7- بدانید او کجاست. لطفاً شخصاً کنترل کنید! پدر باید بداند:
- فرزندش کجاست؟
- آیا اکنون فرزند او در مدرسه است؟!
- آیا فرزند او در جشن تولد دوستش است؟!
- یا فرزند نوجوانش با دوستان خود برای مطالعه دروس به کتابخانه رفته است؟!
زمانیکه از بعضی پدرها پرسیده میشود میدانید فرزندتان کجاست؟ میگویند بله، از مادرش پرسیده ام، یا از خواهر یا شخص دیگری پرسیدهام!
به پدرها توصیه میکنیم حتماً هر چندوقت یکبار خودتان شخصاً کنترل کنید. با او تماس بگیرید و مطمئن شوید فرزند شما کجاست؛ یک پدر همیشه باید بداند فرزند او کجا و درحال انجام چه کاری است.
8- برای فرزند خود دعا کنید.
بعضی از پدر و مادرها در بحث دعا کردن قائل بر این هستند ما بنده خوبی نیستیم که دعا کنیم و از خدا چیزی بخواهیم؛ این حرف هیچ ارتباطی به این موضوع ندارد که ما میخواهیم برای فرزند خود دعا کنیم. وقتی ما برای فرزند خود دعا میکنیم، یعنی در برابر خداوند متعال، به عنوان والدین فرزندمان برای او
ص: 156
چیزی میخواهیم؛ لذا این کار، کار بسیار خوبی است.
یکی از کارهای بسیار خوبی که خصوصاً پدر میتواند برای فرزند خود انجام دهد، این است که برای او دعا کند. خصوصاً برای اینکه:
- فرزند من ازدواج درستی داشته باشد؛
- فرزند من عاقبتبهخیر شود؛
- فرزند من فرزندان صالحی داشته باشد؛
- فرزند من زندگی خوبی داشته باشد؛
- فرزند من زندگی شادی داشته باشد و ... .
اینها دعاهایی است که ما میتوانیم برای فرزندان خود داشته باشیم. از لحاظ مکان دعا کردن باید بگویم که پدرها همیشه میتوانند برای فرزندانشان دعا کنند. ممکن است در حین رانندگی باشید، در آن زمان نیز میتوانید برای آنها دعا کنید؛ اما یکی از زمانهای خوبی که به ما برای دعا کردن سفارش شده، بعد از نماز صبح و مابین نماز مغرب و عشاء است که ما میتوانیم برای فرزندان خود دعا کنیم.
وظایف خاص مادران در دوران بلوغ پسر
بعضی از والدین تصور میکنند که دوران بلوغ فرزند پسر هیچ ارتباطی به مادر ندارد و پدر موظف است تا نسبت به تمام امور نوجوان رسیدگی کند. حال آنکه نحوه رفتار مادر در این دوران از اهمیت ویژهای برخوردار است؛ لذا رعایت نکات ذیل را به مادران گرامی توصیه میکنیم:
1- گوش شنوایی برای شنیدن صحبتهای فرزند خود داشته باشید؛
2- تلاش کنید نوجوان ارتباط خوبی با پدر خود داشته باشد. (بهدلیل اهمیت این موضوع در بخشی جدا توضیحات تکمیلی آن ارائه میگردد)؛
3- نوجوان خود را در جایگاه پدر خانواده قرار ندهید. این جمله یعنی اینکه
ص: 157
به فرض درشت بودن جثه نوجوان و یا دخالتهای بهجا یا حتی نابهجا، یا اینکه بخواهید به نوجوان ثابت کنید او نیز شخصیت کامل دارد، تصمیمات و گفتههای او را مساوی با تصمیم و گفتههای همسر خود بدانید.
