[اشک مهتاب*خادمه فاطمه زهرا(س)تا ابدالدهر*]

مرتضی عسکری

[اشک مهتاب*خادمه فاطمه زهرا(س)تا ابدالدهر*]

مقدمه
بسم الله الرحمن الرحیم
و اذ ابتلی ابراهیم ربه بکلمات فاتمهن قال انی جاعلک للناس اماما قال و من ذریتی قال لاینال عهدی الظالمین

و هنگامی که پروردگار ابراهیم او را با بلاهایی امتحان کرد و وی همه را به انجام رسانید ، فرمود : من تو را امام و پیشوای مردم قرار دادم ، گفت : از نسل و ذریه من هم ، فرمود : عهد و پیمان من به ستمکاران نخواهد رسید . (بقره /124)

[اشک مهتاب*خادمه فاطمه زهرا(س)تا ابدالدهر*]

ابلیس هیچ گونه سلطه ای بر جانشینان خدا در زمین ندارد

خداوند سبحان در سوره حجر - در گفت . گویی که با ابلیس دارد - می فرماید :
تو (= ابلیس ) بر بندگان مخلص من هیچ گونه چیرگی نداری . متن گفت و گو چنین است :
قال رب بما اغویتنی لازینن لهم فی الارض و لاغوینهم اجمعین O الا عبادک منهم المخلصین O قال . . . ان عبادی لیس لک علیهم سلطن الامن اتبعک من الغاوین O
(ابلیس ) گفت : پروردگارا ! حال که مرا (بوسیله او) گمراه ساختی ، در زمین برای آنها جلوه گری کرده ، و همه آنها را گمراه می کنم O مگر بندگان مخلصت را O فرمود : . . . تو هیچگونه سلطه ای بر بندگان من نداری مگر بر گمراهانی که پیرویت کنند (1)
خداوند در بیان داستان یوسف و زلیخا و چگونگی حفظ و نگهداری بندگان مخلص خود از اغوای شیطان نیز ، می فرماید :
و لقد همت به وهم بهالو لا ان رء ابرهن ربه کذلک لنصرف عنه السوء و الفحشاء انه من عبادنا المخلصین
آن زن قصد یوسف کرد ، و یوسف نیز ، اگر برهان پروردگارش را ندیده بود ،
قصد وی می کرد . اینچنین کردیم تا بدی و زشتی را از وی دور سازیم که او از بندگان مخلص ما بود . (یوسف / 24)
عصمت ، از شرایط امامت است . چنانکه خدای سبحان در بیان گفت و گوی خود با ابراهیم - علیه السلام - در سوره بقره می فرماید :
و اذا بتلی ابرهیم ربه بکلمات فاتمهن قال انی جاعلک للناس اماما قال و من ذریتی قال لاینال عهدی الظالمین
و هنگامی که پروردگار ابراهیم او را با بلاهایی امتحان کرد و وی همه را به انجام رسانید ، فرمود : من تو را امام و پیشوای مردم قرار دادم ، گفت : از نسل و ذریه من هم ، فرمود : عهد و پیمان من به ستمکاران نخواهد رسید . (بقره /124)
و در سوره انبیاء می فرماید :
و جعلنهم ائمه یهدون بامرنا . . .
و آنان را امامانی قرار دادیم که به فرمان ما راه نمایند . . . (انبیاء / 73)
و در همین سوره (= انبیاء) برخی از آنان مانند : نوح ، ابراهیم ، لوط ، اسماعیل ، ایوب ، ذاالکفل ، یونس ، موسی ، هارون ، داود ، سلیمان ، زکریا ، یحیی و عیسی - علیه السلام - را نام برده است .
و در میان کسانی که آنان را - در این سوره - به امامت توصیف کرده : نبی و رسول و وزیر و وصی ، همه آمده است .
بنابراین ، آشکارا در می یابیم که خداوند متعال شرط امام بودن را ، ظالم نبودن قرار داده است .
خداوند سبحان امام را خلیفه خود در زمین
معرفی کرده است .
چنانکه در خطاب به داود - علیه السلام - می فرماید :
یا داود انا جعلنک خلیفه فی الارض
ای داود : ما تو را خلیفه ای در زمین قرار دادیم . (ص /26)
و در بیان معرفی آدم - علیه السلام - به فرشتگان می فرماید :
و اذ قال ربک للملئکه انی جاعل فی الارض خلیفه . . .
و هنگامی که پروردگارت به فرشتگان گفت : من در زمین خلیفه ای قرار می دهم . (بقره / 30)
شرح و توضیح این آیه - به یاری خدا - پس از تفسیر واژه های آیات گذشته می آید .

