اشعار شهیدان{از قافله های شهدا جاماندیم ...رفتند رفیقان و چه تنها ماندیم}

[نازنین رقیه* خادمه گل نرگس*]

کوله بارى پر زمهر انبیا دارد شهید

سینه‏ اى چون صبح صادق، باصفا دارد شهید

این نه خون است اى برادر بر لب خشکیده‏ اش‏

بر لب خونرنگ خود، آب بقا دارد شهید

[سلمان رستگار(امیری حسین و نعم الامیر)]

اینک که شهر شعله ور بی خیالی است
جای برادران غیورم چه خالی است

جای برادران غیوری که بعدشان
این شهر در محاصره خشک سالی است

[نازنین رقیه* خادمه گل نرگس*]

کوله بارى پر زمهر انبیا دارد شهید

سینه‏ اى چون صبح صادق، باصفا دارد شهید

این نه خون است اى برادر بر لب خشکیده‏ اش‏

بر لب خونرنگ خود، آب بقا دارد شهید

[سیده نجلا,خادمه مادرسادات]

خوشا آن روز را که سنگری بود
شبی ، میدان مینی ، معبری بود

خوشا آن روزهای آسمانی
که شوری بود ، سودا و سری بود

[حدیث*خادمه مهدی فاطمه(س)*]

من بال و پر شهید را می بوسم

پا تا به سر شهید را می بوسم

دستم نرسد اگر به دامان شهید

دست پدر شهید را می بوسم

[ملکوت* گامی تارهایی *]

گل ریخته‌ای به بوم نقاشی، تو
بر شانه‌ی شهر نور می‌پاشی، تو

هر مادر منتظر می‌آید، امروز
شاید که جگرگوشه‌ی او باشی، تو

[رعنا ریاحی*خادمه قرآن*]

شهداء دعا داشتند؛ ادعا نداشتند
نیایش داشتند؛ نمایش نداشتند

حیا داشتند؛ ریا نداشتند
رسم داشتند؛ اسم نداشتند

[عاشورا* خادمه چشم براه گل نرگس*]

بیایید یک لحظه عاشق شویم
جدا از تمام سلایق شویم

نه مال و نه شهوت، نه جاه و مقام
بیا فارغ از این علایق شویم

چو صیاد شیرازی و کاظمی
پرنده، پرستو، شقایق شویم

بیایید.. چون رهبر و مقتدا
دمی رهسپار مناطق شویم

به فکه درآییم و فتح المبین
کمی آشنا با حقایق شویم

بیـاد شهیـدان گـردان عشـق
به مقتل پُر از اشک و هِق هِق شویم

بیفتیم.. بر خاکشان لحظه ای
در آن لحظه مست دقایق شویم

بیا با دو دست علمدار عشق
هم آوا و همسو موافق شویم

وهب وار دل را به دریا زنیم
به امواج مستی چو قایق شویم

صحیفه، مهاجر، مخاطب، قلم
بیایید زین لحظه عاشق شویم..

[تهمینه محمدی* در باغ شهادت را نبندید...*]

در میان خاک دنبال تو ام
در پی راز تو وحال تو ام

مست دیدار تو هستم مهربان
جان من تقدیم تو مال توام

[╬✿╬ سوگند ╬✿╬]

چقدر از منش این شهدا دور شدیم
آنقدر خیره به دنیا شده و کور شدیم

چقدر از منش این شهدا دور شدیم
آنقدر خیره به دنیا شده و کور شدیم

معذرت از همه خوبان و همه همرزمان
ما برای شهدا وصله ی ناجور شدیم

شهدا در همه جا فاتح اصلی بودن
عجب اینجاست که ما این همه مغرور شدیم

شکر ، با سابقه ی دوستیِ با شهدا
ما عزیز دل مردم شده مشهور شدیم

و از آن برکت خون شهدامان حالا
ما مدیر کل و مسئول شده مسرور شدیم

و اگر حرفی خلاف شهدامان گفتیم
یحتمل مصلحتی بوده مجبور شدیم

پرکشیدن چه مستانه و رفتند و ما
در میان قفس نفس چه محصور شدیم

شهدا در همه جا فاتح اصلی بودن
عجب اینجاست که ما این همه مغرور شدیم

شکر ، با سابقه ی دوستیِ با شهدا
ما عزیز دل مردم شده مشهور شدیم

و از آن برکت خون شهدامان حالا
ما مدیر کل و مسئول شده مسرور شدیم

و اگر حرفی خلاف شهدامان گفتیم
یحتمل مصلحتی بوده مجبور شدیم

پرکشیدن چه مستانه و رفتند و ما
در میان قفس نفس چه محصور شدیم