ویژه نامه عید سعید فطر{جشن بندگی و بازگشت به فطرت الهی }

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

همه رفتند، گدا باز گدا مانده هنوز
شب عید است و خدا عیدی ما مانده هنوز

دهه آخر ماه اول راه سحر است
بعد از این زود نخوابیم، دعا مانده هنوز

عیب چشم است اگر اشک ندارد،ور نه
سر این سفره ی تو حال و هوا مانده هنوز

کار ما نیست به معراج تقرّب برسیم
یا علیّ دگری تا به خدا مانده هنوز

گوئیا سفره ی او دست نخورده مانده است
او عطا کرد، ولی باز عطا مانده هنوز

گریه ام صرف تهی بودن اشکم نیست
دستم از دامن محبوب جدا مانده هنوز

وای بر من که ببینم همه فرصت ها رفت
باز در نامه ی من جرم و خطا مانده هنوز

یک نفر بار زمین مانده ی ما را ببرد
کس نپرسید که این خسته چرا مانده هنوز

هر قدر این فتنه گری رنگ عوض کرد ولی
دل ما مست علی، شکر خدا مانده هنوز

تا که در خوف و رجائیم توسل باقی است
رفت امروز ولی روز جزا مانده هنوز

هر چه را خواسته بودیم، به احسان علی
همه را داد، ولی کرب و بلا مانده هنوز

امضاء

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

در تنگنای روزمرگی، از پشت جاده های تاریک گناه و وسوسه،
به دست های پر نیازمان آموختیم که تنها رو به آسمان بی کران کرامت و مهربانی تو دراز شوند
و در ورای سیاه ترین لحظه های تنهایی، به امید نور روشن درگاهت، به انتظار بنشینند.

پروردگارا! زنگارهای سیاه دل را در جام طلایی رمضان شست وشو داده
و با روحی تطهیر شده از هر آنچه ناپاکی، به سویت می شتابیم.

خدایا! در ناب ترین ثانیه های راز و نیاز با تو، میهمان سفره های رنگینت بودیم
و در تپش نبض تند زمان، چه زود، بدرقه کردیم روزهای روزه داریمان را

و حالا با روحی سرشار از معنویت و دل های لبریز از مهر تو،
دست های در هم گره شده ای که بوی وحدت می دهند و شعارشان همدلی است،

با قدم های استواری که مقصدشان یک پارچگی است، به استقبال روز موعود می شتابیم؛
در شکوه و عظمت نماز عید، غرق شده و با رمضان وداع می کنیم

. فرشتگان آسمان، رشک می برند به این همه یکرنگی و اتحاد ما.
الهی! نگذار که روزهای بعد از این، عطر پاک رمضان را در یادها گم کند.

آمین یا اله العالمین

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

پیک صبا مژده ز عید رمضان داد

او باب چنان را ز رخ ماه نشان داد
تا پیک صبا مژده ز عید رمضان داد




از آتش دوزخ همه را حضرت جانان
از یُمن چنین روز بكف خط امان داد

از مرحمت ماه پر از فیض و ضیافت
پاداش خداوند به ما باغ جنان داد

بشنو ز خروس سحر از بام شریعت
بر پیكر این روز به آواز توان داد

بر مسلم و بر مسلمه این عید مبارک

كز نور حضورش طربی بر همگان داد

تا سود و زیان شد عملت را همه میزان

این عید صیامست نشان سود و زیان داد

مقبول نمازیست نیازش بود از پی
خوش آنكه بخیل فقرا لقمه نان داد

خورشید جهان بود همه صُم و صلاتت
كین گونه طراوت به تو و كون و مكان داد

برخیز و به شكرانه این عید سماع كن
زیرا رمضان را به تو حق هدیه گران داد

این روزه و این خمس و زكاتست پریسا

بر پیکره ی مرده ی اشعار تو جان داد

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

سلام مسافر، خوش آمدی!

کوله بارت را بر زمین بگذار!
پر است از ستاره های اجابتی که نیمه شب ها
ازآسمان زلال نیایش می چیدی.