[اشک مهتاب*خادمه فاطمه زهرا(س)تا ابدالدهر*]

شرح کلمات و واژه ها
الف - اغویتنی ، لاغوینهم ، غاوین :
غوی : : گمراه شد . غاوی : فرو شده در گمراهی .
اغواه : گمراهش کرد . ابلیس ملعون که به خدا می گوید :
اغویتنی ، اشاره به لعن و نفرین خداوند در آیه پیشین دارد که به او فرمود : و ان علیک اللعنه الی یوم الدین و لعنت و نفرین بر تو باد تا روز قیامت . خداوند به سبب نافرمانی و سرپیچی اش از سجده بر آدم علیه السلام او را از رحمت خویش دور گردانید . چنانکه در سوره بقره می فرماید :
یضل به کثیرا و یهدی به کثیرا و ما یضل به الا الفاسقین بسیاری به وسیله آن (= مثالی که خداوند می زند) گمراه ، و بسیاری هدایت و راه می یابند ، ولی تنها فاسقان بدکردارند که با آن گمراه می شوند . (2)
ب - لازینن لهم : اعمال زشت آنها را در نظرشان زیبا جلوه می دهم . همان گونه که خدای
متعال در جای دیگر فرموده : زین لهم الشیطان اعمالهم شیطان کارهای (زشت ) آنها را در نظرشان زیبا کرده است . (3)
ج - المخلصین : پاکان : کسانی که خداوند آنان را - پس از آن که خود را برای او خالص کردند - برای خود برگزیده و بر صافی شان افزوده ، و در دلهای آنان جایی برای غیر خدا وجود ندارد .
د - بکلمات : کلمات در اینجا به معنای قضایا و اتفاقاتی است که خداوند ابراهیم - علیه السلام - را با آنها امتحان فرمود . مانند : مبتلا کردن او به ستاره پرستان و بت پرستان ، سوزانده شدن در آتش ، ذبح پسرش اسماعیل علیه السلام و امثال آن .
و - فاتمهن : همه را تام و تمام به انجام رسانید .
ز - جاعلک : قرار دادم ، گردانیدم . جعل به معنای خلق ، ایجاد ، حکم ، تشریع ، قرار دادن و گردانیدن ، همه آمده است و در اینجا مقصود ، دو معنای اخیر است .
خ - اماما : امام یعنی : مقتدا و پیشوای مردم و گفتار و کردار .
ط - الظالمین : ستم کاران . ظلم یعنی : نهادن هر چیز در غیر جای خود ، کار نابجا ، و نیز تجاوز از حق ، ظلم است .

[اشک مهتاب*خادمه فاطمه زهرا(س)تا ابدالدهر*]

