دریادار غلامعلی بایندر، فرمانده سابق نیروی دریایی شاهنشاهی ایران است، که در جریان درگیریهای میان قوای ایران و انگلستان در جنگ جهانی دوم در تاریخ ۳ شهریور ۱۳۲۰ برای وطنش کشته شد.
تبار
شهید غلامعلی بایندر فرزند دوم مرحوم علیاکبر بایندر (پدر ۳ شهید) که سال ۱۲۷۷خورشیدی در تهران متولد گردید. پدر وی اهل بیجار گروس از توابع کردستان بودوی تحصیلات متوسطه خود را در مدرسه دارالفنون به پایان رسانده و سال ۱۲۹۹ از مدرسه نظام مشیرالدوله با درجه ستواندومی فارغالتحصیل شد.
تحصیلات
غلامعلی بایندر در مدرسهٔ نظام مشیرالدوله، در دانشکدهٔ توپخانهٔ پواتیه و فونتن بلو و دانشگاه جنگ پاریس و نیروی دریائی ایتالیا تحصیلات نظامی را به پایان رساند.
افتخارات
وی در ۱۳۰۱ در جنگ با اسماعیل آقا سیمیتقو مشارکت نمود و به خاطر رشادت و فداکاری در نبرد شکریازی، نشان ذوالفقار که عالیترین نشان نظامی ایران بود را دریافت کرد.
وی از سال ۱۳۱۰ فرماندهٔ نیروی دریائی شاهنشاهی ایران شد و در حقیقت نیروی دریائی جدیدایران را بنیانگذاری کرد
اظهارات بایندر در جزیره تنب بزرگ
به دنبال شکست مذاکرات ایران و انگلیس در باره بازپس گیری جزایر سه گانه ایران، مقامات دولتی و نظامی ایران در سالهای ۱۹۳۳ و ۱۹۳۴ میلادی از جزایر تنب دیدار کردند.
دراین بازدید ها دریادار «بایندر» فرمانده وقت نیروی دریایی ارتش ایران پس از گفت و گو با ساکنان جزیره به مقامات نظامی بریتانیا اظهار داشت که جزیرههای تنب و ابوموسی، بخشی از سرزمین ایران است.
غائلهٔ شهریور ۱۳۲۰
در این روز، دریادار غلامعلی بایندر فرمانده نیروی دریایی جنوب، در بازگشت از آبادان با گلولههای ناو انگلیسی روبرو شد.
ناوچههای ناو غافلگیر شده غرق شدند.
گروهی از افسران و ناویها کشته شدند.دریادار بایندر، همراه با سروان مکری نژاد، برای چاره اندیشی و آماده باش به ستاد نیروی دریایی جنوب، به سوی خرمشهر به راه افتادند ولی پیش از آنکه به خرمشهر برسند، با آتش ناگهانی مسلسلهای انگلیسی از پای درآمدند.
منبع:::http://kohne_sarbaz_iran.rozblog.com/Forum/Post/2204