اشعار شهیدان{از قافله های شهدا جاماندیم ...رفتند رفیقان و چه تنها ماندیم}

[نازنین رقیه* خادمه گل نرگس*]

در میان خاک دنبال تو ام
در پی راز تو وحال تو ام

مست دیدار تو هستم مهربان
جان من تقدیم تو مال توام

[اشک مهتاب*خادمه فاطمه زهرا(س)تا ابدالدهر*]

شهیدان قصه پر سوز عشقند
شهیدان شمع عالم سوز عشقند

شهیدان راهیان کوی یارند
شهیدان عاشق و خونین تبارند

[طهورا*کنیز فاطمه زهرا(س)*]

سراپا وسعت دریا گرفتند
همان مردان كه در دل جا گرفتند

تمام خاطرات سبزشان ماند
به بام آسمان مأوا گرفتند

[طهورا*کنیز فاطمه زهرا(س)*]

نام آوران بی نشان ما،بی نامست
از شهد شراب عشق، شیرین کامست

بر تارک او نوشته با خطی خوش
این دسته گل محمدی،"گمنامست"

[سمن بویان* خادمه اباصالح المهدی(عج)*]

می گفت: ستاره خفت ، بر می گردم
وقتی که سحر شکفت بر می گردم

سر تا سر خاک جبهه رو باید گشت
دنبال کسی که گفت : بر می گردم

[نازنین رقیه* خادمه گل نرگس*]

ناگاه نویدی آمد و او را برد
پرواز سپیدی آمد و او را برد

هر بار که رفت با شهیدی برگشت
این بار ـ شهیدی آمد و او را برد!

[مصطفی*شیعه ال طاها*]

سراپا وسعت دریا گرفتند

همان مردان که در دل جا گرفتند

تمام خاطرات سبزشان ماند

به بام آسمان مأوا گرفتند

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

عشق يعني کوچه کوچه انتظار
رؤيت خورشيد در باغ بهار

عشق يعني با جنون تا اوج‌ها
رفتن از ساحل به بام موجها

عشق يعني يک تغزل شعر ناب
مثنوي‌هاي خداي آفتاب

عشق يعني سوختن با شعله‌ها
سبز گشتن در شکوه قله‌ها

عشق يعني هاي هاي اشک‌ها
در فرات بي‌وفا با مشک‌ها

دست‌افشان رقص سرخي واژگون
سعي در محراب با قانون خون

گفتمان مادران داغدار
حسرت ديدار گل‌ها در بهار

يک نماد از قصه جام شراب
رويکردي سبز در تفسير آب

عشق يعني يک شهود بي‌کران
سينه‌اي با وسعت هفت آسمان

در حضور آن فروغ تابناک
سر تاويل شفق در جام تاک

پايکوبي بر فراز دارها
يک غزل با ميثم تمارها

يا قنوتي هم صداي آبها
در نماز صبح با مهتابها

عشق يعني کهکشان در کهکشان
چشم اميدي به سوي بي‌نشان

عشق يعني در فضاي رازها
خلسه‌اي جاويد با پروازها

عشق يعني بي‌کران نورها
با شقايق‌ها ميان هورها

طور سينين حيرتي بي‌انتها
شعر شبنم در گلستان خدا

اشک غم در حسرت ديدارها
همدلي تا صبح با تبدارها

عشق يعني يک سرود جاودان
رقص گلها حيرت پروانگان

عشق يعني زينبي تا اوج‌ها
ناخدايي بر فراز موجها

يک زبان در کام از سر غدير
کهکشان آسمانهاي منير

چيرگي بر خار و خسهاي سراب
مخزن‌الاسرار دخت بوتراب

انعکاس خطبه سجادها
يورشي جاويد بر بيدادها

عشق يعني رود رود مادران
در عزاي خيلي از نام‌آوران

غرق در خون ذوالجناحي اشکبار
در غم بشکوه آن تنها سوار

همنوا با عون يا جعفر شدن
روي دستان پدر پرپر شدن

داستان خيمه‌هاي سوخته
کودکاني از عطش افروخته

عشق يعني اربعين ياس‌ها
اشک سرخي در غم عباسها

تا شهادت يک حبيب باوفا
پير برناي کتاب کربلا

جان فشاني مرگ احلي من عسل
خوش درخشيدن فراسوي زحل

عشق گفتي کربلا آمد به ياد
هيبت خون خدا آمد به ياد

عشق گفتي نينوا آمد به ياد
عصمت لاله‌ها آمد به ياد

شاعر:احمد ده‌بزرگي

[نازنین رقیه* خادمه گل نرگس*]

در نظربازی ما بی خبران حیرانند
من چنینم که نمودم دگر ایشان دانند

عاقلان نقطه پرگار وجودند ولی
عشق داند که در این دایره سرگردانند

[راحیل السادات* تورا من چشم در راهم*]

خوشا آن روز را که سنگری بود
شبی ، میدان مینی ، معبری بود

خوشا آن روزهای آسمانی
که شوری بود ، سودا و سری بود