ظلم سه نوع است :
نخست - ظلم میان انسان و پروردگار خویش ، که بزرگترین آن شرک و کفر است . همان گونه که خدای سبحان در سوره لقمان آیه (13) می فرماید :
ان الشرک لظلم عظیم براستی که شرک ظلم بزرگی است .
و در سوره انعام
آیه (175) فرموده :
فمن اظلم ممن کذب بایات الله . . . و چه کسی ظالم تر از آنکه آیات خدا را تکذیب نماید .
دوم - ظلم انسان به مردم . چنانکه خدای سبحان در سوره شوری آیه (42) می فرماید :
انما السبیل علی الذین یظلمون الناس عذاب و کیفر تنها بر کسانی است که به مردم ظلم و ستم می کنند .
سوم - ظلم انسان بر خویشتن ، خداوند سبحان در سوره بقره آیه (231) می فرماید :
. . . و من یفعل ذلک فقد ظلم نفسه . . . و هر که چنان کند یقینا بر خویشتن ظلم و ستم کرده است .
و در سوره طلاق آیه (1) فرموده :
و من یتعد حدود الله فقد ظلم نفسه و هر کسی از حدود الهی تجاوز کند یقینا بر خویشتن ظلم و ستم کرده است .
در عین حال ، ظلم از هر نوع که باشد ظلم بر خویشتن است و کسی که متصف به ظلم گردد - در هر یک از دروه های عمرش که باشد : گذشته ، حال یا آینده - او ظالم خواهد بود .
ی - همت به و هم بها : هم بالامر ، یعنی : قصد انجام کرد ولی انجام نداد .
ک - رای : دید ، دیدن با چشم : نگاه کردن ، و دیدن با قلب : بصیرت و ادراک است .
ل - برهان : دلیل محکم ، حجت روشن جدا کننده حق و باطل ، و آنچه یوسف - علیه السلام - دید بیش از اینها بود .

[اشک مهتاب*خادمه فاطمه زهرا(س)تا ابدالدهر*]

تاویل و معنای آیات
در آیاتی که گذشت ، ابلیس به پروردگار عالمیان
گفت : خدایا ! حال که مرا لعنت کرده و از رحمت خویش دورم ساختی ، کارهای زشت مردم دنیا را در نظرشان زیبا جلوه می دهم ، او این تهدیدش را نیز ، عملی کرد . چنانکه خدای سبحان در سوره نحل آیه (63) می فرماید :
لقد ارسلنا الی امم من قبلک فزین لهم الشیطان اعمالهم
ما به سوی امت های پیش از تو نیز ، رسولانی فرستادیم ولی شیطان اعمال (زشت ) آنها را در نظرشان زیبا جلوه داد .
و در سوره انفال آیه (48) فرموده :
و اذ زین لهم الشیطان اعمالهم و قال لا غالب لکم الیوم . . .
و هنگامی که شیطان اعمال (زشت ) آنها را در نظرشان زیبا جلوه داد و گفت : امروز هیچ کس بر شما چیرگی ندارد . . .
و در سوره نمل آیه (24) فرموده :
. . . یسجدون للشمس من دون الله و زین لهم الشیطان اعمالهم فصدهم عن السبیل
خورشید را به جای خدا سجده می کنند ، و شیطان اعمال (زشت ) آنها را در نظرشان زیبا جلوه داده و آنها را از راه راست باز داشته است .
باری ، شیطان گفت : کارهای (زشت ) مردم را در دیدشان زیبا و همه را گمراه می کنم مگر بندگانی را که تو برای خود برگزیده ای .
و خداوند در پاسخش فرمود : تو هیچ گونه سلطه و چیرگی نداری مگر بر کسانی که پیرویت کنند : فروشدگان ضلالت و گمراهی .
خداوند ، همچنین با بیان پاره ای از حالات مخلصین در طی داستان یوسف علیه السلام و زلیخا ، ما را از استواری مخلصین
در برابر گناه و تمایلات نفسانی آگاه کرد و فرمود : و لقد همت به و هم بها لولا ان رای برهان ربه آن زن قصد یوسف کرد و یوسف نیز ، اگر برهان پروردگارش را ندیده بود ، قصد وی می کرد . و این در خانه ای بود که زلیخا آن را برای یوسف آماده و از دیگران خالی کرده بود .
زلیخا ملکه مصر و مالک یوسف - علیه السلام - مصمم شد تا از یوسف کام ستاند . و یوسف - علیه السلام - نیز ، اگر برهان پروردگارش را ندیده بود ، یا تصمیم بر کشتن او می گرفت و یا مصمم بر فحشاء می شد که مقتضای طبیعت و جوانی و عزوبت او بود : جوانی در اوج حرکت به سوی کمال مردی با ملکه ای در اوج شهوت و رفاه و انوثیت در خانه ای خالی از اغیار !
ولی یوسف - علیه السلام - برهان پروردگارش را دید و عفت ورزید . آری ، او از کسانی بود که خداوند آنان را برای خود خالص و برگزیده است .
اما برهانی که یوسف - علیه السلام - دید آن بود ، آثار و نتایج هر دو کار : کشتن یا فحشاء را - چنانکه می آید - مشاهده کرد .