این کار بسیار ناپسند بوده و موجب عدم تربیت صحیح فرزند و ایجاد اختلاف بین زوجین خواهد شد. در یک خانواده متعادل، اعضاء خانواده اعم از مادر، پدر و فرزندان، هر یک در جایگاه خود قرار داشته و به فراخور جایگاه خودشان با دیگران تعامل دارند. در غیر اینصورت ما خانواده را متعادل نمیدانیم؛
4- مراقب ارتباط اطرافیان خود، خصوصاً جنس مخالف، با فرزندتان باشید؛
5- در محیط خانه خصوصاً در زمان حضور نوجوان از پوشیدن لباسهایی که چسبان و بدننما هستند، خودداری کنید؛
6- از شوخیهای معمول با همسر یا گفتوگوهای خاص با همجنسان خود در حضور نوجوان پسر پرهیز کنید.
ارائه راهکار به مادران گرامی جهت تسهیل ارتباط نوجوان پسر با پدر خود و یا ارتباط پدر با پسر خود
1- به نوجوان پسر یاد دهید بهجای شکایت یا گله کردن، انتظار خود را از پدر در قالب سؤال یا خواسته مطرح کند؛
2- برای نوجوان توضیح دهید که پدر وظایف مختلفی دارد و مجبور است کارهای خود را اولویتبندی کند و این بهمعنی بیاهمیت بودن خواسته نوجوان نیست؛
3- به نوجوان یاد دهید همیشه صحبت خود را، با احترام و محبت فرزندی شروع کند؛
4- برای نوجوان توضیح دهید، که پدر جایگاه خاصی در خانواده دارد و مدیر
ص: 158
خانواده است؛ لذا با یک دستگاه خودپرداز بانک متفاوت است!؛
5- بارها و بارها به نوجوان خود یادآوری کنید که پدر خانواده همیشه تلاش میکند تا فرزندان و همسر خانواده در آرامش و رفاه باشند؛ لذا باید قدردان او بود.
وظایف خاص مادران در دوران بلوغ دختر
اقدامات خاص مادران در دوران بلوغ دختران
اشاره
＊مسئولیت صحبت با دختر در خصوص کشف فردیت و همچنین "خودِجنسیتی"، با مادران است.
خودِجنسیتی بهطور خلاصه یعنی اینکه چون من دختر هستم، باید اینگونه باشم؛ یعنی اینگونه فکر کنم، اینگونه رفتار کنم و اینگونه صحبت کنم. اینگونه زن بودن را ما خودِ جنسیتی معنا میکنیم.
مادر نباید از چالش با دختر خود فرار کند، بلکه باید با او گفتوگو داشته باشد تا او بتواند فردیت خود را کشف نماید. (دختر همانند مادر خود میشود.) هر چالش یا گفتوگوی اختلاف برانگیز بین مادر و فرزند بهمعنی درگیری یا دعوا نیست؛ بلکه نوجوان دختر در این وضعیت میتواند اصول ارتباطی و کسب مهارتهای زنانگی را از مادر خود فرا گیرد؛ لذا مادران باید به این موضوع توجه داشته باشند.
مسئولیت صحبت با دختر در خصوص کشف فردیت و همچنین "خودِجنسیتی"، با مادران است. خودِجنسیتی بهطور خلاصه یعنی اینکه چون من دختر هستم، باید اینگونه باشم. یعنی اینگونه فکر کنم، اینگونه رفتار کنم و اینگونه صحبت کنم. اینگونه زن بودن را ما خودِجنسیتی معنا می کنیم.
ص: 159
سؤال؟
دختر عمده "خودِجنسیتی" را از مادر یاد میگیرد؛ اما از چه زمانی؟
باید بدانیم که دخترها عمده رفتارهای خودِجنسیتی را از مادر یاد میگیرند، درست زمانی که با مادر دچار چالش میشوند و بحث میکنند یا در زمینه موضوعی اختلافنظر دارند.
زمانیکه هر کسی حرف خود را میزند، یعنی زمانیکه مادر و دختر با هم اتصال پیدا میکنند! مثلاً شرایط زیر را در نظر بگیرید: به هر دلیلی مادر از دست دختر عصبانی میشود، با هم دعوا میکنند و مادر هر حرفی را که به ذهن خود برسد، بیان میکند و دختر نیز آنها را به عنوان خودِجنسیتی یاد میگیرد.
دخترها عمده رفتارهای خودِجنسیتی را از مادر یاد میگیرند، درست زمانی که با مادر دچار چالش میشوند و بحث میکنند یا در زمینه موضوعی اختلافنظر دارند.
