ویژه نامه سیزده بدر{ سرسبزترین بهار طبیعت}

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

✿ღღ✿ ویژه نامه سیزده بدر ✿ღღ✿

✿ღღ✿ سرسبزترین بهار طبیعت✿ღღ✿

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

روز طبیعت، فقط یک بهانه است؛

بهانه ای برای رفتن، دیدن و گره خوردن با آنچه پیش
روی چشمانت رشد می کند

و تو صدایِ رشد طبیعت را از میانِ آن همه تازگی
و طراوت، می شنوی.

هر کجا گیاهی سر از خاک برون آورده،
گُلی روییده، یا طراوتِ بهاری به آن دمیده

و نوای نغمه و سرود شادی در هوا آکنده است،
آن جا جایگه شادی و شعف مردم است.

مهم نیست؛
کنار خیابان، تویِ بوستان، کنارِ بزرگ راه یا خارج
از شهر و میانِ زمین هایِ خاکی

مهم فرار از چهار دیواری هایِ خسته کننده است
و ترس از خفه شدن و پوسیدنِ دل، میانِ این دیوارها.

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

یک گره میزنم مهدی بیاید...

چه زیباست صدای دلپذیر بهاری در این فصل از زندگانی!
درختان زیبا لبخند شکوفه بر لبانشان نشسته است

و به قناریان گوش می دهند که می خوانند:
" خوش است خلوت اگر یار، یار من باشد".

باران ‍، نم نم از دلم و قلبم و احساسم می بارد
و مرا بیش تر از قبل دلتنگ می سازد.

با هر گره ای که بر چمنزار میزنم
آرزو میکنم او بیاید.

خدایا مهدی بیاید تا همه ی وجودم را به پایش بریزم و برایش
آوای خوش عاشقی را بخوانم همرا با نوای شیرین انتظار.

این روزها همه منتظرند کاش انتظار به سر آید .
مهدی می آید .میدانم .همین روزها می آید .

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

قسم به خورشید، قسم به ماه، قسم به زمین، قسم به آسمان
در ذره ذره های طبیعت، نشان اوست.

قطره در دریا و ریشه در خاک، بانگ برداشته اند
به توحید، به عشق.

جویباران، بی قرار بوی دل آویز شکوفه ها و کوهساران
دل بسته عبور و مرور ابرها؛

دعوتمان کرده اند به دیدن، به شنیدن؛

دعوتمان کرده اند که زمزمه های دوست را
در حوالی سبز خویش بشنویم.

صدای زندگی می آید که خوش آمد می گوید به دل های زیباپرست.

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

نگاهی به فعالیتهای سال های قبل







•*♥*• 13فروردین*روز طبیعت سبز*) •*♥*•(سال 94تا99)


•*♥*• سيـزده بــدر ، حسن ختام آئين هاي نوروزي •*♥*• (سال 88)




۩ سيزدهم فروردین ،گراميداشت روز طبيعت سبز ۩(سال 90 و 91)




◕✿◕ طبیعت؛ صدای زندگی ◕✿◕(92 تا 93)




سبزه و طبیعت ، مایه چشم روشنی ( سال 94)




13فروردین*روز طبیعت سبز*) (سال 95تا99)


سیزده بدر(تاریخچه سیزده بدر)



حقایقی درباره سيزده‌ بدر



محیط زیست و اسلام




سیزده بدر واقعی!

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

طبیعت؛ رسول آرامش

چشم های مهر خداوند در آسمان و زمین،مراقب همیشه من و توست.
«آیا زمین خدا از هر سو گسترده نیست که
در آن به سیر و سفر بپردازید»؟!

طبیعت، رسول آرامش و قرار است که از دیرباز، بشر
را به آغوش خویش فرامی خوانده است؛

آغوش معصوم و مأنوسی است که از کوچه پس کوچه هایش
بی درنگ تا خدا هیچ راهی نیست.

از انگشت های اشارت گر درخت ها، از نسیم خنیاگر امواج،
از دشت های پهناور غرق سکوت، از کوههای فرارفته تا ملکوت
و از دریا و رود و آبشار همیشه جاری،

می توان حدیث یگانه بی شباهتی را خواند که من و تو را
وارث این طبیعت بی دریغ می خواهد.

یکتای ازل و ابد که پشت تمام پنجره های هستی، رونق دست های قادر
او نمایان است و از هر روزنی به سوی طبیعت،به سوی
اشارات لایزال او می توان نگریست.

سودابه مهیجی

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

طراوت محسوس سیزدهم

باید به ملاقات بهاری برویم که در بیابان ها اتراق کرده است
. دو سه غزل از دفاتر سحری اش را به امانت بگیریم
و تکثیر کنیم تا همه جا بوی مسیح واژه ها زنده شود.

خوشحالی های متوالی، انسان را به بهار شباهت می دهد
و چشم ما را از معرفتی چشم گیر پر می کند.

تا بهار هست، وقفه ای در جویبار آینه ها نیست.
لحظه ها تمامْ آبشاری اند؛ باید غنیمت شمرد!