صفای قدمت؛ بوی باغستان های فرادست را می دهد.
لب باز کن تا هوا را معطر کنی از شمیم میخک ها.
چیزی بگو تا عشق از شمیم نفست جان بگیرد.

از راه آمده ای. یک ماه تمام، همسایه دیوار به دیوار خدا بودی.
یک ماه تمام، سر بر شانه های ملکوت، گریستی بندگی ات را.

یک ماه تمام، مهمان خدا بودی و خدا میزبان تو.
وقتی به سفر می رفتی، کوچک بودی. خاکی بودی.
قطره ای بودی در جست وجوی دریا؛

جاری شدی تا قطره نمانی، تا بزرگ شوی، تا آسمان باشی.
یک ماه تمام تن سپردی به نور؛ به زلال جاری بخشش،
به خنکای فواره های «استغفار».

یک ماه تمام، به دنبال خودت گشتی تا او را بیابی.
تا لایق شوی؛ لایق تحیت خدا؛

«سَلامٌ قَوْلاّ مِنْ رَبِّ الرَّحیِمِ».

امروز، روز توست. زیر سایبان رحمت خدا بایست.
خنکای مهربانی و رحمت را نفس بکش!
نام تو را بر پیشانی آسمان حک کرده اند.

فرشتگان، رستگاری ات را شادباش می گویند؛
رحمت از این لبریزتر؟!

امروز عید توست و عید هم سفرانت؛
عید مسافران بهشت که از جاده رمضان
به سرمنزل «عید فطر» رسیده اند.

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

می خواست بهانه ای که پر نور شویم
از هرچه بدی و غیر او دور شویم

یک ماه پر از فرصت برگشتن داد
یک عید فرستاد که مغفور شویم

یک ماه صدا کرد که زیبا باشیم
در هر سحر و شبی چو مولا باشیم

ماه رمضان ماه مهارت ورزی ست
باشد که همیشه مثل حالا باشیم

یک ماه بهشت بر زمین حاکم شد
یک ماه ز عصیان دلمان نادم شد

یا رب نکند دوباره مهجور شویم
یک مژده بده که وصلمان دائم شد

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

یکی از اعمال روز اول شوال خواندن نماز عید است و آن دو رکعت است
در رکعت اوّل حمد و سوره اءعْلى بخواند و بعد از قرائت
پنج تکبیر بگوید و بعد از هر تکبیرى این قنوت را بخواند :

اَللّهُمَّ اَهْلَ الْکِبْرِیاَّءِ وَالْعَظَمَهِ وَاَهْلَ الْجُودِ وَالْجَبَرُوتِ وَاَهْلَ الْعَفْوِ

خدایا اى اهل بزرگى و عظمت و اى شایسته بخشش و قدرت و سلطنت و اى شایسته عفو

وَالرَّحْمَهِ وَاَهْلَ التَّقْوى وَالْمَغْفِرَهِ اَسْئَلُکَ بِحَقِّ هذَا الْیَومِ الَّذى

و رحمت و اى شایسته تقوى و آمرزش از تو خواهم به حق این روزى که

جَعَلْتَهُ لِلْمُسْلِمینَ عیداً وَلِمُحَمَّدٍ صَلَّى اللّهُ عَلَیْهِ وَ الِهِ ذُخْراً [وَشَرَفاً]

قرارش دادى براى مسلمانان عید و براى محمد صلى الله علیه و آله ذخیره و شرف

وَمَزِیْداً اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ وَاَنْ تُدْخِلَنى فى کُلِّ خَیْرٍ

و فزونى مقام که درود فرستى بر محمد و آل محمد و درآورى مرا در هر خیرى که

اَدْخَلْتَ فیهِ مُحَمَّداً وَ الَ مُحَمَّدٍ وَاَنْ تُخْرِجَنى مِنْ کُلِّ سُوَّءٍ اَخْرَجْتَ

درآوردى در آن خیر محمد و آل محمد را و برونم آرى از هر بدى و شرى که برون آوردى

مِنْهُ مُحَمَّداً وَ الَ مُحَمَّدٍ صَلَواتُکَ عَلَیْهِ وَعَلَیْهِمْ اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ

از آن محمد و آل محمد را - که درودهاى تو بر او و بر ایشان باد - خدایا از تو خواهم

خَیْرَ ما سَئَلَکَ مِنْهُ عِبادُکَ الصّالِحُونَ وَاَعُوذُ بِکَ مِمَّا اسْتَعاذَ مِنْهُ

بهترین چیزى را که درخواست کردند از تو بندگان شایسته ات و پناه برم به تو از آنچه پناه بردند از آن

عِبادُکَ الْصّالِحُونَ
بندگان شایسته ات

پس تکبیر ششم بگوید و به رکوع رود و بعد از رکوع و سجود برخیزد
به رکعت دوّم و بعد از حمد سوره وَالشَّمْسِ بخواند پس چهار تکبیر بگوید
و بعد از هر تکبیرى آن قنوت را بخواند و چون فارغ شد تکبیر پنجم گوید
و به رکوع رود پس نماز را تمام کند و بعد از سلام تسبیح زهراءعَلیهَاالسَّلام بفرستد

و بعد از نماز عید دعاهاى بسیار وارد شده است و شاید بهترین آنها
دعاى چهل و ششم صحیفه کامله باشد و مستحب است که نماز عید
در زیر سمان و بر روى زمین بدون فرش و بُوریا واقع شود و آنکه برگردد
از مُصَلّى از غیر آن راهى که رفته بود و دعا کن
د از براى برادران دینى خود به قبولى اعمال

امضاء

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

حدیث عید فطر


قال امام جعفر الصادق عليه السلام:

ان من تمام الصوم اعطاء الزكاة يعنى الفطرة كما ان الصلوة على النبى
(صلى الله عليه و آله) من تمام الصلوة.

امام صادق عليه السلام فرموده اند:

تكميل روزه به پرداخت زكاة يعنى فطره است، همچنان كه صلوات بر پيامبر
(صلى الله عليه و آله) كمال نماز است.

وسائل الشيعه، ج 6 ص 221، ح 5

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

می خواست بهانه ای که پر نور شویم
از هرچه بدی و غیر او دور شویم

یک ماه پر از فرصت برگشتن داد
یک عید فرستاد که مغفور شویم

یک ماه صدا کرد که زیبا باشیم
در هر سحر و شبی چو مولا باشیم

ماه رمضان ماه مهارت ورزی ست
باشد که همیشه مثل حالا باشیم

یک ماه بهشت بر زمین حاکم شد
یک ماه ز عصیان دلمان نادم شد

یا رب نکند دوباره مهجور شویم
یک مژده بده که وصلمان دائم شد

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

بهانه ای برای خدا



جماعت! این فقط عید نیست؛

بهانه ای خالقانه است برای کرامت و بخشندگی؛

فرصتی است تکرار ناشدنی، برای اجابت همه نیازهایی که چشم
به آستان رمضان دوخته بودند.

پس درمی یابیم این شکوه مبارک را و با هم ترانه ممتدِّ عبودیت را بخوانیم؛

چرا که همگان معترفیم بر عطش وصل و مرتکبیم بر شور مسلمانی!

مبارک باد این عید بر همه عاشقان صبح!

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

عید فطر ـ پایانی برای شروع



به نماز می ایستم و پنج تکبیر می زنم بر دنیا و هر آنچه مرا از
نوازش نسیم رحمتت دور می سازد.

می خواهم حسن ختام میهمانی ات، ابتدای آشنایی تازه ام با تو باشد.

اکنون به مدد عبورم از باغ صیام، عطر گل های تازه عبودیّت را آن چنان
در سر دارم که بیدارتر از همیشه، می بینمت.

چه شیرین است طعم میوه های آسمانی تو، آن هنگام که دست بر
قنوت نماز عید بر می داریم و تو را زمزمه می کنیم:

«اَنْ تُدْخِلَنی فی کُلِّ خَیر...»

«دارد به خنده چشم جهان باز می شود
یعنی که عید فطر تو آغاز می شود»

و