[اشک مهتاب*خادمه فاطمه زهرا(س)تا ابدالدهر*]

آثار عمل و جاودانگی آن و گسترش برکت و شومی برخی اعمال بر زمان و مکان
برای درک عصمت انبیاء علیهم السلام لازم است چگونگی گسترش برکت و شومی بر زمان و مکان ، و آثار اعمال انسان در دنیا و آخرت را ، مورد بررسی قرار دهیم . بدین خاطر ، از خدا مدد جسته و می گوییم :
خدای سبحان در سوره بقره آیه (185)
می فرماید :
شهر رمضان الذی انزل فیه القرآن هدی للناس و بینات من الهدی و الفرقان فمن شهد منکم الشهر فلیصمه . . .
ماه رمضان ، ماهی که قرآن در آن نازل گردید تا راهنمای مردم و دلایل هدایت و شناخت حق و باطل باشد .
پس ، هر که این ماه را دریافت ، باید که روزه اش بدارد .
و در سوره قدر می فرماید :
انا انزلناه فی لیله القدر و ما ادرئک ما لیله القدر لیله القدر خیر من الف شهر تنزل الملئکه و الروح فیها باذن ربهم من کل امر سلام هی حتی مطلع الفجر
ما آن (= قرآن ) را در شب قدر نازل کردیم . و چه میدانی شب قدر چیست ؟ شب قدر بهتر از هزار ماه است ، فرشتگان و روح در آن شب با اذن پروردگارشان و با تقدیر امور فرود می آیند . شبی سلامت و سالم تا طلوع فجر .
خداوند سبحان قرآن کریم را در شبی از شبهای ماه رمضان نازل کرد ، و این شب ، شب قدری شد که فرشتگان و روح تا ابد الدهر ، به اذن الهی ، در آن نازل می شوند ، و برکت آن نیز ، تا ابد الدهر به همه ماه رمضان گسترش یافته است .
ما در کتاب عقاید اسلام در قرآن کریم در مبحث نسخ چگونه مبارک شدن جمعه از زمان آدم - علیه السلام - را بررسی کرده و برکاتی را که خدای سبحان در آن روز بر آدم - علیه السلام - نازل فرمود ، یادآور شدیم . و نیز ، عصر نهم ماه ذی الحجه
را که به خاطر آمرزش نازل شده بر آدم علیه السلام برکت یافت و باعث شد تا خداوند برای همیشه در عصر آن روز ، در عرفات ، گناهان بندگانش را بیامرزد ، و بدان خاطر ، سرزمین های : عرفات ، مشعر و منی نیز در نهم و دهم ماه ذی الحجه بر همه بنی آدم مبارک و میمون شد و آثار آن تا ابد الدهر باقی ماند .
همچنین است ، اثر گامهای ابراهیم - علیه السلام - در خانه خدا ، بر پشته گلینی که بر روی آن رفته و دیوار بیت الله را بالا می برد ، آن اثر نیز ، مبارک گردید و خداوند به ما فرمان داد تا آنجا را برای همیشه دوران ، نمازگاه بگیریم ، و فرمود :
و اتخذوا من مقام ابراهیم مصلی و از مقام ابراهیم نمازگاه بگیرید .
