اشعار شهیدان{از قافله های شهدا جاماندیم ...رفتند رفیقان و چه تنها ماندیم}

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

دل از هوا و هوس ها بریده اند اینان
شراب لم یزلی را چشیده اند اینان

تمام هستی شان را به کف گرفتند و
متاع جنتشان را خریده اند اینان

مدافعان حریم ولایت عشقند
حماسه های بزرگ ‌آفریده اند اینان

کبوترانه از این آشیانه ی خاکی
بدون وحشت وترسی پریده اند اینان

برایِ کشتنِ از خصم بی حیایِ زمان
به اوج قله ی ایمان رسیده اند اینان

توان و مردیشان بر سر زبان همه
در آسمان شجاعت پدیده اند اینان

تمامِ هیبتشان را دریده اند از هم
غرور و ظلمت شب را سپیده اند اینان

شبیه حلقه ی طوفانِ مهلکی از دور
به سمت ارتشِ دشمن وزیده اند اینان

نشانشان همه سربند زینب کبراست
خطوط قرمزشان را کشیده اند اینان

من الغریب به آنها رسیده نامه ی عشق
ندای عمه ی خود را شنیده اند اینان

شبیه غنچه ی زخمی به خاک و خون خفتند
شبیه قطره به دریا چکیده اند اینان

شهادت و لب خشک و عروجشان یعنی
به پای سر به حرم ها دویده اند اینان

اگر چه شد همه سرهایشان جدا لیکن
تنور و تشت طلا را ندیده اند اینان

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

من و یاد یاران که سر باختند
ولی بر ستم گردن افراختند

سحرگاه اعزام یادش بخیر
و گردان گمنام یادش بخیر

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

این گریه برای غربتت کافی نیست
باید بروی و فرصتت کافی نیست

آخر چه کنیم استخوان‌هایت را؟
یک قبر، برای وسعتت کافی نیست

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

لطف ازلی چه نیک‌ فرجامم کرد
فارغ زهر آنچه پخته و خامم کرد

می‌خواست که پاینده و جاوید شوم
لطف و کرمش شهید گمنامم کرد

[مولاتی یا فاطمه الزهرا(س)]

کوله بارى پر زمهر انبیا دارد شهید

سینه‏ اى چون صبح صادق، باصفا دارد شهید

این نه خون است اى برادر بر لب خشکیده‏ اش‏

بر لب خونرنگ خود، آب بقا دارد شهید

گرچه در گرداب خون، خوابیده آرام و خموش‏

با نواى بینوایى، بس نوا دارد شهید

کعبه ‏ى دل را زیارت کرده با سعى و صفا

در ضمیر جان خود، گویى منا دارد شهید

دانى از بهر چه جانبازى کند در راه دوست‏

چون طواف کعبه را در کربلا دارد شهید

تا مس ناقابل خود را بدل سازد به زر

در رگ دل جوهرى از کیمیا دارد شهید

پیکر عریان او در خاک و خون افتاده است‏

از شرف بر جسم خود خونین قبا دارد شهید

[رعنا ریاحی*خادمه قرآن*]

مبادا خویشتن را واگذاریم
امام خویش را تنها گذاریم

ز خون هر شهیدی لاله ای رست
مبادا روی لاله پا گذاریم

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

خوشا آنان که جانان می شناسند
طریق عشق و ایمان می شناسند

بسی گفتیم و گفتند از شهیدان
شهیدان را شهیدان می شناسند

[تهمینه محمدی* در باغ شهادت را نبندید...*]

سفر کرده ‏ام تا بجویم سرت را
و شاید در این خاکها پیکرت را

من اینجایم ای آشنای برادر
همان جا که دادی به من دفترت را

همان جا که با اشک و اندوه خواندی‏
برایم غزل واره‏ ی آخرت را

کجایی که چندی است نشنیده‏ ام من‏
دعاهای پر سوز و درد آورت را

تو را زنده زنده مگر دفن کردند
که بستند دستان و پا و سرت را

پس از این من ای کاش هرگز نبینم‏
نگاه به درماده مادرت را…

[╬✿╬ سوگند ╬✿╬]

خوشا روزی که دل را دلبری بود
غزل خوان نگاه آخری بود

خوشا آن روزها در خط اروند
هوای روضه های مادری بود

[عاشورا* خادمه چشم براه گل نرگس*]

سفر کرده ‏ام تا بجویم سرت را
و شاید در این خاکها پیکرت را

من اینجایم ای آشنای برادر
همان جا که دادی به من دفترت را

همان جا که با اشک و اندوه خواندی‏
برایم غزل واره‏ ی آخرت را

کجایی که چندی است نشنیده‏ ام من‏
دعاهای پر سوز و درد آورت را

تو را زنده زنده مگر دفن کردند
که بستند دستان و پا و سرت را

پس از این من ای کاش هرگز نبینم‏
نگاه به درماده مادرت را…