تعزیت امام عصر به محمد بن عثمان رحمه الله در ماتم پدرش
أَجْزَلَ اللَّهُ لَکَ الثَّوَابَ وَأَحْسَنَ لَکَ الْعَزَاءَ؛
خداوند در این مصیبت به تو پاداش نیکو دهد و صبر تو را بیشتر کند.
رُزِئْتَ وَرُزِئْنَا وَأَوْحَشَکَ فِرَاقُهُ وَأَوْحَشَنَا؛
مصیبت او تو و ما را داغدار کرد. دوری او تو و ما را گرفتار تنهایی ساخت.
امام و ستایش محمّد بن عثمان رحمه الله به عنوان دومین سفیر
أَنَّ مِنْ کَمَالِ سَعَادَتِهِ أَنْ رَزَقَهُ اللَّهُ وَلَداً مِثْلَکَ یَخْلُفُهُ مِنْ بَعْدِهِ وَیَقُومُ مَقَامَهُ بِأَمْرِهِ وَیَتَرَحَّمُ عَلَیْهِ؛
از جمله سعادت های او آن بود که خداوند فرزندی مانند تو را به او عنایت کرد تا راه او را ادامه دهد و جانشین او گردد و بر او رحمت فرستد!
الْحَمْدُ للَّهِ ِ فَإِنَّ الْأَنْفُسَ طَیِّبَهٌ بِمَکَانِکَ وَمَا جَعَلَهُ اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ فِیکَ وَعِنْدَکَ؛
خدا را ستایش می کنم که ما را به سبب تو و آنچه که در وجود تو و نزد تو قرار داده است، آرامش بخشید.
أَعَانَکَ اللَّهُ وَقَوَّاکَ وَعَضَدَکَ وَوَفَّقَکَ وَکَانَ لَکَ وَلِیّاً وَحَافِظاً وَرَاعِیاً؛
خداوند تو را یاری کند و موفق گرداند و سرپرست و محافظ و نگهبان تو باشد.(1)
________________________________________
1- فقرات این نامه بیانگر عظمت شأن و جلالت فرزند عثمان بن سعید است؛ زیرا کمتر مشاهده شده است که امام علیه السلام درباره شخصی چنین سخن براند و او را تا این اندازه بستاید.
ص:47
تقدیر از محمد بن عثمان رحمه الله در نامه ای به محمّد بن ابراهیم بن مهزیاررحمه الله
تقدیر از محمد بن عثمان رحمه الله در نامه ای به محمّد بن ابراهیم بن مهزیاررحمه الله(1)
الِابْنُ وَقَاهُ اللَّهُ لَمْ یَزَلْ ثِقَتَنَا فِی حَیَاهِ الْأَبِ رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُ وَأَرْضَاهُ وَنَضَّرَ وَجْهَهُ؛
خداوند پسر عثمان را حفظ کند. او حتی در زمان پدرش مورد اطمینان کامل ما بود. خداوند از او راضی باشد... و چهره اش را خوش رو کند.
یَجْرِی عِنْدَنَا مَجْرَاهُ وَیَسُدُّ مَسَدَّهُ؛
محمّد در نزد من مانند پدرش است و جانشین او می باشد.
امام علیه السلام و لزوم تبعیت از منصوبین ایشان
عَنْ أَمْرِنَا یَأْمُرُ الْابْنُ وَبِهِ یَعْمَلُ تَوَلَّاهُ اللَّهُ؛
فرزند او از طرف ما امر و نهی می کند و به اوامر ما عمل می کند؛ زیرا خدا او را دوست دارد.
فَانْتَهِ إِلَی قَوْلِهِ؛
بنابراین سخن او را با جان و دل بپذیر.
عَرِّفْ مُعَامَلَتَنَا ذَلِک؛
متوجه جایگاه او در نزد ما باش!
مُحَمَّدُ بْنُ عُثْمَانَ الْعَمْرِیُّ رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُ وَعَنْ أَبِیهِ مِنْ قَبْلُ فَإِنَّهُ ثِقَتِی وَکِتَابُهُ کِتَابِی(2)
________________________________________
1- الغیبهللطوسی 362 ذکر أبی جعفر محمد بن عثمان بن سعید بحارالأنوار ج 51 ص 349 باب 16- أحوال السفراء
2- وسائل الشیعه، ج 27 ص 140 باب 11 «باب وجوب الرجوع ...»؛ الاحتجاج، ج 2، ص 469 «احتجاج الحجه القائم المنتظر المهدی»؛ إعلام الوری، ص 452 «الفصل الثالث فی ذکر بعض التوقیعات».