سرایت و گسترش شومی و نحوست نیز ، بدین گونه است . چنانکه رسول خدا صلی الله علیه و آله به هنگام عبور از سرزمین اصحاب حجر به سوی تبوک ، یاران خود را از آن آگاه کرده است . فشرده داستان بنا بر آنچه در کتابهای سیره و حدیث آمده ، چنین است :
هنگامی که رسول خدا صلی الله علیه و آله در سال نهم هجری به غزوه تبوک می رفتند ، به نزدیک سرزمین حجر محل قوم ثمود در وادی القرای شام که رسیدند ، در آن فرود آمدند . همین که سپاهیان از چاه آنجا آب برداشتند ، منادی رسول خدا صلی الله علیه و آله ندا داد : از آب این محل ننوشید و از
آن برای نماز وضو نسازید . مردم آب مشک های خود را خالی کردند و گفتند : ای رسول خدا ! خمیر ساخته ایم . فرمود : آنها را به شتران بدهید ، مبادا مانند آنچه به آنان (= قوم ثمود) رسید به شما هم برسد .
هنگامی که کوچ کردند و به حجر رسیدند ، آن حضرت جامه خود را بر صورت پوشانید و مرکب خود را بر جهانید ، سپاهیان نیز چنین کردند و رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود :
لا تدخلوا بیوت الذین ظلموا الا و انتم باکون
داخل خانه های ستمگران نشوید مگر آنکه گریان باشید .
در همین حال ، مردی با انگشتری که در خانه عذاب شدگان جسته بود نزد رسول خدا صلی الله علیه و آله آمد . آن حضرت از وی روی گردانید و با دست ، صورت خود را پوشانید تا آن را نبیند ، و فرمود : آن را بیفکن ! و او بدورش افکند . (4)
همانند این داستان برای امام علی - علیه السلام - نیز رخ داد . نصر بن مزاحم - و غیر او - در واقعه صفین روایت کنند : (5)
مخنف بن سلیم با امام علی - علیه السلام - به سوی بابل (6) می رفتند که امام فرمود : در بابل سرزمینی است نفرین شده و فرو رفته ، مرکبت را تیزتر بران تا شاید نماز عصر را در بیرون آن بگزاریم . گوید : امام مرکبش را بر جهانید و مردم نیز از پی او شدند و هنگامی که از پل صراه گذشت فرود آمد و نماز عصر را با
مردم به جای آورد . (7)
ورای دیگری گوید : با امیرالمومنین از پل صراه گذشتیم . عصر بود که فرمود : این سرزمینی عذاب شده است . برای هیچ نبی یا وصی نبی ای روا نیست که در آن نماز بگزارد . (8)
بدین گونه ، برکت از زمانی که خداوند آن را برای بنده ای از بندگانش مبارک گردانیده گسترش یافت ، همان گونه که شومی و نحوست نیز ، از زمانی که خداوند بر بندگان شقی و نگون بختش غضب فرمود ، به دیگر زمانها سرایت و ادامه یافت .

