شیعیان ما در کجا خواهند بود ؟
حسد ریشه بسیاری از گناهان بزرگ است، اگر بخواهیم از دید تاریخ نگاه کنیم، می بینیم که شیطان هم به خاطر حسد به آدم سجده نکرد.
او هزاران سال خدا را عبادت نمود و در آسمان ها چقدر نماز خوانده بود!
او نمی توانست ببیند که حضرت آدم(ع) خلق شود و بدون آن که عبادت های زیادی انجام دهد به یک باره آن قدر مقام پیدا کند که باید همه فرشتگان و حتّی خود او بر آدم سجده کنند.
حسد بود که او را وادار کرد از دستور خدا سر باز زند و برای همیشه مورد لعن و نفرین خداوند قرار گیرد.
شما می دانید که پیامبر همواره فضایل حضرت علی(ع) را برای مردم بیان می کردند و به آنها گوشزد می کردند که اگر خواهان سعادت و خوشبختی دنیا و آخرت هستید دل در گرو مهر حضرت علی(ع) بندید و دنباله رو ایشان باشید.
ص: 58
ولی ما می بینیم که عدّه ای از مردم به این توصیه پیامبر گوش فرا ندادند و حاضر نشدند در مسیر صحیح حرکت نمایند.
آنها ولایت حضرت علی(ع) را قبول نکردند و برای همین بود که در میان مسلمانان اختلاف ایجاد نمودند.
آری، آنها نمی توانستند ببینند، حضرت علی(ع) که همه خوبی ها را در خود جمع کرده است به مقام امامت بعد از رسول خدا هم می رسد.
تاریخ نشان می دهد، در زمان رسول خدا، حسودانی بودند که مولای ما را با زخم زبان اذیّت و آزار می کردند.
آنها به حضرت علی(ع) می گفتند: اگر پیامبر در مورد تو این قدر مهربانی می کند برای این است که تو داماد او هستی! کاش ما هم داماد پیامبر بودیم.
این سخنان، دل مولای ما را به درد می آورد ولی صبر می کرد. نمی دانم که امروز حسودان چه سخنی به حضرت علی(ع) گفتند که صبر او تمام شد و برای همین به نزد پیامبر آمد و عرض کرد: ای رسول خدا! من از دست حسودان به شما شکایت می کنم.
پیامبر نگاهی به حضرت علی(ع) کرد و فرمود: علی جان! فردای قیامت، اوّلین افرادی که وارد بهشت می شوند من و تو و فرزندان تو خواهیم بود و دوستان تو نیز همراه ما وارد بهشت خواهند شد.(1)