حال دختر دیگری با مادر خود دعوا میکند؛ مادر در اوج دعوا بعضی حرفها را نمیزند و برخی کلمات توهینآمیز را به زبان نمیآورد، دختر این نوع رفتار را از مادر خود یاد میگیرد. بهنظر شما کدام بهتر است؟! کدام مادر توانسته است در یک گفتوگوی چالش برانگیز به نوجوان دختر خود یاد دهد که او چگونه باشد؟!
در فضای عادی و طبیعی خانواده، فرصتهای زیادی برای تربیت و آموزش فرزند مهیا میشود؛ اما بسیاری از امور در فضای غیرمعمول به فرزند منتقل میشود. مانند مثالی که ذکر کردیم (دعوای مادر و دختر). بنابراین مادرها دقت کنید، دخترخانمها در دوران بلوغ با شما یک مقدار می جنگند، با شما مخالفت و
ص: 160
جروبحث میکنند؛ اجازه دهید گاهیاوقات این اتفاق بیافتد تا خودجنسیتیاش را از شما یاد بگیرد.
سؤال؟
مادری حوصله ندارد و میگوید چرا باید با نوجوان دخترم بجنگم تا از من بعضی رفتارها را یاد بگیرد؟! همان بهتر که یاد نگیرد! باید به این سؤال اینگونه پاسخ دهیم؛ اگر این کار را انجام دادید، فرزند دیگر با شما کاری ندارد و به سراغ شخص دیگری میرود.
حال اگر آن شخص عمه، خاله و یا دوست او باشد، در هر حال شما باختهاید! مادر باید دختر خود را، خودش تربیت کند و نباید این کار را بهعهده فرد دیگری بگذارد؛ لذا در عصبانیتها، ناراحتیها و دعواهایتان تحمل کنید و اجازه دهید دختر شما خودجنسیتی یا همان زن بودنش را از شما به ارث برد نه از یک زن دیگر.
حال دلیل اینکه میگوییم از زن دیگری یاد نگیرد چیست؟ به این خاطر که اگر زن بودنش را از شما به ارث برد، در آینده شما پرنفوذترین شخص بر دختر خود هستید.
اما اگر از شما به ارث نبرد و از فرد دیگری یاد بگیرد، پرنفوذترین فرد بر دختر شما، همان شخص است! دیده شده است بعضی مادرها در بزرگسالی و زمانیکه دختر آنها بزرگ میشود، به او میگویند انگار تو دختر من نیستی! جور دیگری هستی. با کمال تأسف باید گفت که این حرف درست است؛ چون در دوران نوجوانی مادر به او کمک نکرده، چیزی به او یاد نداده و طبیعی است که با مادر خود حرف نمیزند. حتی اگر به پسری علاقهمند شد و به او درخواست ازدواج داد، اول به شخصی میگوید که خودِجنسی تیاش را از او یاد گرفته است. به عنوان مثال اگر از خاله خود یاد گرفته باشد، اول به او می گوید، بعد به دخترخاله
ص: 161
خود، بعد از یک ماه خاله به خواهر خود (مادر دختر) زنگ میزند و موضوع را میگوید. مادر گریه میکند و ناراضی از اینکه چرا فرزندش به او نگفته است. علت چیست؟
علت آن است، جایی که مادر باید کنار او میبوده، نبوده است! پس به والدین توصیه میکنیم هر زمانیکه فرزندان شما بازی میکنند، در بازی او شرکت کنید. چرا؟! زیرا اگر اکنون در بازی او شرکت کردید، وقتی فرزندتان بزرگ شد، او نیز شما را در بازی خود شرکت میدهد. اگر در بازی او شرکت نکنید، بزرگ شود، شما را در بازی خود شرکت نمیدهد! در دوران بلوغ این موضوع به اوج خود میرسد. خصوصاً مادرها؛ دقت کنید که دخترهایتان را در خانه و خانواده خود تربیت کنید. دعوا، چالش و بگومگو نیز نوعی بازی است.
نقل قول