[اشک مهتاب*خادمه فاطمه زهرا(س)تا ابدالدهر*]

سرایت و گسترش شومی و نحوست نیز ، بدین گونه است . چنانکه رسول خدا صلی الله علیه و آله به هنگام عبور از سرزمین اصحاب حجر به سوی تبوک ، یاران خود را از آن آگاه کرده است . فشرده داستان بنا بر آنچه در کتابهای سیره و حدیث آمده ، چنین است :
هنگامی که رسول خدا صلی الله علیه و آله در سال نهم هجری به غزوه تبوک می رفتند ، به نزدیک سرزمین حجر محل قوم ثمود در وادی القرای شام که رسیدند ، در آن فرود آمدند . همین که سپاهیان از چاه آنجا آب برداشتند ، منادی رسول خدا صلی الله علیه و آله ندا داد : از آب این محل ننوشید و از
آن برای نماز وضو نسازید . مردم آب مشک های خود را خالی کردند و گفتند : ای رسول خدا ! خمیر ساخته ایم . فرمود : آنها را به شتران بدهید ، مبادا مانند آنچه به آنان (= قوم ثمود) رسید به شما هم برسد .
هنگامی که کوچ کردند و به حجر رسیدند ، آن حضرت جامه خود را بر صورت پوشانید و مرکب خود را بر جهانید ، سپاهیان نیز چنین کردند و رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود :
لا تدخلوا بیوت الذین ظلموا الا و انتم باکون
داخل خانه های ستمگران نشوید مگر آنکه گریان باشید .
در همین حال ، مردی با انگشتری که در خانه عذاب شدگان جسته بود نزد رسول خدا صلی الله علیه و آله آمد . آن حضرت از وی روی گردانید و با دست ، صورت خود را پوشانید تا آن را نبیند ، و فرمود : آن را بیفکن ! و او بدورش افکند . (4)
همانند این داستان برای امام علی - علیه السلام - نیز رخ داد . نصر بن مزاحم - و غیر او - در واقعه صفین روایت کنند : (5)
مخنف بن سلیم با امام علی - علیه السلام - به سوی بابل (6) می رفتند که امام فرمود : در بابل سرزمینی است نفرین شده و فرو رفته ، مرکبت را تیزتر بران تا شاید نماز عصر را در بیرون آن بگزاریم . گوید : امام مرکبش را بر جهانید و مردم نیز از پی او شدند و هنگامی که از پل صراه گذشت فرود آمد و نماز عصر را با
مردم به جای آورد . (7)
ورای دیگری گوید : با امیرالمومنین از پل صراه گذشتیم . عصر بود که فرمود : این سرزمینی عذاب شده است . برای هیچ نبی یا وصی نبی ای روا نیست که در آن نماز بگزارد . (8)
بدین گونه ، برکت از زمانی که خداوند آن را برای بنده ای از بندگانش مبارک گردانیده گسترش یافت ، همان گونه که شومی و نحوست نیز ، از زمانی که خداوند بر بندگان شقی و نگون بختش غضب فرمود ، به دیگر زمانها سرایت و ادامه یافت .

[اشک مهتاب*خادمه فاطمه زهرا(س)تا ابدالدهر*]

عصمت جانشینان خدا از گناه و معصیت

اعمالی را که مردم در دنیا انجام می دهند ، آثاری جاودانه دارند که در آخرت ، یا به صورت آتشی همیشگی ، که آتشگیره آن مردم و سنگ ها هستند ، (9) مجسم می گردند ، و یا به نعمت های جنات عدن مبدل می شوند . و همه این آثار ، در دید و درک بندگان مخلص خداست ، و آنان را به کوشش در ادای اعمال صالح و دوری از گناهان زشت و فحشا و منکر فرا می خواند .
اینگونه درک و دید ، همان برهان الهی است که خداوند به بندگان پاک خود می دهد ، بندگانی که رضای خدا را بر خواسته دل و نفس اماره بالسوء برگزیده اند . بدین خاطر ، هیچ گاه از بندگان مخلص خدا گناه و خطای ناروا صادر نگردد . مثال آنان را در این باره مثال انسان بینا و نابینایی است که با هم در میسری ناهموار و پر مهلکه طی طریق می کنند . بینا از مهالک و پرتگاهها دوری کرده
و همراه نابینایش را نیز ، آگاه می کند تا از آنها دوری نماید . و یا مانند انسانهای تشنه ای که رویاروی آنان آب ظاهرا گوارایی است و جانشان را به نوشیدنی و فرو نشاندن تشنگی فرا می خواند . و در میانشان طبیبی است مجهز به میکروسکپ که با آن انواع میکرب های کشنده را مشاهده کرده و دستور می دهد تا آن آب را پیش از مصرف تصفیه نمایند .
مثال بندگان مخلص خدا در دیدن برهان الهی و بصیرت به حقایق اعمال و آثار زشت و زیبای آن نیز ، بدینگونه است . آنان با چنین دیدی که از زشتی انجام گناه و قباحت آن در دنیا ، و تجسم آتشین و جاودان آن در آخرت دارند ، ممکن نیست که با اراده و اختیار خود به انجام گناه یا ترک واجب اقدام نمایند .
اما شبهاتی که پیرامون عصمت انبیاء علیهم السلام آورده و به آیات متشابه قرآنی استشهاد کرده اند ، برخی نتیجه خطا و اشتباهی است که در تاویل و معنای آنها کرده و برخی دیگر به خاطر تفسیر این آیات با روایات جعلی و ساختگی است . و ما برای پرهیز از طول بحث ، تنها به آوردن نمونه هائی از هر دو نوع بسنده می کنیم :

