سید و مولای کریمان{ویژه نامه میلاد فرخنده امام حسن مجتبی * ع * }

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

«يا كريم اهل بيت»





مي‌آيي از آبي‌ترين كرانه‌هاي نور؛ تا سخاوت دريايي تو
عرصه‌اي باشد براي طلوع دومين خورشيد امامت در تيرگي زمين.

كريم اهل بيت، ‌اي باغبان نور! با خنده‌هاي غنچه به مهماني آمدي،
ما جشن آفتابي آيينه تو را در چهره علي به تماشا نشسته‌‌ايم
امروز، گل به خانه زهرا رسيده استيعني خدا جمال تو را آفريده است.

اي كمال سخاوت! زمين آغوش خود را گشوده است تا
با تو بپيوندد و دل بي‌قرار خود را به درياي تو بزند.

يا كريم اهل بيت! تو آن آيه‌اي كه از سوره كوثر نازل مي‌شوي
تا منجي روز محشر باشي. تو آمدي و پرده‌هاي شب را كنار
زدي تا در زلالي سينه‌ات، پرنده ‌ايمان، دوباره اوج بگيرد.

درآ كه در دل خسته توان درآيد باز
بيا كه در تن مرده روان درآيد باز

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

روییدن گل زیبای مجتبوی در بوستان حُسن نبوی، سبط اکبر
الگوی کامل و آیینه جمال که میلادش در نیمه رمضان، رویش
گلی در بوستان ماه خدا بود، بر همه مسلمانان جهان مبارک باد.

سلام بر مجتبای آل محمد، فرزند برومند علی و زهرا
که گوهر دریای فضیلت بود.

سلام بر آن آیینه حسن ازلی که تولد فرخنده اش
درآستانه شب های قدر، برکتی مضاعف بر سفره
افطار و سحر روزه داران است.

سلام بر او که دل های شیعیان، با نسیم روح نواز نام زیبایش
صفا می گیرد و یاد او همچون عطر بهشتی مشام
جان ها را می نوازد.

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

میلاد اسوه احسان

حسن علیه ‏السلام گل حسنِ یوسف باغ پیامبر است.
عکس این گلِ حسن یوسف در آینه را بانوان بهشت، تا ابد آه می‏کشند.

حُسن حسن، نیمه سیبی است که پیامبر
صلی ‏الله‏ علیه ‏و‏آله ‏وسلم به فاطمه علیهاالسلام هدیه داد.

نگاه فاطمه به هر طرف رو کند، آفتاب به آن سور رو می‏کند؛
فاطمه علیهاالسلام ملکه آفتابگردان‏های دنیاست
و حسن علیه‏ السلام ، گلی که در سایه‏اش قد کشیده است.

امشب ستاره‏ها جشن ساده علی علیه‏ السلام
و فاطمه علیهاالسلام را چراغانی می‏کنند.

امشب گلدان آغوش فاطمه،
سرشار از عطر این گلِ آسمانی خواهد شد.

امشب بوی سیب، مدینه را بیهوش می‏کند؛
سیبی که عطرش، روزها و سال‏ها و قرن‏ها را در می‏نوردد،
سیبی که عرشی است.

این‏جا خانه فاطمه است.
این‏جا ملکوت عطر سیب است.

امشب کائنات در هوای سیب شناورند،
حالا هر کس یک جرعه از این عطر آسمانی می‏خواهد؛

هرکس می‏خواهد کفش‏های نسیم را بپوشد
یک سبد سلام و صلوات با خودش بیاورد.

امشب شبِ نزول عطر سیب و بالِ فرشته است.
همه می‏دانند، قدر امشب کم از شب قدر نیست.

امشب در خانه فاطمه علیهاالسلام کودکی به دنیا می‏آید؛
کودکی که آمدنش، آسمان را به زمین می‏آورد.

میلاد کریم اهل بیت امام حسن مجتبی علیه السلام
بر مسلمین و مومنین مبارک باد

محمد سعیدی

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

آسمان به زمین آمد
حسن علیه السلام گل حسنِ یوسف باغ پیامبر است.
عکس این گلِ حسن یوسف در آینه را
بانوان بهشت، تا ابد آه می کشند.

حُسن حسن، نیمه سیبی است که پیامبر
صلی الله علیه و آله وسلم به فاطمه علیهاالسلام هدیه داد.

نگاه فاطمه به هر طرف رو کند، آفتاب به آن سور رو می کند؛
فاطمه علیهاالسلام ملکه آفتابگردان های دنیاست
و حسن علیه السلام ، گلی که در سایه اش قد کشیده است.