مقابل نگاه سرسبز بهار، مباد حرف از چیدن و پرپر شدن بزنیم؛
واقعاً دل بهار نازک است!

امروز اما دهان «سیزدهم»، پر است از خیرمقدم گویی به مادر دشت
و دامنه ها. امروز، بهار، جریانی از گل به راه انداخته است.

می خواهد خون ما را سبز و تازه کند برای بودن. در خور تأمل است.
مخاطبی که امروز به طبیعت زده است، رو در رو می شود
با آغوش گشوده درخت.

طراوت محسوس سیزدهم، زبان گنگ کلمات را به سمت غزل می گرداند.
راستی! به چه کار می آید این همه برهوت، اگر رونقی از سبز را تجربه نکنند؟
بوی خوش سیزدهم را پرنده ها سر می دهند.

از یک دید می توان بهار را نقاش برجسته ای دانست
که محیط پیرامون را شاد می کشد.

تقویم که به صفحه سیزدهم می رسد، می شکفد و با پرهیز از
خرافات، خوش بینانه به قضیه بهار و طبیعت نگاه می کند؛
همه روزها، خوش وقت هستند.

پایین صفحه سیزدهم تقویم باید بنویسند که:
«چشم ها را باید شست، جور دیگر باید دید».
اندیشه ما بیمار خواهد شد، اگر روزی را «نحس» بدانیم!

باید برویم تا عطر زندگی را، تپش هستی را از نزدیک بشنویم
و در عرصه با اهمیتی از سبز، بار دیگر متولد شویم؛ چونان درختان.

انسان اگر از بلندای حقیقت به طبیعت خیره شود، چیزهایی
در دست بهار می بیند که از دیدنش سیر نمی شود.

با خود می گوید: دیگر نباید دل به حرف های خزان زده اندوه داد؛
این دیدگان باید وقف تماشای بهار شوند!

باید بعد از این، دست کرد و روزهای این چنین را از ته شب های غم درآورد.
باید کاری کرد تا دشت های جمال سیزدهم، در خاطره
دیگر فصل ها هم جاری باشد.

محمد کاظم بدرالدین

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

حس زندگی


تمام این دشت ها مال توست که یک روز تمام را در آن
بگردیو با آن زندگی کنی؛

یک روز خارج از آن هیاهو، بگذار لحظه ای به خاطر بیاوری
که تو هم عضوی از این پهنه طبیعتی و تمام دشت ها و دریاها مال توست.

بگذار تا بفهمی که خود را حبس کرده ای و بفهمی بدون آن همه
لوازم آسایش، چه آرامشی در این دشت خوابیده است
و دویدن در میان این دشت چه حس کودکانه ای دارد!

پا گذاشتن بر خاکی بدون سنگ فرش، دست زدن در آب جاری
رودخانه ها، دیدن پرواز پرنده ای در آسمان واقعاً آبی، حس زندگی است.

بگذار یک روز را در دسترس نباشی!

روح اللّه شمشیری

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

همه طبیعت تو را آواز می خوانند

کاش می توانستم به زبان همه سنگ ها، پرنده ها،
درخت ها، ابرها و آب ها با تو حرف بزنم!

تمام طبیعتی که تو آفریده ای، با من حرف می زند؛ اما من هنوز
نتوانسته امبا هیچ درختی صحبت کنم. من هنوز تشنه اینم
که کلمه هایم را رودها آواز کنند.

هر طرف که می نگرم، قدرت لایزال تو را می بینم
که تو را برایم آواز می کند.

«به دریا بنگرم دریا ته بینم	به صحرا بنگرم صحرا ته بینم
به هر جا بنگرم، کوه و در و دشت	نشان از قامت رعنا ته بینم»

عباس محمدی

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

ميخوانمت از پشت درب هاي بسته
در انتهايي ترين فصل آفرينش

تا كي در سكوت مي ماني
ي روياي رحماني تر از باران ؟

من در ميهماني سبز واژه ها تو را شنيدم
و زير باران صدايت كردم

و تو در نگاهي ژرف
با لهجه شيرين ياسمن ها جوابم دادي

اي نوبهار من ... بر پيكره يخ زده دشت بتاب
و روح مرده اش را عطر آگين كن

شكوفه هايت بوي سرسبزي باغ ميدهند
و بلبلانت آواي سرمستي سر داده اند

باران را صدا كن
تا بر طراوتت شكوهي ديگر بيفزايد

اي زيباترين فصل خدا
سرودن آغاز كن و مرا تا انبوه ابرهاي بهاري
به همراه مرغان مهاجر پرواز بده

غنچه هاي نو شكفته ات رنگ زندگي دارند
و چشمه هاي جوشانت بوي خوش تازگي ميدهند

ولي ...
ولي هنوز شاپرك ها بغض خسته شان را ميخورند
و ياس ها، پاي كبودي چشمشان را پنهان ميكنند

و هنوز فصل زمين كامل نشده
و هنوز منتظر است و انتظار فصل ديگري است .

مرا تا ظهور بهاري اش همراه باش
و براي لحظه لحظه بودنش دعا كن...
كه بدون او بهاري نشايد !