[اشک مهتاب*خادمه فاطمه زهرا(س)تا ابدالدهر*]

الف - روایات دروغینی که بر علیه نبی خدا داود - علیه السلام - و خاتم انبیاء محمد صلی الله علیه و آله ساختند
ازدواج داود - علیه السلام - در قرآن کریم :
خداوند سبحان در سوره (ص ) می فرماید :
اصبر علی ما یقولون و اذکر عبدنا داود ذا الاید انه اواب انا سخرنا الجبال معه یسبحن بالعشی و الاشراق و الطیر محشوره کل له اواب و شددنا ملکه و ءاتینه الحکمه و فصل الخطاب و هل اتک نبوا
الخصم اذ تسوروا المحراب اذ دخلوا علی داود ففزع منهم قالوا لاتخف خصمان بغی بعضنا علی بعض فاحکم بیننا بالحق و لا تشطط و اهدنا الی سواء الصراط ان هذا اخی له تسع و تسعون نعجه ولی نعجه وحده فقال اکفلنیها و عزنی فی الخطاب قال لقد ظلمت بسوال نعجتک الی نعاجه و ان کثیرا من الخلطاء لیبغی بعضهم علی بعض الا الذین ءامنوا و عملوا الصلحت و قلیل ما هم و ظن داود انما فتنه فاستغفر ربه و خر راکعا و اناب فغفرنا له ذلک و ان له عندنا لزلفی و حسن ماب یا داود انا جعلنک خلیفه فی الارض فاحکم بین الناس بالحق . . .
بر آنچه می گویند شکیبا باش و بنده ما داود قدرتمند را به یادآور که بسیار تواب بود ما کوهها را مسخر او ساختیم که صبح و شب با وی تسبیح گویند و پرندگان را که همه به سوی او می آمدند حکومتش را استوار کردیم و حکمت و علم قضاوتش دادیم آیا خبر آن مخاصمه کنندگان به تو رسید ؟ آنگاه که بر بالای محراب رفتند ؟
گاهی که بر داود وارد شدند و چون از آنان ترسید گفتند : نترس ! ما دو نفر شاکی هستیم که یکی از ما بر دیگری ستم کرده ، پس ، میان ما به حق قضاوت کن و منحرف مشو ، و ما را به راه راست هدایت کن این برادر من است و نود و نه میش دارد ، و من تنها یک میش دارم . می گوید
آن را هم به من بسپار و در سخن با من درشتی می کند ! (داود) گفت : او به تو ستم کرده که می خواهد میش تو را به میش هایش بیفزاید ، و راستی که بسیاری از شریکان بر یکدیگر ستم می کنند مگر آنان که ایمان آورده و کارهای شایسته می نمایند که اندکند . و داود دانست که ما امتحانش کردیم . پس ، از پروردگارش بخشایش خواست و به رکوع افتاد و به زاری پرداخت ما آن را بر او بخشودیم که وی را نزد ما مقامی بلند و فرجامی نیکوست ( و گفتیم : ) ای داود ! ما تو را در زمین خلیفه و جانشین قرار دادیم . پس ، میان مردم به حق قضاوت کن . . . (ص / 17 - 26)