امشب ستاره ها جشن ساده علی علیه السلام
و فاطمه علیهاالسلام را چراغانی می کنند.

امشب گلدان آغوش فاطمه،
سرشار از عطر این گلِ آسمانی خواهد شد.

امشب بوی سیب، مدینه را بیهوش می کند؛
سیبی که عطرش، روزها و سال ها
و قرن ها را در می نوردد، سیبی که عرشی است.

این جا خانه فاطمه است.
این جا ملکوت عطر سیب است.

امشب کائنات در هوای سیب شناورند،
حالا هر کس یک جرعه از این عطر آسمانی می خواهد؛
هرکس می خواهد کفش های نسیم را بپوشد
و یک سبد سلام و صلوات با خودش بیاورد.

امشب شبِ نزول عطر سیب و بالِ فرشته است.
همه می دانند، قدر امشب کم از شب قدر نیست.

امشب در خانه فاطمه علیهاالسلام کودکی به دنیا می آید؛
کودکی که آمدنش، آسمان را به زمین می آورد.

مولای مهربانم !
نگاهمان فرش زیر پای شماست
قدوم سبزت برچشم عاشقانت مبارک باد

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

ازنیمه ماه رمضان ماه بر آمد
با آمدنش فصل غم ورنج سر آمد


شاد است رسول دوسرا حضرت طاها
زیرا که کنون سبط کبیرش به بر آمد


در بیت علی غلغله وشور بپا شد
جبریل امین شاد بر او جلوه گر آمد


گو یوسف مصری برود باز به چاهش
چون یوسف زهرا زدل چاه بر آمد


شد نام نکویش حسن ونیک بگویم
این نام زدرگاه خدای قدر آمد


باید که فراموش کنی حاتم طائی
بر سلسله جود وکرم راهبر آمد


او کشتی صبر است به دریای بلاها
ایوب که باشد چو علی را پسر آمد


ای شیعه مبارک به تو این روز خدایی
از بحر ولایت به تو این تاج سر آمد

شاعر :اسماعیل تقوایی

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

عجبا کار مسیحا کند این بوی نسیم
بارالها، زکجا می رسد این لطف عمیم

عطر گیسوی پیمبر بود این بویْ مگر
یا که از باغ بهشت آید و جنات نعیم

یا رب این معجزه ها از اثر مقدم کیست
که چنین باد صبا زنده کند عظم رمیم

مگر از راه رسد شاه جوانان بهشت
کاورد بوی بهشت از همه سو پیک نسیم

خاکیان غرق سرورند، چو آید به زمین
گوشواری که مزیّن شد از او عرش عظیم

تا که نور «حسن» از منزل «زهرا» سر زد
طور ثانی شده آن خانه به موسای کلیم

میزبان گشته خدا و، پی اتمام کرم
شد به ماه رمضان جلوه گر آن نور قدیم

برتر از معجز شق القمر این جا بنگر
کامد آن شمس ضحی، ماه خدا گشت دونیم

خال رخسار «حسن» نقطه «بسم اللّه» است
خلق نیکوش بود معنی «رحمان» و «رحیم»

بحر حلم و کرمش را نبود پایانی
چون که او مظهر اسماء «حلیم» است و «کریم»

نار نمرود اگر سرد شد از یمن خلیل
به خدا مهر «حسن» سرد کند نار جحیم

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

میلاد اسوه احسان

حسن علیه ‏السلام گل حسنِ یوسف باغ پیامبر است.
عکس این گلِ حسن یوسف در آینه را بانوان بهشت، تا ابد آه می‏کشند.

حُسن حسن، نیمه سیبی است که پیامبر
صلی ‏الله‏ علیه ‏و‏آله ‏وسلم به فاطمه علیهاالسلام هدیه داد.

نگاه فاطمه به هر طرف رو کند، آفتاب به آن سور رو می‏کند؛
فاطمه علیهاالسلام ملکه آفتابگردان‏های دنیاست
و حسن علیه‏ السلام ، گلی که در سایه‏اش قد کشیده است.

امشب ستاره‏ها جشن ساده علی علیه‏ السلام
و فاطمه علیهاالسلام را چراغانی می‏کنند.

امشب گلدان آغوش فاطمه،
سرشار از عطر این گلِ آسمانی خواهد شد.

امشب بوی سیب، مدینه را بیهوش می‏کند؛
سیبی که عطرش، روزها و سال‏ها و قرن‏ها را در می‏نوردد،
سیبی که عرشی است.

این‏جا خانه فاطمه است.
این‏جا ملکوت عطر سیب است.

امشب کائنات در هوای سیب شناورند،
حالا هر کس یک جرعه از این عطر آسمانی می‏خواهد؛

هرکس می‏خواهد کفش‏های نسیم را بپوشد
یک سبد سلام و صلوات با خودش بیاورد.

