اشعار شهیدان{از قافله های شهدا جاماندیم ...رفتند رفیقان و چه تنها ماندیم}

[فاطمه سادات*خادمه بانوی محشر*]

گل اشکم شبی وا می شد ای کاش

همه دردم مداوا می شد ای کاش

به هرکس قسمتی دادی خدایا

شهادت قسمت ما می شد ای کاش

[نصرالله عاشق خداومولا]

نرفته است که یک مشت خاک بردارد
بیاورد … یا عکس از پلاک بردارد

کسی که مست میِ عشق می‌شود دیگر
چرا پیاله‌ای از خون تاک بردارد !؟

به سینه‌اش دارد یاد می‌دهد آنجا
رسید وقتی؛ چون غنچه چاک بردارد

بدون پاهایش رفته است تا پرده
ز روی خاطره‌ای هولناک بردارد

چفیّه ای هم تنها برای او کافیست
نیاز نیست که با خویش ساک بردارد

در اوج سجده کلنجار می‌رود با خود
چگونه سر از این خاکِ پاک بردارد

برای خاطر یک مشت استخوان این بیل
چقدر باید از این دشت خاک بردارد

[خادمه زینب کبری(س)]

به فکه درآییم و فتح المبین

کمی آشنا با حقایق شویم

بیـاد شهیـدان گـردان عشـق

به مقتل پُر از اشک و هِق هِق شویم

[سیده نجلا,خادمه مادرسادات]

و اهل آسمان بودیم آن روز
که قدری بی نشان بودیم آن روز

و نای دل نوای نینوا داشت
و با صاحب زمان(عج) بودیم آن روز

[خادمه زینب کبری(س)]

با خنده ای که عکس تو در بر گرفته است
دیوار خانه چهره ی دیگر گرفته است

بعد از تو برق شور و شعف را هجوم اشک
از چشم های خسته ی مادر گرفته است

بی شک شبیه کوچه ی ما، کوچه های عرش
از نام پر شکوه تو زیور گرفته است

حالا منم، کنار تو، اینجا که پر زدی
اینجا که خاک، بوی کبوتر گرفته است

ای انعکاس دست علی! برق ذوالفقار!
افلاک، پشت نام تو سنگر گرفته است

اینجا، نماز چلچله ها رو به دست توست
دستی که رنگ غیرت حیدر گرفته است

چشمان من همیشه همین جا کنار توست
اینجا که خاک، بوی کبوتر گرفته است…

[خادمه زینب کبری(س)]

گل اشکم شبی وا می شد ای کاش

همه دردم مداوا می شد ای کاش

به هرکس قسمتی دادی خدایا

شهادت قسمت ما می شد ای کاش

[سلمان رستگار(امیری حسین و نعم الامیر)]

کوله بارى پر زمهر انبیا دارد شهید

سینه‏ اى چون صبح صادق، باصفا دارد شهید

این نه خون است اى برادر بر لب خشکیده‏ اش‏

بر لب خونرنگ خود، آب بقا دارد شهید

[سیده نجلا,خادمه مادرسادات]

خوشا آن روز را که سنگری بود
شبی ، میدان مینی ، معبری بود

خوشا آن روزهای آسمانی
که شوری بود ، سودا و سری بود