ج) آیه قربی
آیه «قُربی» که بیانگر پرتویی از شکوه وصف ناپذیر حضرت فاطمه علیها السلام است، این گونه است:
«قُل لَّا أَسْأَلُکُمْ عَلَیهِ أَجْرًا إِلَّا الْمَوَدَّهَ فِی الْقُرْبَی وَمَن یقْتَرِفْ حَسَنَهً نَّزِدْ لَهُ فِیهَا حُسْنًا إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ شَکُورٌ؛ هان ا ی پیامبر، بگو به ازای آن [رسالت] پاداشی از شما خواستار نیستم؛ مگر دوستی درباره خویشاوندان و هر کس نیکی به جای آورد [و طاعتی اندوزد] برای او در ثواب آن خواهیم افزود. همانا خدا آمرزنده و قدرشناس است.» (شوری: 23)
در این آیه، خدا به پیامبرش فرمان می دهد که ا ی پیامبر بگو: من برای انجام رسالت خویش پاداشی از شما نمی طلبم، جز آنکه باید با نزدیکان من بر اساس مهر رفتار نمایید و آنان را _ که نمونه درخشان و زنده اندیشه و عمل در دین من هستند _ در زندگی خویش سرمشق سازید.
در این باره سخنان امامان راستین و پیروان آنان هماهنگ است. منظور از واژه «قربی» نزدیکان پیامبرند و انبوه روایات در کتاب های شیعه و اهل سنت، نام و نشان این نزدیکان پیامبر را به دست می دهد.
الف) از جمله آن روایات که دانشمندان بزرگ اهل سنت در معتبرترین
________________________________________
1- عبدالله جوادی آملی، قرآن حکیم از منظر امام رضا7، ص32.
ص: 29
منابع خویش، همچون «صحاح» و تفاسیر آورده اند این است که می فرماید: هنگامی که این آیه فرود آمد، از پیامبر پرسیدند: نزدیکان شما چه کسانی هستند که محبت آنان بر ما واجب شد؟ «لَمّا نَزَلَت هذهِ الایهُ قالوا: یا رَسولَ اللهِ! مَن قَرابَتُکَ هؤلاءِ الَّذینَ وَجَبَت عَلَینا مَوَدَّتَهُم؟»
پیامبر فرمود: علی و فاطمه و دو پسر آنان. «قالَ رسول الله صلی الله علیه و آله : عَلِی وَ فاطِمَهُ وَ ابناها وَ قالَها ثَلاثاً».(1)
این روایت را دانشمندان شیعه و گروهی از علمای اهل سنت آورده اند.