امشب شبِ نزول عطر سیب و بالِ فرشته است.
همه می‏دانند، قدر امشب کم از شب قدر نیست.

امشب در خانه فاطمه علیهاالسلام کودکی به دنیا می‏آید؛
کودکی که آمدنش، آسمان را به زمین می‏آورد.

میلاد کریم اهل بیت امام حسن مجتبی علیه السلام
بر مسلمین و مومنین مبارک باد

محمد سعیدی

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

«ماه دل‏آرا»







پانزده روز ریاضت را در این ماه طاعت، یک نفس دویده ‏ایم تا در
بشارت ولادت او، مژده عشق بشنویم و مژدگانی مهر بگیریم.


او که از اشراق مهربانی‏ها طلوع کرده و در بستر بخشندگی
دامن گسترده است.

او که در اولین تصویر زمینی‏ اش
تبسمی شیرین به آینه نگاه پدر و مادر هدیه داده است.

او که اولین نواده نبوت است و نخستین زاده امامت.
از نسل نور است و زاده خورشید،
از تبار هدایت است و قافله‏سالار مهر و امید.

ماه دل‏آرای نیمه رمضان را، پانزده روز است
به انتظار نشسته‏ ایم و به کرامت و مهربانی‏اش محتاجیم!
چقدر این دستان زخم ‏خورده، به دستگیری کریم اهل‏بیت محتاج است!

اگر تمام زندگی‏اش را چندین بار به نیازمندان بخشید
و سفره‏ های همدردی و کرامتش همواره گشوده بود، حالا که رمضان
به نیمه رسیده و عطر سیب سرخ بهشتی، همه جا را فرا گرفته

حالاکه از عطر میلاد کریم اهل بیت علیهم‏السلام سرشاریم
دست‏های نیازمان را دراز می‏کنیم تا از شجره طیبه کرامت
امام مجتبی علیه‏السلام ، میوه اجابت بچینیم.

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

نوبهار حُسن



رمضان معطر شده است از عطر خوش‌ بوی یاسمن اهل بیت(ع)،
از حُسن «حسن» که گام بر گستره زمین نهاده و جهانی را منور ساخته است.

فرشتگان به پای‌ کوبی پرداخته‌اند و
اسحار این شب‌ها، پیام‌آور نور و روشنی‌اند.


در نیمه رمضان، نور حق جلوه کرده است و دومین امام نور
ای بر زمین نهاده و آن را متبرک کرده است.

او امام مجتبی(ع)، سید نجیبان است و به یمن این میلاد،
شیعیان علی(ع) از شادی در قالب تن نمی‌‌‌گنجند
و شادی‌نوشان کوثر محبت اویند.

میلاد حسن(ع)، مهر ناامیدی بر پیشانی شب زده و راه
روشن «صراط المستقیم» را به همگان نشان داده است.

آرى! «در صراط المستقیم، ای دل کسی گمراه نیست.»
اینک میلاد خجسته و شکوهمند امام برگزیده،
زینت عرش الهى، فرزند جمیل پیامبر است.

ای روی ماه منظر تو، نوبهار حُسن خال
و خط تو مرکز لطف و مدار حُسن

محمدکاظم بدرالدین

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

«ماه کامل»



ماه به نیمه رسیده است و درهای رحمت، بر روی جهانیان باز است.
فراوانی رحمت و نعمت است و جان‏ها آکنده از عشق است.

ماه به نیمه رسیده است که این چنین در کامل‏ترین صورت خویش
به جلوه ‏گری، دست‏ افشانی می‏کند.

ستارگان به تکاپو درآمده‏اند گرداگرد ماه. بدری در آستانه حُسن
خودنمایی می‏کند؛ ماه تمامی که از ذخیره هستی به زمین هدیه داده شده است.

حَسَن، آینه حُسن خداوندی است؛
تصویر زیبایی خداوند است که در صورت خاکی نقش بسته است.

مجتبی، در آغوش پاک‏ترین مادران عالم چشم به
جهان گشود و میوه قلب رسول اللّه‏ شد.

آمد و کرامت را از پدر آسمانی‏اش آموخت
و چراغ کرامتش را برای اهل زمین برافروخت.

ثمره زندگی علی و فاطمه، پا به جهان خاکی گذاشت.
خاک تا افلاک غرق نور و سرور شود.

نیمه ماه است؛
ماهی که درهای رحمت بر روی جهانیان گشوده شده است.

خدایا! به «کریم اهل بیت» سوگند، سایه کرامت
خویش را از ما دریغ مدار!